gündüzüm seninle || altay bayındır

|23|

" Altay Bayındır resmen Fenerbahçe'de"

Inter'de forma şansı bulamayan file bekçisi eski takımı Fenerbahçe ile 2+1 yıllık sözleşme imzaladı.

Masal'dan

Telefonda boş boş gezinirken art arda gördüğüm iki haber duraksamama neden olmuştu. Ardından çalan kapıyla yataktan kalkıp açmıştım kapıyı.

" Günaydın sevgilim."

" Günaydın.. Günaydın da hayırdır Altay? Sabah sabah ne derdin var benimle yine?"

Soruma cevap vermeden içeriye geçip oturmuştu hemen koltuğa. Kapıyı kapatıp ben de karşısına oturduğumda gözlerini sadece bana odaklamıştı.

" Altay.. Bir şey söyleyecek misin artık?"

Tam söylemek için ağzını araladığında vazgeçip kafasıyla onaylamıştı.

" Fenerbahçe'ye imza attım. Artık buradayız yavrum." dediğinde aslında bunu söylemeyeceği o kadar açıktı ki.

" Hayırlı olsun da.. Söyleseydin keşke bana da. Gerek yoktu buraya gelmene. Ortada bir şey yok sonuçta artık."  dememle gözlerindeki mutluluk yerini soğukluğa bırakmıştı.

" Sen o meseleyi diyorsun.. Şey ya beni dün Müge aradı..!"

" Nasıl ya..?"

" Yaa.. İşte Allah'ın işine bak sen! Ya sen bana böyle bir acıyı neden çektirmek istiyorsun Masal! Hiç mi sevmiyorsun artık beni ya!?"

" Ya Altay sen şaka mısın?! Bana bu çocuk kimden diye bağrındığında da tam orada oturuyordun hatırlıyor musun?! Bana çektirdiğinin yanında hiçbir şey bu! Hala geçmişsin karşıma böyle bir acıyı hak ettim mi diyorsun?! Dibine kadar hak ettin Altay Bayındır!"

Bir şey söyleyecekken yine lafa atıldığımda susmak zorunda kalmıştı.

" Dur ya dur.. Senin.. Müge'yle ne alaka?" dediğimde bir süre kalmıştı öyle.

" Iıı.. Şey ya.. Numaramı bulmuş işte bir yerden. Aradı. Hem konumuz Müge değil şu an bebeğimiz ve biziz Masal!"

" Müge senin eski sevgilin! Tabi ya.. Geçen gün anlattın daha doktordu diye. Ben sana hiçbir şey diyemiyorum artık.."

Artık ikimiz de ayaktaydık o hararetle.

" Ya evet öyleydi! Ama arkadaş kaldık. Seninle Mert gibi işte! İyi bilirsin sen!" dediği şeyle yapıştırmıştım yanağına tokatı.

" Kaç yıl oldu hala aynı yerdesin.. Acıyorum sana."

Bana dönüp gözlerime odaklanmasıyla dudaklarıma yapışması bir olmuştu.

Uzun bir öpücükten sonra geri çekildiğinde bir süre hiçbir şey söyleyememiştim.

Ardından elini karnıma koyduğunda gülümseyip gözlerime bakmıştı.

" Sizi çok seviyorum.." diye fısıldadığında hiç istemesem de yüzümde minik bir gülümseme oluşmuştu.

" Biz de seni sevmeye çalışıyoruz da bakalım. Daha alışma aşamasındayız." dediğimde yüzü ciddi bir hâl almıştı.

" Tamam tamam biz de seni sevelim bakalım. Ama bir daha bizi üzersen-" dediğimde atlamıştı hemen lafa.

" Öyle bir şey asla olmayacak Bayındır."

" Hadi öyle diyelim bakalım Bayındır. Acıktık. Kahvaltıya götürüyormuşsun bizi." dediğimde benimle birlikte o da gülmeye başlamıştı.

" Emrinize amadeyim hanımlar." diyip eğilip öpmüştü karnımı.

" Hanımlar? Nereden biliyoruz bu? Eski sevgilin.. Pardon doktorum mu söyledi yoksa bana söylemeden?"

" Ya Masal.. Kapatalım şu muhabbeti. Artık başka doktora gidelim lütfen. Hem benim sadece içime doğdu. Prensesimiz olacak. Emin olabilirsin." dediğinde göz kırpıp kapıya yönelmişti.

" Daha dur ya..! Hazırlanmamız gerek.."

" Desene yandık." demesiyle göz devirdiğimde kahkaha atmaya başlamıştı.

" Ben seni, sizi... Ömrümün sonuna kadar beklerim Masal Bayındır."

" Boş yapmaaa.." diyip odama geçtiğimde ardından kahkaha atmıştım.

Öyle ya da böyle yaptıklarını çekmesi gerekiyordu sonuçta.

Çok bekletmeden hazırlanıp yanına geldiğimde telefondan başını kaldırıp kalkmıştı ayağa.

" Bu arada.. Çok bakmaya başladın şu ara telefona. Gözüme çarpmadı sanma Bayındır." diyip kapıdan çıktığımda söylenerek gelmişti arkamdan.

" Tamam 'annecim' bakmayacağım artık telefona." dediğinde ters bakışlarımla susmak zorunda kalmıştı.

" Biraz daha kahvaltıya gitmezsek bayılacağım şuraya. Boş yapmayı kesip biner misin şu arabaya artık?"

" Anlaşıldı psikolog. Hemen götürüyorum 'sizi' kahvaltıya." diyip gelmişti arabaya.

~yks sonrası bölümü diyeliiimm