Geçmiş bırakmaz peşimizi...
Hep arkamızda gizli olsada olmasada oradadır işte.Beni bırakmadığı gibi.Ne yapacağım? Geçmişimin kızımın canını yanmasına izin mi vereceğim?yoksa o geçmişe karşı çıkıp kızımı koruya bilecek miyim?
Telefon parmaklarımın arasından kayıp yerle buluştu.Sadece durdum.Susan seslerin canlanmasını bekledim,solan renklerin canlanmasını bekledim.O benim hayatımda iken ben asla renklenemezdim.Minhonun beni sarmasıyla gözümden bir damla yaş akıp yerle buluştu."Jisung?!Noldu!"diye seslendi.Renklendirdigin hayata yeniden siyah boyalar saçıldı Lee Minho diyemedim.... Açamadım ağzımı.Gecmis beni kirli ve karanlık sayfalarının eseri yaptı.Sonrasi geçmişim kadar karanlık...
Minho'dan
Jisung sarssamda bana cevap vermiyor yüzüme bakmiyordu.Daha sonra gözleri ağırca kapandı.Sonra minik bedeni kollarıma düştü.Nolfu şimdi?"Jisung! Bebeğim!"dedi yavaşça yüzünü okşayarak.Nefes alamiyordum."Jisung yalvarırım aç gözünü!"dedim.Daraliyordum.Chan yanıma geldi."Sakin ol Minho."dedi.Jisungu yavaşca kucağıma aldım.Kanapeye yatırdım."Chan noldu ona?"dedi.Doktor olan bendim oysa..."Sakin anın şokuyla bayılmış ola bi-"sözünü hatırladığım şey kesti."Telefon...telefonunda bişey gördü!"dedim gözlerim yerdeki telefonla buluştu.Hizla telefonu elime aldım ekran zaten açıktı...Gördüğüm şeyler kalbime ok gibi saplandı...Nasıl yani kızımız o adamın elinde miydi? Hayır hayır izin veremem buna asla.Chana döndüm.Numariyi araştırıp bula bilirdik onları.Zaten polisti en kısa zamanda bula bilirdik.Hizla ona döndüm."Chan!Jisungun babası!Sikeyim dönmüş!Acilen numariyi araştırmamız gerek!"dedim.Chan telefonu elimden alıp numaraya baktı ve bilgisayarının başına geçti.
Han-wool zaten Hyunjinlerdeydi.Hyunjin buradaydı.Mi kyongdan haberi vardı ama geri donemezdi izin vermedim yani.Orda kalması onun için daha iyi olurdu."H.. hayır...İ-is-istemiyorum...do..dokunma b-bana..."Jisungun sayıklamasıyla ona döndüm."Jisung?"ter içindeydi.Kabus görüyordu.Yanina eğildim.Ellerini kavradım buz gibiydi."Şşşşş sakin....Ben burdayım bebeğim." dedim burnunu çekerek.Bi kaç dakika sonra Jisung sakinlesmişti."Minho bulduk!Bulduk!"dedi Chan.Minho hızla ayağa kalktı."Çıkıyoruz" dedi Chan evdeki ekibine."Bende geliyorum!"dedim Chana."Kyongun yanında olmam gerek."dedim.Chan beni haklı görmüştü.Felixleri çağırıp evden çıkmıştık.
