Depresyonumu öldürebilir miyim?
Hatta sıvılaşan düşüncelerimi
Her neremdeyse yerleri
Ölmeli istiyorum canıma erişen kiri
Yırt derimi kızıl bir hal alsın gözlerim
Düşüm de gibi olsun sonra rüyaya dalış
Uyandığımda akmış olsun
Bir rögar kapağı gördüm düşte
Evet kurtuluyorum bir adım öteye
Geçti geçecek hislerim ileriye
Ah ayıldım canlı aysız geceye
Ne karanlık o öyle nereyse böyle
Nefes yok, oda ne ? bir gürültü
Halimi iyice sıkışmış hissediyorum
Duygular, hisler yok kurtuldum
Öldü herhalde depresyon
Nasıl ya o ayeti biliyorum
Hadi ama aç gözümü Tutma karanlık
Şimdi iste terim derimde bu akan yangınla çıkıyor
Göz önü beyaz, yanı başım çalıyor
Zırlama kaderim ne hal bu böyle?
O kitabı bırakmışım insan nedir diye
Şimdi kuş gibiyim ayıldım camıma
Koku yok sıcak yok tat yok acı yok
Neler oluyor derken düşeni gördüm
Son vicdan parçası kanlı bir kırık kalp
Çizgiler belirgin hücrelerim berrak
Haydi bak sen ki bu yola
Ne tuhaf ölen öldü ne halde şimdi
Beni ben eden buydu dimi
Herkes gibiydim pişmanım şimdi de
Ama hiç etkisi yok bende
Bitti demek ki ölemem de herhalde
Yaşıyor gibi olmamakta bu benlikte
![](https://img.wattpad.com/cover/342931013-288-k367892.jpg)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kanımda gezen sözler
PoetryBu bölümde yankıyı ve yanmayı içerimizde hissetmezsek, yaşamdan ne tat aldık ne de gerçek hayatta var olduğumuzu sanmayalım demektir...