Can you love me most?

Ik ben zo blij dat je me gevonden hebt

Pov Matthy:

Ik weet dat ik dit gebouw niet uit kan. Maakt niet uit hoe hard ik het probeer. Ik klim uit het raam en ik beland weer in het gebouw. Ook al probeer ik Koen duidelijk te maken dat ik hier niet weg kom, blijft hij hoop hebben. Wat doe ik deze jongen allemaal aan. "Oke Matt we moeten opschieten voordat Thomas weer komt en we beide dood zi-." Zegt Koen. "Jullie zijn beide al dood." Koen we moeten rennen. "Ja dat had ik wel door ja." Antwoord Koen. Hij pakt mijn arm en rennen zo snel mogelijk naar de andere kant van het gebouw. Waar is de uitgang? Schreeuw ik ondertussen naar Koen. "Hier ergens om de hoek. We gingen hier 2 maanden geleden verstoppertje doen met Steef en Sean, dus ik weet de route nog wel een beetje." Schreeuwd Koen terug. We rennen ondertussen een kamer in en Koen springt uit het raam. "Kom Matt, niet bang zijn. Zo hoog is het niet." Schreeuwd Koen vanaf beneden. Koen ik kom hier niet weg. "Probeer het, alsjeblieft. Voor mij." Oke dan. Ik spring uit het raam en zoals je al had verwacht beland ik weer voor Thomas neus. Ik sprint naar de kant waar ik en Koen net waren en bid dat Koen er nog staat. Als ik aan kom bij de plek onder het raam is hij weg. SHIT, schreeuw ik. Ik zie Thomas al weer aan komen rennen dus ik moet weer weg. "Psst, Matt, hiero." Zegt Koen. Oh mijn god laat me nooit meer zo schrikken Koen, ik dacht dat je weg was of dat Thomas je vond, fluister ik. "Nou gelukkig niet." Antwoord hij. "We moeten zometeen gelijk rechts en dan door blijven rennen tot je een soort deur achtig iets ziet." Koen, ik kom hier niet uit. "Heb je al geprobeerd uit die opening te gaan?" Nee want ik heb hem nooit gevonden. "Precies dus is het het proberen waard. En anders trek ik je er wel uit." Oke dan. "Matthyas, Koen. Waar zitten jullie? Jullie kunnen niet heel je leven voor mij verstoppen." Zegt Thomas. "Oke als hij hier de bocht om is sprinten we, goed?" Fluisterd Koen. Is goed, antwoord ik terug. Als hij net de hoek om is sprinten Koen en ik naar rechts en rennen tot we eindelijk de opening hebben gevonden. "Oke Matt ik ga eerst." Zegt Koen. Oke is goed.

Pov Koen:

Ik sta vlak voor de opening. Ik moet nu aan Matthy bewijzen dat we hier weg komen. Dat hij hier weg komt. Ik loop richting de deur maar als ik naar buiten wil loop ik er tegen aan. Huh wtf, maar er zit hier geen deur of iets. Het is helemaal blanco. Matthy voelt aan de opening en kijkt verbaasd. "Er zit doorzichtbare tape op, dus het zou best kunnen dat dit de enige uitgang voor mij is, maar hij te moeilijk te vinden was voor mij en hij me wilde laten geloven dat ik hier nooit meer uit zou komen." Zegt Matthy. Maar hoe komen we nu-. Even bedenk ik me iets. Mijn zakmes. Perfect. Ik grijp naar mijn rechter broekzak en haal het mesje eruit. "Oh mijn god Koen je bent geweldig." Weet ik toch. Ik begin met de tape eraf te snijden tot dat Thomas weer aan komt rennen. "Koen geef me dat mesje ik snij door, als hij hier is pakt hij mij en niet jou." Zegt Matthy. Nee Matt dat ga ik mooi niet laten gebeuren, dan pakt hij mij maar. "Koen, jij hebt nog een hele grote toekomst voor je met Juultje en de boys, ik ben al dood en heb niet echt meer een toekomst. Ren voordat het te laat is." Ik kan hem hier niet achter laten denk ik bij mezelf. Ik begin verder te snijden. Sneller Koen sneller. Als we eenmaal een opening hebben gecrëerd pak ik Matthy zijn arm en trek hem mee naar buiten. "Ik durf niet te kijken." Zegt Matthy. MATT JE BENT ERUIT. "ECHT?" JA. EN NU NAAR DE AUTO VOORDAT HIJ ONS ACHTER VOLGT. We sprinten naar de auto en ik rij zo hard als ik kan weg. "Ik kan niet geloven dat ik daar weg ben." Zegt Matthy verbaasd. Ik zei toch dat we hier samen uit zouden komen.

