Can you love me most?

Stapelgek

Pov Koen:

Ik kan mijn ogen niet geloven. Ik zie de blonde jongen voor mijn neus en kijk hem vol ongeloof aan. "Koen het spijt me zo." Zegt hij en hij vervaagt weer. MATTHY,MATTHY KOM TERUG. "Koen hij is hier nog?" Zegt Robbie. Ik hoor of zie hem niet meer zeg ik dan en ik laat een traan over mijn wang vallen. Matt, het spijt me zo. Ik had nooit zo tegen je moeten doen. Vergeef me alsjeblieft. Ik kijk Robbie vragend aan en hij kijkt opzij. "Hij is weg Koen." KUTZOOI, schreeuw ik en ik trap tegen het bureau van Robbie. "Sshh rustig Koen, hij komt wel weer terug." En ik barst in tranen uit.

Pov Robbie:

Vandaag gaan we dus verder met ons boyband nummer Stapelgek. We hadden het al eerder ingezongen, maar we waren het er nog niet helemaal mee eens. We hebben wel allemaal besloten dat het stukje van Matthy erin blijft aangezien dat voor ons heel veel waarden heeft en hij is en blijft nog iemand van de bankzitters. We zijn aangekomen bij Russo en maken onze verses. Als Milo klaar is met zingen horen we Matthy zijn stem. Ik kijk naar Koen en hij ziet er vermoeid uit. Die jongen heeft waarschijnlijk weinig slaap gehad vanacht denk ik bij mezelf. Dan moet ik mijn stukje zingen en ik sta bij de microfoon. Ik hoor Matthy zijn stem een beetje en begin te trillen. Nee Rob dit is niet het juiste moment voor een paniekaanval. Ik haal de koptelefoon van mijn hoofd en ren naar de wc. Ik kots alles eruit en voel een hand op mijn rug. "Rustig maar Rob, we snappen dat je het moeilijk vind om zijn stem te horen." Zegt Milo. Ik draai me om en knuffel hem stevig. Daarna lopen we weer terug en ik begin mijn stukje te zingen. Ik zag je staan daar op je hoge hakken. Je zag me niet kon, niet je aandacht pakken. Ik begin hevig te trillen en voel dat ik licht word in mijn hoofd. Ik ga op de grond tegen de muur aan zitten terwijl Koen mij een flesje water geeft en ik hem met betraande ogen aan kijk. Ineens zie ik een glinstering voor mij en ik zie Matthy weer verschijnen. Hij komt naar me toe gerend en geeft me een knuffel. Ik wil het liefst op zijn schouder liggen maar dat kan nu niet. Koen komt dichterbij mijn hoofd en fluisterd "Matthy is weer bij je of niet soms?" Ik knik en kijk hem aan. "Even, als Matthy dit hoort, ga voor de microfoon van Rob staan zodat hij het voor jou zingt en misschien wat rustiger word." Fluisterd Koen weer. Ik kijk opzij en zie Matthy al staan. Ik zucht diep en ga weer staan. Ik trek Koen in een knuffel en fluister zachtjes dat Matthy heeft geluisterd. Ik zie Koen glimlachen en ik loop naar de microfoon. Ik zag je staan daar op je hoge hakken. Je zag me niet kon, niet je aandacht pakken. I migth be small maar mijn hart is het grootste. Ik ga je showen ben de man uit je dromen. Ik staar naar Matthy's helder blauwe ogen en hij glimlacht. "Jij bent al de man uit mijn dromen Robbie." Zegt hij lief. Ik bloos een beetje en hij drukt een kus op mijn wang. "Oke dus zo klinkt het nu Robbie." Zegt Russo en hij laat mijn stukje horen. "Lekker gedaan Robbie." Zegt Milo. "Ik ben trots op je Rob, dat het je toch is gelukt." Zegt Koen. "Oke misschien met een beetje hulp maar dat hoeft niemand te weten." Fluisterd hij en ik grinnik een beetje. Als we klaar zijn schreeuwen we het liedje mee. Ondertussen hoor ik Matthy ook een beetje mee schreeuwen en ik begin te glimlachen. We hebben hem genaild mannen, zeg ik en we belanden in een groepsknuffel. Ik kijk achterom en zie Matthy nergens meer. Die zal wel weg zijn...

