Kanımda gezen sözler

İz iz koku 20

İçimden ağlamak kudurarak çıkıyor

Beni mutluluğa iten birden buna soktu

Çok sevdim ruhun yankısını

Aklımda kaldı iz iz bir koku

Yürüyoruz bilmiyorum bakmadan önüme

Hiç sebebi yok içimden gelen bu

Sonra o doğayı görmek belki ağır ruha

Çarparsam bir boşluğa ya da cama

Bilerek olmadı ama düpedüz oyun gibi

Kandırmaca, içindeyim bu durumda

Bakıyorum dokunuyor bunlar ruhuma

Ne zaman oldu yansımam kaldırıma

O sıra yıkıldım ölümle sana

Taşlar arasında ararken sızıyla

Göğe döndü düşüm son ramakta