The Witness

Prologue

" Hello class, and welcome to the final year of your junior year! I'm overjoyed to meet you all again and look forward to creating more wonderful memories with you. Due to the pandemic, it has been challenging for us to adapt to new learning methods during the past three years. However, I am delighted to inform you all that starting the next week, we will continue having classes at our school just like in your last weeks of 3rd year. Since this is your final year at Grant, I hope you create wonderful experiences and gain knowledge that you may apply to the rest of your college career. Be aware that until you graduate, I will continue to be your guide and support. " nakangiting wika saamin ni Mr. Aldrich. Pinagmasdan ko ang excitement sa mga mata ng kaklase ko. Kahit ako ay hindi na makapaghintay kaya di ko sila masisisi kung sunod-sunod ang tanong nila kay sir.

" Sir buong year na po ba yung face to face class? " Tanong ni Kris dito. Nakangiti namang sumagot si Sir Aldrich.

" According to the school, it depends on the situation because we are more concerned about your safety, if there is any change, I will let you know immediately but for now we will hold our class here at our school every week until further notice. " Tugon ni Sir kay Kris.

" Psh, safety. Kami yung hindi safe sa'yo. " Natuon ang atensyon ko kay Lea dahil sa binanggit nito. Hindi niya siguro napansin hindi naka-off ang mic niya. Dama ko ang pagkagulat ng mga kaklase ko dahil sa sinabi ni Lea.

" Mapagbiro talaga itong si Lea, nasaan nga pala ang kakambal mo? And class let me remind you that this week we will still be online and you need to attend your subjects orientation. Ms. Jessi, don't let them forget about it, announce it to the gc. " Pagtuon ni Sir saakin.

" Yes po. " Tugon ko dito. Napalingon muli ako kay Lea pero nagleave na ito sa meet. Nagnotif naman ang gc naming magkaklase na wala si sir Aldrich.

" Oi ano 'yon Lea? Gaga ka, bat mo inaaway si sir? " Tanong ni Marie sa gc.

" Oo nga parang sira, ang bait bait kaya ni sir. I feel safe nga sa kaniya e. So pogi pa. " Napataray na lang ako sa nabasa kong tugon ni Trina.

Ang harot talaga.

" Ang lantod mo kasi kaya wala kang alam. " Nashock naman ako sa tugon ni Lea dito.

" Away away! malantod ka pala Trina e. " reply ni Johnny sa sinabi ni Lea.

" Shut up, wag ka lang talaga lalapit saakin Lea next week at baka tamaan ka saakin, akala mo sinong maganda, pamilya naman ng baliw. "

Oh that's below the belt.

" Tumigil na kayo, makinig kayo sa sinasabi ni sir. " Pagpigil ko sa mga 'to dahil siguradong mas lala ang away kapag di ako tumigil.

" Oh come on, eto na naman ang to the rescue na akala mo inosente nating president. Bestfriend diba umagree ka rin na baliw ang pamilya ni Lea? " Napabuntong-hininga na lang ako sinabi nito. Sasagutin ko na sana ng mag-chat saakin si Lea.

" Hayaan mo pres. Wag mo na patulan. " Wika nito saakin.

" Sorry talaga, Lea. " Tugon ko.

" Okay lang, bastos na talaga ugali niyan ni Trina. " Sagot naman nito.

" No, I mean sa mga nasabi ko sa inyo noon. I judge you too soon. " Wika ko, naghintay ako ng tugon nito pero sineen niya na lang ako.