1.BÖLÜM

620 9 37
                                    

ÖNEMLİ DUYURU

Arkadaşlar kitabımı okurken ön yargılı olmayın lütfen konu ilk başta sıkıcı gelebilir ama ilerledikçe daha da güzelleşecek. Yorum yaparken bunun ilk kitabım olduğunu göz önüne alarak yorum yaparsanız sevinirim. Maalesef kitapta karakterlerin fotoğraflarını olmayacak onları betimlemeye çalışacağım ama aslında her şey sizin hayal gücünüze bağlı, yazım hatalarım varsa şimdiden özür dilerim. O zaman kitaba geçelim iyi okumalar.

(ARKADAŞLAR BİRİNCİ BÖLÜMDE OLAY YOK TANITIM GİBİ BİR ŞEY)

Kafamı sıraya koymuş şu lanet dersin bitmesini bekliyordum. Ders bittikten sonra öğle arasına girecektik ve bu sürede de mezuniyet için kıyafet bakacaktım. Teneffüs zilinin çalmasıyla çantamı topladım ve çıkışa doğru hızlıca yürüdüm ama birinin çantamdan tutmasıyla durmak zorunda kaldım, kimin tuttuğunu öğrenmek için arkama döndüm, çok sevgili (!) arkadaşım Didem nefes nefese bana bakıyordu:

-Sana dur diye bağırıyoruz, neden durmuyorsun? 

-Duymadım Didem ne oldu? 

Ne zaman geldiğini bilmediğim Sevim araya girdi:

-Sen öğle arasında "Mezuniyet için elbise bakmaya gideceğim." demedin mi? Bizde sana yardım için gelmeye karar verdik, sen şimdi diz boyu bir etek ve tişörtle gelirsin buna izin veremeyiz .

Bana sormadan benimle plan yapmışlar, aslında işime de gelirdi çünkü hangi eteği giyeceğime karar veremem falan yardımcı olurlar.

-İyi tamam ama biraz hızlı çünkü en geç okul bitimine işimiz bitmeli.

Sevim ve Didem birbirlerine baktılar ve hızlıca benim koluma girip sürüklemeye başladılar. Kendimde yürüyebilirdim. Hemen bir taksi durdurup içine bindik ve AVM ye doğru gitmeye başladık, yollar çok boş olmasa da tenhaydı bu yüzden kısa sürede AVM ye varmıştık. Taksiciye parayı Sevim ödeyip yine tempolu bir şekilde mağazaya girdik. Neden bu kadar hızlıydık hiç bir fikrim yoktu. 

-Kızar biraz sakin olun mağazalar bir yere kaçmıyor. 

Didem bir mağazanın önündeki vitrine bakarken yanıtladı:

-İçimizden sen olmak geldi sen olduk.

Ne yani ben hep aceleci ve hızlı mıyım?

-Ne demek istiyorsun Didemciğim.

Didem cevap vermek için ağzını açmıştı ki Sevim onu susturdu.

-Şu didişmelerinize ara verip kıyafet mi denesek?

Sonlara doğru gözleri parlamıştı, gerçekten bunlarda ki kıyafet aşkını anlamak zordu, gülerek kafamı salladığımda Sevim'in kızgın gözlerini görünce bir mağazaya doğru yürümeye başladım. Eteklerin o tarafa doğru giderken Sevim'in sinirli sesini duydum:

-Abiyeler orada değil Bige.

Anlaşıldı mezuniyetimde abiye giyeceğim. Aslında Sevim'e karşı gelip etek giyebilirdim ama Sevim'i özellikle de en çok sevdiği konuda kızdırmak istemem. 

-Sevim siz elbiselerinizi aldınız mı?

Samimi bir yüz ifadesiyle cevapladı:

-Evet ikimiz de aldık sen merak etme.

Yarım saati geride bıraktığımız da elimizde toplam dört elbise vardı, elbiseleri çalışana verip benim için kabine götürdüğünde gözden kaybolup etek reyonuna gittim ve gelişi güzel bir kombin yapıp kabine girdim.

Yarım saati geride bıraktığımız da elimizde toplam dört elbise vardı, elbiseleri çalışana verip benim için kabine götürdüğünde gözden kaybolup etek reyonuna gittim ve gelişi güzel bir kombin yapıp kabine girdim

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Seni Kalbimde SakladımWhere stories live. Discover now