Even later stop ik bij een tankstation omdat de benzine bijna leeg ik. Als ik de auto uit stap voel ik 2 stevige armen om me heen. "Ik ben zo blij dat je me gevonden hebt." Zegt Matthy. Ik krijg tranen in mijn ogen en kijk hem aan. Laten we dit maar in de auto bespreken want het is raar als ik nu ga praten. Matthy knipt in zijn vingers en zit weer in de auto. Wat ben ik blij dat ik die jongen heb geholpen. Hopelijk vergeeft hij me weer. Want ik? Ik heb hem al lang vergeven.

Pov Matthy:

Ik zit weer in de auto en staar voor me uit. Ik kan nog steeds niet geloven dat ik weg ben. Weg van Thomas. Weg van het kwaad. Ik ben vrij. Nou ja, soort van. Koen stapt de auto in en kijkt me aan. "Ik ben blij dat ik je gevonden heb maatje." Zegt hij. Hoe, hoe wist je me te vinden? "Nou toen je mijn naam begon te schreeuwen hoorde ik dat in mijn droom. Ik wist niet of het echt was, maar ik besloot een tekening te maken van de locatie, omgeving en Thomas. Toen ik bij mn ouders was de volgende ochtend hoorde ik je weer mijn naam schreeuwen. Ik wist nu zeker dat je hulp nodig had dus besloot ik naar de locatie toe te rijden en toen vond ik jou. Het spijt me Matt, van onze ruzie. Ik wil helemaal geen ruzie. Ik wil gewoon beste maatjes zijn en ik wist echt niet dat je een trauma had aan die plek en aan dat lokaal. Het was echt niet mn bedoeling maar ik begreep je denk ik gewoon niet." Zegt Koen met tranen in zn ogen. Oke als eerste bedankt dat je hebt geluisterd naar die stem. En als tweede, is het ook mijn fout. Ik bleef boos op je terwijl jij het niet kon weten omdat ik je er nooit over had verteld. Dus het is niet alleen jou schuld. "Vergeef je het me?" Vraagt Koen angstig. Tuurlijk maatje, en ik geef hem een snelle knuffel. Ik voel iets trillen in mijn zak en kijk naar het briefje. JA KOEN JE NAAM IS WEG NU KOM IK DICHTER BIJ HET FEIT DAT IK NAAR DE HEMEL MAG OF NAAR EEN ANDERE SPECIALE PLEK. "Ik ben echt heel blij voor je Matt." Zegt hij weer met tranen in zijn ogen. Het komt goed Koentje, ooit zie ik je wel weer terug. En dan gaan we genoeg leuke dingen doen. Beloofd. Al doen we de domste dingen ooit, het kan me allemaal niks schelen. Het komt echt wel goed, en weet dat ik van je hou. Ik zeg het misschien nooit maar je hebt een speciaal plekje in mn hart Koen, je bent mn beste vriend en niemand kan die plek van jou afpakken. "Ik ga je missen Matt." Ik jou ook Koentje, ik jou ook.

Mensen ik raak hier nu al depressief van. Maar he, mensen vonden het vorige hoofdstuk leuk en wilde dat ik weer snel ging uploaden dus ja hier ben ik dan. Ik vind het einde eigenlijk een beetje cringe maar ik wist niks anders om dit hoofdstuk mee af te sluiten. Matthy hoeft in ieder geval alleen nog maar 2 mensen van zn lijstje af te halen, dat is een hoogte punt.

Oh ja en ik kreeg vandaag te horen dat ik over mag dus ja, slay.

Dat was weer mn dagboek verhaal.

Doeii <33