- Μόνος σου θα πας; ακούω την φωνή του Jimin από την άλλη γραμμή και πετάω στο κρεβάτι άλλο ένα outfit που με απογοήτευσε.
- Με τον Tae σου είπα αφού. Θέλω να έρθεις και εσύ όμως και θα πάρω και τον Jin.
- Καλά
- Μην γίνεις κώλος ε.
- Μην με αφήσεις να πιω πολύ, λέει με ύφος και γελάω.
- Θα περάσουμε κατά τη 1 εντάξει;
Μουρμουρίζει για απάντηση και τερματίζω την κλήση. Ψάχνω τις επαφές μου σταματώντας στο όνομα του Jin και πατάω το νούμερο, αφήνοντας πάλι το κινητό μου στο κομοδίνο. Ανακατεύω πάλι τα ρούχα μου ξεφυσώντας ενώ περιμένω να το σηκώσει.
- Jin! Θα βγεις μαζί μας το βράδυ; λέω πριν καν τον αφήσω να μιλήσει.
- Καλημέρα και σε εσένα... Με τον Jimin;
- Και τον Tae. Έλα, έχω γενέθλια.
- Εντάξει, τι ώρα; ρωτάει και σαστίζω.
Περίμενα ότι θα χρειαζόταν να τον πείσω, δηλαδή να τον πρήξω παραπάνω, για να πει ναι. Δεν του αρέσουν ιδιαίτερα τα κλαμπ, είναι πιο ήρεμος τύπος και προτιμάει περισσότερο τα χαλαρά μπαρ και τις καφετέριες.
- 1 και κάτι θα έρθουμε.
- Τα λέμε, λέει και χαμογελάω ενώ το κλείνω.
Βγάζω από την ντουλάπα ένα μαύρο πουκάμισο και το κοιτάω. Αυτό φορούσα και στα γενέθλια του Tae λίγους μήνες πριν. Μόνο που τα δικά του γενέθλια δεν ήταν τόσο ωραία όσο τα δικά μου σήμερα...
~ 2μιση μήνες πριν:
Περπατάμε στα άδεια στενά της πόλης πηγαίνοντας προς το σπίτι. Το χέρι μου είναι στο δικό του και σηκώνω το κεφάλι μου προς τα πάνω χαζεύοντας τον ουρανό όταν ξαφνικά σταματάει απότομα. Τον κοιτάω και το βλέμμα του είναι κενό, καρφωμένο σε ένα σημείο. Γυρνάω προς το μέρος που κοιτάει και με το που βλέπω την κόκκινη μπογιά στον τοίχο τα μάτια μου γουρλώνουν.
"Πούστης Kim Taehyung"
Ξεκινάει πάλι να περπατάει χωρίς να πει τίποτα. Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί υπάρχει τόσο μίσος σε αυτήν την χώρα για κάτι το οποίο δεν επηρεάζει κανέναν και δεν ήταν καν επιλογή του. Μου φαίνεται επιεικώς ηλίθιο να δείχνεις τόση απέχθεια σε κάτι το οποίο τυχαία δεν είσαι.
Είχαμε κανονίσει να πάμε για φαγητό και μου είχε πει να περιμένω στο αμάξι όσο μιλούσε με την υποδοχή του εστιατορίου, μέχρι που είδα τους γονείς του να πλησιάζουν και τον ίδιο να σταματάει ό,τι έλεγε γυρνώντας να τους κοιτάξει. Κατέβασα το παράθυρό μου μπας και ακούσω τίποτα όμως είδα την μητέρα του να μπαίνει μέσα και τον πατέρα του να τον σέρνει στο πλάι. Κάτι του έλεγε, ο Tae είχε κολλήσει στον τοίχο πίσω και την επόμενη στιγμή είδα το χέρι του να προσγειώνεται στο μάγουλο του κάνοντας τον να μορφάσει. Χρειάστηκε όλη η αυτοσυγκράτηση μου για να μην βγω και πάω προς το μέρος τους, έτσι άνοιξα το ραδιόφωνο ανεβάζοντας πάλι το παράθυρο και περίμενα να έρθει αυτός. Μετά από λίγο άκουσα την πόρτα να ανοίγει και τον ίδιο να κάθεται στην θέση του οδηγού βάζοντας μπρος. Το μάγουλο του έχει πάρει ένα αχνό κόκκινο χρώμα που δεν μπορούσα να σταματήσω να κοιτάω και ο ίδιος ήταν ανέκφραστος.
