4. Bölüm (Seni Gördüğüm Gün Ben Buldum Belamı )

336 38 4
                                    

Sadi den
Yaver bar a yaklaşmıştı evet Yaver in dediği gibi polisler vardı çevrede ara sokaktan girince yolda yürüyen bir kadın gördüm karanlıktı ve arkası dönüktü seçemiyordum ama sendeleyerek bir yere oturdu Songül dü bu
E: Yaver dur dur
Arabadan inip yan sokaktan girdim karşısına çıkmak değildi niyetim en azından şimdilik ama birşey olursa diye takip ediyordum kalktığı gibi zorlanarak yürümeye başladı mecburen ona doğru gitmeye başladım karanlıktan beni fark etmemiş gene bana çarpmıştı ama ben tutamadan düştü eğilip başını kaldırdım
E: gitme çitlembik
Gözleri kapanmıştı hemen kucağıma aldım ve arabaya doğru yürüdüm benim geldiğimi görünce yaver hemen arka kapıyı açtı Songül ü arka koltuğa yatırdım başını da dizime yasladım Yaver direksiyona geçti
Y: nereye ağam
E: hastaneye yaver
Y: ama a-
E: hastaneye dedim yaver hızlı OL
Yüzüne baktım dikkatlice bembeyaz olmuştu kocaman bir kadın olmuştu ben bu kıza nasıl diyecektim Emin benim diye ön koltuktaki bebeği aldım ve göğüsünün üzerine koydum hissetmiş gibi gözlerini hafif araladı o an tedirgin oldum keşke yapmasaydım bile dedim içimden ama kalkacak gibi değildi gözlerine baktım tek kelime etmedi çok yorgundu gözleri ama çokta güzel kırk yıl düşünsem böyle karşılaşacağımız aklıma gelmezdi ama şaşırmam da hata polis anne babanın kızı kendine yakışacak şerefli bir meslek bulmuştu benim gibi olmadığını bir kere daha söyledim kendime
Y: geldik ağam
Yaver inip kapıyı açtı kucağıma alıp acile girdim sedye ile aldılar hemen
Hemşire : hastanın nesi oluyorsunuz
E: b ben
Y: tanımıyoruz biz hanımefendiyi yolda baygın bulduk getirdik
Hemşire : tamam siz bekleyin burada hastane polisi gelir birazdan ifade verip gidersiniz
Nesi oluyorsunuz gerçekten ben nesiydim onun neden bu kadar önemsiyordum onu belki hatırlamıyor bile beni eski bir tanıdık en fazla
Hemşirenin gitmesi ile Yaver bana döndü
Y: ağam polis gelmeden gidelim hadi
E: iyi olduğunu duymadan asla Yaver
Demem ile doktor çıktı
E: durumu nasıl doktor bey
Doktor: iyi şuan da kurşun yarası dikişleri zorlamış bir de alkol almış galiba hanımefendi ama yarayı temizleyip serum taktık uyanana kadar burada sonra durumuna göre ilaç yazıp yollarız
Doktor diyeceklerini söyleyip gitmişti yaralı olduğu halde alkol alması beni sinirlendirmişti ne sorumsuz du derdi neydi bu kızın yanına yaklaştım yüzü biraz daha iyiydi bebeği bırakıp bırakmamak arasında kaldım uyandığında ya beni hatırlamayacak ya da umursamayacaktı ama bir ihtimal daha vardı peşime düşebilirdi ben bunların hangisini istediğime karar vermeden bebeği yanına bıraktım ve gittim oradan uyandığında tepkisini merak etsemde gitmek zorundaydım
Y: hadi ağam
E: tamam Yaver
Songül den
Gözümü açtığımda gözüme gelen ışık ile geri kapattım olanları hatırlamaya çalıştım ben nerdeydim tekrar gözümü açtığımda bu sefer diğerine nazaran daha fazla açık tuttum gözümü etrafıma baktım hastanedeydim ne olmuştu en son sokakta yürüyordum ama birine çarpmıştım kimdi ki o hatırlamıyorum böyle ben yere düştüm tamam hatırladım oydu bardaki mavi gözlü manyak çarpmıştı bana o getirmeyeceğine göre beni kim getirdi ya acıyan yaramı umursamadan doğruldum biraz o sırada üsütmden birşey yatağa düştü
S: bu ne be
Aldığımda bir bebek olduğunu fark ettim bu bu bebek babamın bana aldığı bebekti ama bu Emindeydi nasıl olur beni bulmuş muydu sözünü tutup 20 yıl sonra bana getirmiş miydi bunu ağlamama engel olamıyordum hemen yataktan kalktım gece olduğu için fazla kimse yoktu hastanede etrafta dolanmaya başladım
S: Eminnnn nerdesin emin
Hastanede bulamayınca dışarı koştum
Güvenlik: hanımefendi çıkamazsınız
Polis kimliği gösterip ondan kurtuldum bahçede her erkeğin yüzüne bakıyordum dikkatlice hiçbiri mavi gözlü değildi bir yandan ağlayıp bir yandan Emin diye sayıklıyordum
Hastanenin dışına doğru koştum hala insanalrı durdurup yüzüne bakıyordum ama hiçbiri maviş değildi
O an son kez bağırdım herkes bana bakmaya başladı
S: EMİN NERDESİN!!!
Ben de seni bulucam Emin bu da Songül sözü olsun ne olursa olsun seni bulucam ama bu yıllar sürmeyecek belki beni izliyorsun bir yerden ama ben de seni bulucam
Genç kadın çaresizce yere oturup elinde bebek ile ağlamaya başladı ama onu ilerde aracın içinden izleyen adamdan haberi yoktu adam kadının bağırışı ve ağlaması ile dayanamadı o da mavi gözlerinden yaşlar akıtmaya başladı
Emin den
Unutmamış beni onun o halini görünce koşup sarılmak istedim ama yapamazdım ben onca suça bulaşmış bir insanken o polisti beni böyle hatırlayacağına eski halimle hatırlaması daha iyiydi seni koruyacağım ama uzaktan Songül ben sadece zararım insanlara onunla çok farklı bir bağ vardı aramda Yaver e işaret edince aracı sürmeye başladı 
Songül den
Eve gelmiştim ilacımı içip bir şeyler yemeye başladım elimdeki bebeği karşıma koydum ve sırıtmaya başladım içimden onca yıl diyordum ben bebeği atmış kendi hayatında diye düşünürken o bana getirmişti hem de en savunmasız olduğum an da ama nasıl gelmişti aklıma gene bardaki manyak geldi o benim karşıma neden çıktı gene ya
S: ulan seni de yakalıycam görüceksin beni bağlamak neymiş
Sanki içimde kabullenemediğim bir huzursuzluk vardı beynim sürekli bazı ihtimalleri ben düşünemeden inkar ediyordu kafam çok doluydu ve saçma sapan fikirler aklıma geliyordu hemen bebeğimi alıp uyumaya gittim bebeği elime alıp kokladım onun kokusu mıydu bu çok iyi saklamıştı çok iyi durumdaydı Emin in aldığı bebeğin yanına koydum ve ikisine de sarılıp uyudum
Emin den
Yaver ile garaj a gelmiştik arabadan iner inmez bir bardak aldım dolabı açtım ordan da bir rakı aldım ve oturup içmeye başladım
Y: ağam yavaş kurban olayım yavaş
E: karışma yaver ya otur iç ya da git ha içeceksen de dolaptan başka al bunu ben içicem
Radyoyu açtım
(Sibel can &Eypio Diken Mi Gül Mü )
Diken mi gül mü
Sen bülbüle gel
Yandım ben yandım ah
Yokmuş devamı