Pov Matthy:

Ik zie de jongens met elkaar knuffel en terwijl ik naar Robbie wil lopen ben ik ineens in een compleet andere wereld. Alles is rood en donker. Hallo? Lieke? Waar ben ik? Ik begin een beetje rond te lopen en zie allemaal lijken op de grond liggen. Wat de fuck. Hoe kan ik hier weg denk ik bij mezelf. Ik zie een raar persoon op mij aflopen. Is dat? Nooit. Thomas? Zeg ik met een vragende blik en hij kijkt me aan. "Zozo Matthyas, gezellig dat jij hier ook bent." Zegt hij. Wat doe jij hier? "Nou kijk weet je, toen jij was overleden en je vriendjes op je begrafenis aan het huilen waren hadden ze me weg gestuurd. Ik liep naar buiten terwijl ik een raar rood vierkant zag in de grond. Het was een vierkant van 2 bij 2 dus ik paste er nooit in, dacht ik. Ik gokte het erop en ik kwam er toch in. Totdat er geen uitweg meer was. Ik zag dat al meer mensen het hadden geprobeerd, dat is wel te zien aan de lijken hier. Maar toen zag ik iets raars. Het was niet de duivel dat wist ik zeker. Het leek een beetje op een soort draak. Ik liep er op af en begon tegen hem te praten. Uiteindelijk voegde ik mezelf toe aan zijn leger en ja, nu sta ik hier. Maar wat doe jij hier eigenlijk, jij was toch dood?" Zegt hij. Ik ben ook dood, ik ben hier ineens zonder dat ik het wilde. "Oke maar zullen we een spelletje spelen?" Hij kijkt me aan met een grijns. Dat betekend niet veel goeds. "ANTWOORD ALS IK IETS VRAAG." Schreeuwd hij. Z-zoals wat? Vraag ik. "Wat dacht je van tikkertje, maar met een leuke twist. Tikkertje van leven of dood." Ik kijk hem bang aan en begin te rennen. Hij komt achter me aan gerent en ik beland ineens in een soort gebouw. Het lijkt wel op een verlaten gevangenis ofzo. Ik trek een sprintje en begin te schreeuwen. HELP, ALSJEBLIEFT LIEKE HELP. Ik zie Thomas achter me aan rennen en de tranen schieten in mijn ogen. Even denk ik aan Robbie. Wat nou als dit mijn einde is? Dan kan ik hem nooit meer zien, nergens. Ik begin harder te rennen en begin nog meer te schreeuwen. ROBBIE. KOEN. IEMAND HELP. Ik ren nog harder en zie Thomas ineens voor me. Ik ren de andere kant op en ik struikel over mijn eigen voeten. God alstublieft help, voor deze ene keer. Alstublieft. Bid ik in mijn hoofd. Ik bid nooit maar nu gaat het om mijn leven. Even besef ik dat ik kan knippen in mijn vingers en kan zijn op de plek waar ik naartoe wil. Ik knip in mijn vingers en denk aan Lieke. Ik open mijn ogen en zit in het kamertje. Ik kijk om me heen en barst in tranen uit. Danku zeg ik in mijn hoofd hopend dat god het hoort. Ik hoor Lieke aankomen en vlieg in haar arme. Lieke ik ben zo bang, Lieke help me alsjeblieft.

Pov Koen:

KOEN. IEMAND HELP. Hoor ik Matthy schreeuwen in mijn hoofd. Wat de fuck? Ik wuif het weer weg en scroll een beetje op insta. Het is ondertussen half 11 s'avonds dus ik besluit om te gaan slapen. Yo mannen ik ga pitten, zeg ik. "Slaap lekker Koen." Zegt Raoul en ik loop naar boven. Ik doe mijn shirt en broek uit en leg mijn telefoon onder de lader. Zou Matthy me echt nodig hebben? Denk ik in mijn hoofd. En ik val met die gedachten in slaap.

