VİŞNE

Bölüm 21: The Best Taboo Partner Ever

------
Selamlarr bebeklerim..

Umarım bölümü beğenirsiniz. Keyifli okumalar...

------
------

Bölüm 21: The Best Taboo Partner Ever
(Gelmiş Geçmiş En İyi Tabu Partneri)

(Defne'nin ağzından..)

"Kaan'ın evi.." dedim Lucio'yu tekrarlayarak.

Ben Buğra'nın sarhoş haliyle abarttığını düşünmüştüm ama gerçekten kocaman bir ev vardı önümde. Kaan'ın ailesi varlıklı insanlardı sanırım..

Bu konuyu anımsayınca biraz tuhaf hissetmiştim ama bunu düşünmek istemiyordum şuan. Bu evi, grubu, müzik çalışmalarını çok merak ediyordum ve şimdi buradaydım işte. Kötü şeyler düşünüp moral bozmak yoktu!

Matteo da arabadan indiğinde ağır ağır yürüdük bahçe kapısına doğru. Lucio'nun elini tuttuğumda bana bakıp gülümsedi.

"Ne oldu?"

Neden bilmiyorum ama içten içe çok merak ettiğim bir soru çıktı dudaklarımın arasından.

"Arkadaşların beni seviyor mu?"

Bu zamana kadar arkadaş edinme konusunda hep problem yaşamıştım. Asosyal veya çekingen birisi değildim ama okulumdakileri biliyordunuz işte.. Sonra Lucio çıkıp girmişti hayatıma ve ben onunla arkadaş olmaya çalışırken aşık olmuştum. Arkadaşlık duygusunu yaşamak isterken aşkı tanımıştım onunla. Ona aşık olduğum için çok mutluydum tabiki ama hala içimde yarım kalan bir şeyler vardı arkadaşlığa dair. Ve itiraf etmek gerekirse bu grubu tanıdığımdan beri onlara karşı tatlı bir kıskançlık vardı içimde. Arkadaşlıkları ve samimiyetleri çok hoşuma gidiyordu ve aralarına katılmayı çok istiyordum. Şuana kadar bana hiç kötü bir şekilde yaklaşmamışlardı ama yine de korkuyordum onlara uyum sağlayamazsam diye.

Bu düşünceler kafamın içinde dönüp dolaşırken Lucio avucunun içindeki elimi okşamaya başladı yavaşça.

"Bunu kendin öğreneceksin.."

Ona kafa salladığımda kapının önüne gelmiştik. Lucio uzanıp kapıyı çalarken bir kaç adım gerimizdeki Matteo'ya çevirdim bakışlarımı. Konuştuğumuz şeyleri duymuş muydu bilmiyorum ama beni rahatlatmak ister gibi bir ifadeyle bakıyordu yüzüme. Ona gülümseyip açılan kapıya döndüm.

Kaan'ı görmemle gülüşüm büyümeye başlarken o da sımsıcak bir tebessüm sundu bana.

"Hoşgeldiniz gençler.."

Kapı direkt olarak geniş ve ferah olan salona açıldığı için içeri girdiğim an koltukların birinde uzanan Can'a değdi gözlerim. Uyuyordu galiba..

Hemen girdiğimiz tarafta bir kapı daha vardı ve oranın mutfak olduğunu tahmin ediyordum. Aklımı okuyormuş gibi orayı işaret etti Kaan.

"Burası mutfak.. Eğer açsanız Buğra herşeyi silip süpürmeden oraya geçin doğruca."

Ben Kaan'a gülerken Buğra elindeki soda şişesini kafasına dikerek çıktı mutfaktan. Şişeyi yarısına kadar tekledikten sonra gözlerini kısarak bize baktı.

"Az önce adımı duydum sanki?!"

"Ohooo.." dedi Kaan. "Bu yemek faslını bitirmiş, hazmedemeyip soda kısmına geçmiş bir de.. "

Ben ikisine bakıp gülerken "Merak etmeyin.." dedi Buğra. "Size de bir kaç lokma ayırdım.."

Sonra benim orada olduğumu yeni fark etmiş gibi soda şişesini Kaan'ın eline tutuşturup sarıldı bana.