kısa

5 0 0
                                    

"zahmet verdik sanada" dedi alaz alaycı bir sesle "oyle oldu " dedim duygusuz bir sesle alaz kolumdan çıkıp kendimi yatağa atığında derince inledi biraz öyle durup yavaşca kalkıp 

herzamanki gibi diğer kapıdan girip biraz sağlık malzemesiyle geri geldi gayet profosyenelce pantalonunu çıkartıp sanki hergün vuruluyormuş gibi kendine pansuman yapıp bir hap attı ağzına  bana tersce bakıp " çok yardım ettin saol " dedi içimdeki karmeşık oyle yoğunduki karşımda nefret ettiğime emin olduğum bir adam vardi ancak içimde inceden kendini gösteren bir korku karşısındakini acımadan öldürebilen bir insandan korkmaktı ölmekten kormuyordum okadarda bir nada ölebilirdim ama canımı yakması kafamda şimşekler çakmasına neden oluyordu sessizce " ölüm haberini alsam mezarına bir adım atmam ben " dedim sessizce kahkaha attı sustu eğik kafasını kaldırıp suratıma baktı bir anda ayağa kalkında kendimi kaçmam gerek gibi hissettim yanıma gelip " yat uyu çocukların uyku saati geldi " diyip arkasına bakmadan gitti " çocuklara korku filmi izletirsen yalnız uyuyamazlar" diye mırıldanıp odadan çıktım ki karşımda bnelirmesiyle kokuyla geri adımladım "ben uyuturum seni " dedi derin bir nefes çekip " seninle uyuyacağıma buz gibi betonda uyurum daha iyi " dedim ve rüzgar gibi hızlıca yanından ayılıp beni tıkıştırdığı odaya girdim camın yanına geçtim 


tekrar deli gibi gitmek istedim camdan atlayıp belkide belkide sessizce kapıdan çıkıp belkide olay çıkartıp ama öyle gitmek istedimki sanki küçük bir çocuktumda karşıda bedava pamuk şeker dağıtıyolardı misali ama arkamda oraya gidersen bacaklarını kırarım diyen bir baba onlar zararlı oğlum diyen bir anne vardı sanki ssahi neydi anne babalık çocuğunu sokağa atmaktı benim için yoksa elinden tutup yemek kokan eve sırtında sırt çantasıyla koşarak gidip annene sarılmakmıydı anne babalık benim için ilk seçenek oldu hep zor oldu büyümek mesela ayakkabım oktu benim ayağım acırdı hemen ağlardım 

pek kiyafetim yoku hemen üşürdüm ben onada ağlardım yavaştan dolan gözlerimle pencereden kalktım ve yatağa ilerledim kendimi bir anda bıraktım yatağa yukardakı tavanla bakıştım bir süre burayı düşdüm alazı dşundum emreyi düşündümburda neden olduğumu düşündüm emrenin bu günkü halini ne işim vardı burda neden burdaydım diye düşünürken bir anda ayaklanıp odadan çıktım


alazın odasına doğru ilerledim dan diye içeri girdim ama kimse yoktu aşşağıdan gelen sesle duraksadım " ben sizi niye tuttum niye para ödüyorum ein erafında kuş uçmasın diye bu gün ne oluyor silahlı saldırı öldüreyimmi oğlum hepinizi lan " özür dileriz alaz bey "dedi içlerinden biri alaz sinirle güldü " ayyy ne demek lafımı olur ne oluak vuruldum bende işte oğlum defolun gidin bana bunu yapanı bulun hepinizi diri diri gömerim lan " diye bağırdı merdivene oturup biraz onları dinledim az önce alaza ben siktir olup gidiyorum deme cesaretim konuşmları dinledkten sonra kaybolmuştu ben bunu düşünürken merdivende kısa bir uykuya daldım




evet buna bölüm bile denmez ama bayranm geldi ve ne okuma ne oy nede yorum var hiç  motive bir şekilde yazmıyrum lütfen oy ve yorumlarınızı eksik etmeyin iyi bayramlarrrr


You've reached the end of published parts.

⏰ Last updated: Jun 27, 2023 ⏰

Add this story to your Library to get notified about new parts!

Mafya'nın KüçüğüWhere stories live. Discover now