Jisung ve Minho miniklerinin okulunun önünde çoçukları bekliyordu.Kış yeni yeni bitiyordu.İlk bahar geliyordu ama hava hala soğuktu.Ele ele tutuşmuş minikleri bekleyen miniklerinin sesi ile ellerini ayırmışdı."Baba!"minik kız abisinden ellerini ayırıp Minhoya koşdu.Minho miniğini kucağına aldı.Minho kızının kollarını boynuna sıkıca sarıp hıçkırmasıyla kaşlarını çattı."Prensesim?Bi sorun mu var?"dedi.Mi-Kyong'sa cevap vermeyip daha sıkı sarıldı.Jisung gelen Han-wool'a döndü."Han bi sorun mu var?"dedi.Han-wool cevap vermeyip dolu gözlerle babasına baktı.Eğilip miniğiyle aynı boya geldi.Saçlatını okşadı."Tamam o zaman eve gidelim.Evde konuşuruz."dedi.Han-wool'sa başını yavaşca salladı.
"Hadi bakalım!İl önce banyo sonra yemek yiyicez ve konuşucaz."dedi Minho.Mi-Kyong'un ağlaması dinmişdi,Han-wool'sa yolda biraz babasına sarılıp ağlamıştı.Pek konuşmamıştılar zaten...
Yemeklerini yiyen dörtlü bulaşıkları makineye yerleştirmiş salona geçmiştiler.Mi-kyong Jisungun kucağında oturmuş kafasını göğsüne yaslamıştı.Han-wool'da Minhonun yanında oturmuş kafasını göğsüne yasladı."Konuşmak istermisiniz?Sorununuzu birlikte çözelim?"dedi naif bi sesle Jisung."Okulda kavga ettik!"dedi birden ağlamaklı sesle Mi-Kyong."Neden tatlım?Biri bişey mi söyledi?"dedi kucağındaki miniğin saçını okşayarak Jisung."Mi-Kyong bişey yapmadı.Aslında hepsi benim suçumdu.Mi-kyongla dalga geçtikleri için kavga çıkardım."dedi Han-wool.(bi böyle abim olmadı amk)"Kim dalga geçti bakalım?Ve neden?"dedi Minho.Seslerini yükseltmiyor naif bi sesle konuşuyordurlar.Belliydi ki büyük bi kavga olmuştu ve minikler kırılmıştı."B-Bana...Senin annen yok.Sen farklısın dediler ve saçlarımı çektiler."dedi Mi-Kyong iç çekerek.Jisunga sarılmış hala ağlıyordu.İkili duydukları iyle şok olup bir-birlerine baktılar.Bu yaşta gerçekten mi?Yani bu yüzden bi kıza böyle şeyler söylemek?"Kavga ettidiğm için özür dilerim.Ama kimse Mi-Kyong'un saçını çekemez."dedi Han-wool. Minho Han-wool'u kucağına alıp Jisungun yanına oturdu."İlk öncelikle Han-wool kardeşini koruman ve sahip çıkman çok güzel bişey.Kavga etmene gelirsek,kavga etmene gerek yok.Biz evlenirken bunları düşünmüştük.Garip bakışları,insanların boş sözlerini,herşeyi..."dedi Minho.Daha sonra Jisung sözünü davam ettirdi."Ama bunlara rağmen evlendik.Çünki bir birimizi seviyorduk ve değer veriyorduk.Bu hep böyle devam edicek bize garip bakanlar olucak tatlım.Konuşanlar,laf atanlar hepsi...Ama onları umursama çünki şuan dünyadaki çoğu aileden bile daha mutluyuz.Sizlere sahibiz ve bunun için çok şanslıyız.Seninle dalga geçmeleri sorununa gelirsek minik yıldız.."dedi kucağındaki miniğin saçlarını okşayıp,göğsünden ayırıp yanağına öpücük kondurarak."Öğretmeniyle konuşucaz ve bu sorunu hall edicez."dedi.Minikler kocaman babalarına sarıldılar ve"size sahip olduğumuz için çok şanslıyız!"dediler aynı anda."Bizde size sahip olduğumuz için çooook ama çook şanslıyız"demiştiler.Sonra güzel aile pijamalarını giyip bi çizgi film gecesi yapıp uyumuştular....
Birazdan farklı bölümler gelecekkk~
