Koyverdun Gittun Beni | Texting

➼3 ❥

Selamun aleyküm

Keyifli okumalar ❤

Ona bakmadan giyinme odasına yürümeye başladım.

Hemen merdivenlerden çıktım. Sağa döndüm 3. Kapıydı. Hemen girdim kapıyı kapattım ve üstümü değiştirdim.

Beyaz eşarbımıda takınca tamam olmuştum.

Kendi kıyafetlerimi kendime ait dolaba koymuştum. Ve kapıyı açıp çıktım. Merdivenlerden aşağı inerken yine onu gördüm bu sefer bi hemşireyle konuşuyordu ona daha fazla bakmadan yürümeye devam edip doktorumun yanına gittim.

Melih beyin odasına gelince kapısının yanındaki ismine göz ucuyla bakıp kapıyı tıkladım. Gel diye cevaplayınca içeri girdim.

Başımı biraz eğip tekrar kaldırıp tam bişey diyecektim ki o benden önce davrandı.

Başını baktığı kağıtlardan kaldırıp bana baktı "Heh bende seni bekliyodum Rüveyda gel otur şöyle sana
söyleyeceklerim var"

Hafifçe gülümseyerek birazda merakla gösterdiği yere oturdum.

"Buyrun hocam ne söyleyecektiniz" diye sordum.

"Evet" deyip boğazını temizledi ve kollarını masaya koyup ellerini birbirine kenetlendi. Ve bana baktı "Şimdi şöyleki Rüveyda artık benle değil Faruk hocayla çalışacaksın" dedi.

"Nasıl yani hocam?" diye sordum şaşkınlıkla anlasamda da anlamamazlıktan geliyordum.

"Açıkça konuştum daha ne kadar açık olabilirim Rüveyda? Artık onla ameliyatlara gireceksin" dedi.

Şaşkınlıkla "T-tamam hocam" dedim. "Başka bişey yoksa çıkabilir miyim?"

"Tabii çıkabilirsin bitti söyleyeceklerim " dedi.

Hemen odadan çıkıp kapıyı kapattım.
Ve biraz kapıya yaslı durup nefes almaya çalıştım.

Onunla çalışacaktım.

Faruk Kerim'le.

Kalbim hızlı atıyor.

Kalbim buna nasıl dayanacak her buraya geldiğimde yanındamı olucam.

Sonra olduğum konumu hatırlayınca hemen yaslandığım kapıdan bedenimi başımı kaldırdım.

Adım sesleri duyunca başımı sola döndürdüm ve gelen baktım.

Faruk Kerim benim olduğum yere geliyordu şuan benim yanıma.

Benim yanıma.

Benim.

O geldikçe kalbim hızlandı.

Yutkundum.

Yanıma gelince durdu çok yakında değildik çok uzakta normaldi.

Ona baktım.

Garip bakıyordu.

Bi süre öyle bakıştık neden konuşmuyosa acaba benmi gitsem?

Kendine gelip "Sevil" dedi yıllar sonra duyduğum sesiyle.

Ama benim ikinci ismimi kimse söylemezdi iki isimli sünnet oluyo diye koymuşlar ama Sadece Rüveyda derler

Çok güzeldi sesi. Unutacak gibiydim ama
Yeniden hatırladım.

Tam bişey söyleyecekken "Biliyosundur belki ama ben yinede söyliyim artık benimle çalışacaksın yani ameliyatlarda falan"dedi.

Tam dudaklarımı aralayıp bişey diyecekken aklıma hastanede şiveyle konuşmadığım geldi.

"Evet biliyorum" dedim. "Melih hoca söyledi"

Şuan farkettim ki ellerim terden ıslanmıştı çünkü parmaklarımı farketmeden hemşire önlüğüme bastırmışım.

Bian dönüp Faruk Kerim'e baktım biraz donmuş gibiydi.

Kaşlarımı çattım.

Başını sağa sola salladı.

"Neyse, sonra görüşürüz" dedi.

Görüşürüz mü?

Tam gidecekken;

"Hoşgeldin bu arada" dedim.

Arkasını dönüp bana baktı şaşırmıştı ama bozuntuya vermeden "Hoşbuldum" diye gülümsedi gülümsedim.

Kalbim hızlandı.

"Bu arada" dedi "akşam yemekte sizdeymişiz haberin varmıydı"

Şaşrdıma ama bozuntuya vermedim.

"Yoktu" gülümsedim "ama şimdi oldu"

Gülümsedi.

Harama baktığımı hatırlayınca

"Neyse sonra görüşürüz" dedim ve arkama dönüp işime döndüm.

"Görüşürüz "