Ateş mi kül mü
Deniz mi çöl mü
Yanan bir bensem
Sensin meramı

Öyle güle güle gel
Öyle seve seve gel
Seni gördüğüm gün ben buldum belamı

Aklımda sadece Songül ün benim onu hastaneye götürdüğümü hatırlayıp hatırlamaması vardı hatırlıyorsa şuan benden nefret ediyordur barda onu gördüğüm an çok etkilenmiştim ondan artık bunu kabul etmeliyim hattaha onun polis ve ya Songül olduğunu bilmesem onu görmek için oraya tekrar giderdim ben Songülle tanıştığımda o çocuktu onunla arkadaş olmuştum babası abisi gibi davranıyordum tek derdim onu korumaktı benim bu hayattaki bağım olan tek insandı benim gibiydi diyemem ama benzerdi durumlarımız ama bunca yıldır Songül ü aramak isteyip aramamıştım ama bugün aramadığıma pişman olmuştum koruyucu ailesine ne olmuştu belki de geri yurda bırakmışlardı bilmiyorum ama Songül yıllar önce benim bulduğum o küçük kız halindeki gibi yapayalnızdı
Songülden
Sabah olmuştu mutlu bir şekilde kalktım ve müzik açıp kahvaltı hazırlamaya başladım mutluydum çünkü aşık olduğum adamı çocukluk aşkımı bulmaya yakındım evet ben Emin e aşıktım o benim kahramanımdı ona bunu söylesem kızardı diye hiç belli etmemiştim benden büyüktü belki beni kardeşi gibi görüyordu ama ben onu hiç abim olarak görmedim 20 senedir hiç kimseyle tanışmadım bile ne sevgilim oldu ne flörtüm sadece onu bekledim yıllarca onu bulacağım karşısına çıkıp mavişim diyeceğin günü bekledim şimdi onu görmeye yaklaşmıştım telefonu aldım ve şubeden arkadaşıma olanların bir kısmını anlattım benim için hastaneye gidip benim hastaneye geldiğim anın görüntülerini bana getirmesini istedim bir kaç şirinlik yapıp kabul ettirdim
S: teşekkür ederim Ersin bu iyiliğini hiç unutmayacağım
Emin i görmek için dakika sayıyordum artık saatler geçmiştiki meraktan yerimde duramıyordum o sırada Ersin aradı
S: edendim Ersin lütfen buldum de lütfen
E: sakin Songül bence sen kapıyı aç bana
Dediği ile telefonu kapatıp kapıyı açtım Ersin karşımda elinde flash bellek ile duruyordu tam elinden alacaktım ki elini geri çekti
E: önce ne haltlar karıştırdığını anlat bakalım Songül hanım yoksa seni müdüre söylerim
S: Hiii pis tehtid he
Ersin benim en yakın arkadaşımdı zaten bir kısmını biliyordu beni rahat bıraksın diye bir kısmını daha anlattım ve flash ı aldım ondan
E: e hadi açta görelim artık şu adamı
S: olmaz ben kendim bakıcam
E: hayır yaaa ben getirdim hem tüm günün kaydını aldım saati bilmiyorum diye izleyemedim de doğal olarak
S: olmaz Ersin ben kendim daha hazır değilim yalnızken izliycem bunu
E: tamam öyle olsun ben kalkayım o zaman da rahat rahat izle
Ersin i uğurladıktan sonra bilgisayarı aldım ve belleği taktım ve görüntüyü açtım

Sadece ikimiz Where stories live. Discover now