Through The Years

22

YVES'S POV

Nang makapagsolo na kami ni Glen after the dinner ay tyaka ko naman inabot ang regalo ko para sa kanya. Naibigay ko na yung sa girls kanina at gusto ko na kami lang dalawa kapag ibibigay ko ito sa kanya.

Nakatambay pa kami dito sa labas ng aming bahay. Ang mommy nya ay naihatid na muna namin sa Condo bago ako hinatid ni Glen dito.

Past midnight na din at naisipan namin na pagmasdan muna ang buwan bago maghiwalay.

"Kamusta naman maghapon mo?" Tanong ko.

"Okay naman. Masaya. As in, andaming happenings ehh. Nakaka shocked pero masaya ako para sa mga kaibigan ko."

Tumingin ako sa kanya. Sya naman ay nakatanaw sa malawak na kalangitan. Nakaupo kase kami sa may Sidewalk at hindi alintana kung madumi ba ito o hindi.

"Hindi ko pa pala nabibigay sayo yung gift ko."

"Pati ako meron?"

"Syempre ikaw pa ba mawawalan?"

"Ehh kase kanina binigay mo na yung sa iba ehh. Hindi naman ako nag eexpect. Dito ka lang sa tabi ko okay na ko."

Isang mapalad na ngiti naman ang sumilay sa aking mga labi ng marinig ko ang sinabi nyang ito.

"Nambola pa"

"Totoo naman yon. Di'ba nagtanong ka na sa akin noon then anong sinabi ko? Di'ba okay lang basta kasama ko kayong pito goods na ko. Hindi naman nag ago yung wish na yun ehh. Naging super special lang dahil ngayon akin ka na din"

"Halalala nang angkin pa"

"Syempre!, Wala ni sino man ang makaka agaw sayo, sa akin. Tagal nating naghintay para umabot tayo sa ganito tapos sisisrain lang ng kung sinong kontyopilato?"

"Haha, daming sinasabe."

"Kinilig ka naman?"

"Heh!." Ramdam ko na namumula na ang magkabilang pisngi ko dahil sa sinabi nya. Mabuti nalang at madilim sa kinauupuan namin kaya hindi nya ito makita.

Mula sa bitbit kong bag ay nilabas ko ang isang kahon na may katamtaman ang laki at iniabot ito sa kanya

"Oh hindi man ito kasing laki tulad ng ibinigay ko sa ibang girls pero sana ma appreciate mo"wika ko

Nagpalipat lipat pa ang tingin nya sa akin at sa kahong hawak ko.

"Meron din ako?"

"Ikaw pa ba mawawalan. Open it" I said then smile.
.

.

.

GLEN'S POV

Hindi ko inexpect na may gift din pala akong matatanggap mula sa taong mahal ko.

Kinuha ko yung box sa kanya at sinimulan itong tanggalan ng balot. I don't care how big or small it is basta mula sa taong nasa tabi ko lahat special para sa akin.

Napamulagat pa ko ng matanaw ko ang laman ng box. Gulat sa aking sarili na napatingin ako kay Yves na ngayon ay todo ang ngiti

"I hope you like it"

"What!? A ticket? Pa dubai?"

"Yup."

"Why?"

"You don't like it?" Himig pagtatampo nya pa

"No! Of course I like it, in fact I love it. But why ticket?"

"Wala kang sinasabi na kahit anong gusto mo ehh. Halos lahat ng bagay nasa iyo na din kaya yan ang huling idea na pumasok sa isip ko. And also gusto kitang masolo kahit ilang araw lang"