"Oke maar zullen we een spelletje spelen?" Zegt een jongen die me bekend voor komt. "ANTWOORD ALS IK IETS VRAAG." "Z-zoals." Zegt de blonde jongen. Matthy! Denk ik bij mezelf. "Wat dacht je van tikkertje, maar met een leuke twist. Tikkertje van leven of dood." Zegt de jongen. Matthy kijkt hem bang aan. MATT RENNEN, schreeuw ik en hij rent weg. Zou hij mij gehoord hebben? Ik zie hem vluchten en ik ben ineens op een andere plek. Matthy rent nog harder en ik zie de jongen achter hem aan rennen. Even besef ik me waar ik ben. Hier hebben we een verstoppertje gespeeld. Misschien kan ik Matthy daar wel vinden. "ROBBIE. KOEN. IEMAND HELP." Schreeuwd Matthy. Dit schreeuwde Matthy in mijn hoofd vandaag. Hij is in gevaar.

Ik schrik wakker uit mijn droom. Wat de fuck ouwe, zeg ik in mezelf en pak gelijk een papier en potlood. Ik begin het beeld in mijn hoofd waar Matthy was te schetsen. Ik ben niet zo goed in tekenen maar ik doe mijn best. Ik schrijf de locatie op en schets de jongen die achter Matthy aan zat. Ik ga weer in bed liggen en krijg een snapchat memorie van 1 jaar terug. Vorig jaar was zijn begrafenis. Ik zoom in op de foto en zie de jongen zitten die achter Matthy aan rende. Thomas. Ik schrijf zijn naam erbij en leg mijn telefoon neer. Ik ga morgen op bezoek bij mijn ouders maar daarna rijd ik gelijk door naar België. Ik moet en zal Matthy vinden.

Pov Matthy:

"Oke oke rustig Matthy, wat is er aan de hand." Vraagt Lieke. Nou kijk ik was dus bij de jongens in de studio omdat ze stapelgek gingen afmaken. Dus toen ze klaar waren gaven ze elkaar een groepsknuffel. Ik wilde naar Robbie lopen en zeggen dat in trots op hem was, maar dat lukte niet want toen kwam ik op een hele rare plek. Het was rood en donker. Ik liep een beetje rond en zag allemaal lijken op de grond. Toen kwam Thomas aan lopen en begon een verhaal uit te leggen over hoe hij daar was gekomen en hij zich voegde bij het leger van een of andere draak. Toen wilde hij een spelletje met mij spelen en ging hij ineens schreeuwen. Ik vroeg welk spelletje en hij zei, tikkertje maar dan met een twist. Tikkertje van leven of dood vertelde hij. Ik begon met sprinten en ineens kwam ik op een verlaten plek. Het leek wel een gevangenis. Ik rende zo hard als ik kon en schreeuwde de namen van Robbie en Koen. Niet dat hun veel konden helpen maar ik had misschien een kans. Toen zag ik Thomas aan komen rennen en struikelde ik over mijn eigen voeten. Toen ging ik bidden voor god om te kijke of hij mij kon helpen. En toen besefde ik dat ik in mijn vingers kon knippen en op een plek kon komen waar ik maar wilden. Ik knipte in mijn vingers en gelukkig was ik hier beland. Wat was die plek Lieke? Vraag ik angstig. "I-ik heb geen idee Matthy." Zegt ze vol ongeloof. Ik was zo bang Lieke. Wat als dit nog een keer gebeurd? Misschien ga ik dan wel dood en zie ik Robbie nooit meer terug. En ik barst weer in tranen uit. "Sshh rustig maar Matthy, het komt goed. Je komt daar niet nog een keer terecht. Hoop ik. Maar pak nu maar wat slaap want je hebt nog maar 4 dagen om alles recht te zetten." O-oh oke dan. Ik ga liggen op het bed achter de bank en probeer in slaap te vallen maar het lukt niet. Wat nou als ik weer terug kom, daar, op die plek. Misschien sterf ik daar wel. En Robbie dan?

YOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOO, wat een levensverhaal. Ik lees dit dus weer terug en ik denk, dit lijkt verdacht veel op Stranger Things. Dat was niet eens mijn bedoeling trouwens. Maar ja, Matthy heeft weer een nieuwe trauma en Koen gaat op zoek naar Matthy. Wat een geweldig idee weer Koen. Maar ja, dat was een beetje mijn levensverhaal.

Oh ja check even mijn nieuwe boek -> Die for you

Sorry voor zo weinig post met dit verhaal maar ben een beetje inspiratieloos, maar ik ga meer uploaden bij Die for you, dus check dat zeker <3

Doeiii <333