1.bölüm-Mertis kolejine hoş geldiniz!

29 3 0
                                    

Gözlerimi sabahın ilk ışıklarıyla açtım demek isterdim ama erkek kardeşimin dır dırıyla uyandım, saat daha 8 be çocuk sen neden uyanıksın!? "ABLA ACİL KAPIYA İN BİR KAÇ TAKIM ELBİSELİ ADAM SENİ SORUYO"

"Ben ne alaka Ali? Kim niye beni sorsun?"
"Bilmiyorum ama çağırıyorlar işte git bi bak"
Bu saatte kim gelebilir ki?

"Lavinia Özcan değilmi?"

"Evet benim beyefendi fakat siz kimsiniz ve evimi nereden biliyorsunuz?"

"Ben Özel Mertis Element Okulunun
Öğrenci alım şöförüyüm hazırsanız çıkalım."
Oha.

"Beyefendi bir yanlışlık yok değil mi çünkü ben oraya bir başvuruda bulunmadım ayrıca hatırladığım kadarıyla öğrenci alımları kapalıydı?"

"Hayır efendim bir yanlışlık yok ve siz özel öğrencisiniz;davet sonucu oraya gidiyorsunuz bu yüzden eşyalarınızı toplayın yoksa sizi böyle götürmek zorunda kalacağız ayrıca kıyafetleri okul size dağıtacak."

Dediği gibi yaptım. Yanıma sadece telefon ve kulaklığımı aldım ayrıca üstümü değiştirip aşağı indim ve yola çıktık. Yaklaşık yarım saat sonra Mertis kolejinin açılış töreninin önünde durdum.

"Merhabalar bayanlar ve baylar. Bu gün sizlerle Mertis element okulunun açılış törenini yapmakta bulunmaktayız. Geçen yıllardaki kurallar aynen geçerlidir. Ve yeni gelenler içinde, MERTİS KOLEJİNE HOŞ GELDİNİZ!"

-🌿-

Okula girdiğim an okulun büyüklüğü ile
dona kaldım. Müdürün odasını bulmalıyım. Çünkü ona soracağım bir çok soru var. İleride gördüğüm kıza sormaya karar verdim "Şey pardon rahatsız ediyorum fakat müdürün odası ne tarafta acaba?" Kız bir an ürktü fakat hiç bozuntuya vermeden beni oraya götürmeye başladı," pekii adın ne?" "R-rüya.. peki s-sen" bu kız neden kekeliyor? "Ben Lavinia. Eğer bi sakıncası yoksa bir soru sorabilirmiyim?" Biraz korktu sanırım ama kelimelerini toparlamayı başardı "o-ol ur" dedi zar zor. "Şey.. acaba neden kekeliyorsun? Yanlış anlama seni bunun için yargılamıyorum sırf başıma bela olan merakım..." "o bir kekeme." Dedi arkadan düz bir ses. Arkamı döndüğümde neredeyse benden 1-2 yaş büyük bir erkekle karşılaştım. "Merhaba senin arkamızda olduğun fark etmemiştim ben Lavinia"dedim "Bora" dedi ılımlı olmaya çalışır bir sesle fakat kızın yanında biraz daha durursam beni boğazlayıcağına yemin edebilirim! Çocuk fazla korumacı gözüksede kanım hızlı ısındı "eh müdürün odasına geldik bu arada beni getirdiğin için çok teşekkürler Rüya"
"B-birşey değil L-Lavinia" dedi sevecen bir tavırla. Müdürün odasına kapıyı çalarak girdim. "Merhaba Lavinia. Sanırım buraya oda numaranı almak için geldin?" Dedi yaşlı adam. Bende onu onaylar bir şekilde kafamı salladım .

"Evet ama merak ettiğim bir konu daha var, brni buraya çağırmanızın nedeni ne? Çünkü bildiğim kadarıyla siz sadece ultra güçlü olanları davet edersiniz veya zengin.." Adam hafifçe kıkırdayarak beni yanıtladı; "Sen düşündüğün herkes ve herşeyden daha güçlüsün. Lavinia, şu ana kadar hiç bir sinir krizi geçirdinmi?" Off bana bunu demeyecektin işte. Ben bu olayı aştım ama hala içimde bir yerde ailemi öldürdüğüm için kendimi suçluyorum iştee "şeyy... Evet bir kere geçirmiştim fakat o günü hatırlamak istemiyorum." Bunu dediğim anda yüzünde garip bir sırıtış belirdi yaşlı adamın. "İşte bu güç gücünün sadece %000.1 lik kesimi bile değil." Dediği an beni büyük bir şok dalgası kapladı, daha be olabilir be adam ailemi öldürdüm daha ne olabilir! "Gerisini kendin ilerleyen zamanlarda öğreneceksin zaten Lavinia. Çıkabilirsin." Ve dediği gibide odadan bir anda çıktım ve gördüğüm manzarayla bocaladım...

FairytaleDonde viven las historias. Descúbrelo ahora