49.

1.2K 46 11
                                    

Siz: Sevgilim vardın mı?

Siz: Beni habersiz bırakma he.

Siz: Bu saatlerde varman gerekiyordu.

Alperen: Şimdi uçaktan indim, eve geçiyorum sevgilim.

Alperen: Sen niye bu saatte kalktın?

Siz: Gece pek uyuyamadım o yüzden de yarım yamalak uykuyla duruyorum.

Alperen: Neden gece uyuyamadın, bir sorun mu var?

Siz: Uyuduğum yer belli bir süre sonra değişince uyku düzenim bozuluyor.

Siz: Ki bu benim kaç yıllık yatağım olmasına rağmen.

Alperen: Sen beni bırak uyu o zaman.

Alperen: Tamam mı güzelim.

Alperen: Ben zaten eve varmak üzereyim, sen kalktığında görüntülü ararım.

Alperen: Olur mu?

Siz: Tamam ben yatıyorum o zaman.

Alperen: Uyu sen yavrum.

Siz: ❤

Uygulamadan çıktığımda, başımı tekrardan yastığa yasladığımda artık gözlerimde yorgunluk olduğu için hemen uykuya daldım.

Uyandığımda saat 10'du. Annemin kapı çalmasıyla uykum bölündüğünde, uyuşuk bir sesle "Gel." diye söylendim.

"Kızım geç mi yattın yine akşam?"

"Yatak yadırgadım."

İçeri girerek odanın camlarını açtığında, temiz hava içeriye doluştu. Perdeyi de çekmeyi unutmazken çoktan başımı yastıktan çekmiştim.

"Tabi uzun zamandır yatağında yatmayınca uyuyamazsın."

"Anne keyfimden mi yatamadım."

"Sus kız. Oyalanma kahvaltı hazır. Tahmin et sana ne yaptım?"

"Hımm," diyerek yataktan kalktığımda yanına ulaşmıştım. "Bir sürü şey."

Gülümseyerek konuşmaya başladı. "Zaten de sen benim yemeklerimi özlemişsin belli."

"Dünkü akşam yemeğinde yeterince özlediğimi fark ettim."

"Özleyeceksin tabi."

"Özledim dedim ben de."

Yanımdan uzaklaşarak kapıya doğru yaklaştığında, söylenerek merdivenleri inmeye başladı. "Soğutacaksın hadi, elini yüzünü yıka gel." dediğinde oyalanmadan banyoya girerek soğuk suyu yüzüme çarptım. Telefonumu elime alarak kahvaltı masasına indiğimde, annem masayı balkona ayarlamıştı. Çamlar açık olduğu için kuş sesleri kulaklarıma çarpıyor, hafif esen rüzgar saçlarımı uçuşturuyordu.

"Günaydın sevgili ev halkı."

"Günaydın güzelim."

"Günaydın evimizin direği."

"Evin direği benim." dedi annem.

Babam gülümsediğinde ben de gülmeye başlamıştım.

"Annen doğru söylüyor." Annemi işaret ederek konuştuğunda bakışlarım anneme kaydı. Büyük bir zafer elde etmiş gibi gururlu bakışlarıyla babama bakmaya devam ediyordu.

Kahvaltımı yaptıktan sonra odaya çıkmıştım. Dün kızlara geldiğimi haber vermiş, bugün buluşmak için plan yapmıştık. O yüzden de dolabın kapaklarını aralayarak kendime kıyafet seçmeye başladım.

Yanlış Pasaport|Yarı TextingWhere stories live. Discover now