Jungkook, sıkıcı iş yerinde sıkıcı işlerini yaparken çalıştığı şirketin patronu ile çarpışır. Tek sorun çarpması değil, asıl sorun çarpması sonucu yere düşen ve kendisine ait olan çıplak fotoğraflarınında düşmesiydi!
-Tamamlandı
-Semetae/Ukekook
-D...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
selamm
Sınır hemen geçilmiş HWJSKWGZJG
Cuma günü yoğun olacağımdan dolayı bölüm atamayabilirim, bundan dolayı şimdiden özür diliyorum. Belki akşam bölüm atabilirim bilemiyorum :/
Ek olarak önceki bölümü kontrol edin atlamış olabilirsiniz. Bölümler arası okunmularin arasında fark var çünkü
Yorum sınırı:20+
•
"İster dünyalar benim olsun, sen bir şeyden rahatsız oluyorsan düşünmeden o şeyi yok ederim Jungkook."
"N-ne?" Büyütmüş olduğu gözleri ile esmeri izlerken, kulaklarına kadar kızardığını hissediyordu. Sık nefes sesleri kulaklarını doldururken sertçe yutkunarak derin nefes aldı. Sakin olmalıydı. Gerçi duyduğu bu cümleden sonra sakin kalmak mümkün değildi.
"Olanı söylüyorum." Omuz silkerek manzarayı izleyen bedene bakarken, onun gibi rahat ve umursamaz olmadığı için kendine bir uyarı bıraktı. Şuan bir domatese benzediğini tahmin edebiliyordu.
Konuşmak için ağzını açacaktı ki, çalan telefon zili ile ağzını kapatarak yan tarafına doğru döndü. "Efendim Heran?" Heran? Taehyung'a aşık olan kadının ismiydi bu. Önüne dönerek manzarayı izlemeye devam etse de, tüm dikkati telefonda idi.
Şuan yaptığı, her ne kadar yanlış bir şey de olsa dinlemeden edemiyordu. Telefonun ucundan gelen boğuk sesle ne dediğini duymazken göz ucuyla Taehyung'a baktı. Kendisini izleyen bedenle utançla önüne dönerek iç çekti.
"Sadece beş dakika bekledin, abartmasan mı?" Taehyung kollarını demirliğe yaslamayı bırakarak, esmer ellerini bol pantolonunun cebine koydu. Jungkook esen havadan dolayı uçuşan saçlarını izlerken, telefonda ayırt edebildiği birkaç kelime duydu. "Hadi ama, bu güzel kızı bekletecek kadar, ne gibi önemli bir işin olabilir ki?"
Parlak binaları izleyen esmer adam yanı başındaki bedene döndü. "Çok önemli bir iş." Pekala, şuan cidden bir domatese benzediğine emindi. Kulakları cayır cayır yanıyordu ve terasta esen soğuk hava bile kızarmış yanaklarını yenemiyordu. Çok önemli bir iş derken, kendisinden bahsediyordu değil mi?
Kendi kendine kafasında bir şeyler kurmak istemiyordu, ancak başka bir ihtimal aklına gelmiyordu. Telefondaki kadının dediklerini birebir duymuştu ve Taehyung'un kendisine attığı o bakıştan sonra başka bir ihtimal olabileceğini düşünmüyordu.
"Tamam o zaman, bu seferlik seni affediyorum. Ancak şimdi gelsen çok iyi olur, yemek sözün var unutma bak!" Genç kızın sesini duyarken manzarayı izlemeye devam etti. Sadece bir yemekti. Basit bir yemekti ama neden göğsünün tam ortasına büyük bir yumruk yemiş gibi hissediyordu?
"Pekala, erkenden gitsek iyi olur." Telefonu cebine koymadan önce genç kadın son kez konuşarak aramayı sonlandırdı. "Seni seviyorum ve bekliyorum."
