ADEN TURAN *Saye*

Bölüm 9

SELAMM yeni bir bölüm umarım beğenirsiniz.

Satır arası yorum yapin lütfen yoksa sınır koymayı planlıyorum...

(Başlatın^) dediğim yerde şarkıyı başlatabirsinizz

Başlayalimm💙

■.■.■.■.■.■.■.■.■.■.■.■.■.■.■.■.■.■.■.■.■.■.■.■.■.■.■■.■.■.■.■.■.

Flaşback

Çocukluğum boyunca peşinde bana kızım demesi için kırk takla attığım annemden sonra hiçbir çaba olmadan bu kadar duygu dolu kızım diyen bu kadını yüz üstü mü bırakmalıydım?

Ağzımdan çıkan kelimeler ne olmalıydı?

■.■.■.■.■..■.■.■.■.■.■.■.■.■.■.■ ■.■.■.■.■.■..■.■.■.■.■.■.■.■.■.■

Kaan merakla ve biyolar umutla bana bakarken ağzımdan çıkan kelimelerle ben bile şok olmuştum. Kilit kırılmıştı.

" Sizinle yaşayamam ama size bir şans verebilirim. " umut ve sevinçle parladı gözleri .

" Peki kızım o zaman bu gün bize akşam yemeğine gelin lütfen hem abilerinle de tanışırsın." Ben onları zaten sicillerine göre biliyorum diyemezdim elbetteki. Hem kaan gelebilir miydi ona sormam lazımdı.

Gitse miydim? Elimin bir el tarafından tutulmasıyla yine rahatlamıştım bana destek olan bir kardeşim abim vardı kaan bana uyacakti ben ne dersem ona uyar demekti bu ama şans vereceğini söylemişken kabul etmemek olmazdı.

Olur anlamında kafamı salladım ve " saat kaçta orda olmamız gerekiyor ? " diye sordum. " Saat 7 de yemek hazır olmuş olur kızım telefon numaranı verirsen sana konum atarım tabi istersen. " tabi ya konum evlerini bildiğimi bilmiyorlar bu insanların yanında yapmamam gereken hataları yapıyordum.

Telefonumu açıp rehbere girdim ve numarayı kaydetmesi için Efil hanıma verdim. Kendini ne diye kaydedeceğini merak ediyordum.

Numarayı kaydedip kendisini çaldirdiktan sonra telefonumu bana geri uzattı . Efil hanım bu gün tanıştığım annemin telefonumda hanım diye kayıtlı olması kaderin bir oyunu olmalıydı.

Vedalaşıp ayrıldıktan sonra arabaya doğru ilerlemeye başladık. Ben yolcu kaan da sürücü koltuğuna oturdu. Kafam bu kadar doluyken zaten araba kullanamazdım.

Eve doğru giden yola giden çatalın tam yerdi yöne girdiğimizde merakla yeşillime döndüm.

Yeşillim kaan ve biyo annemin gözleri ve yüz hatları çok benziyordu. Kaanın hayatını bilmesem anne oğul bile diyebilirdim.

Kaan bana bir bakış atıp gülümsedi. " Bu günlük bu kadar dram yeter eğlenmeye gidiyoruz gecelere akmaya varmısın miram ? " Diye sordu.

Özlemiştim yeşillimle gecelere akmayı.
Gülümseyerek kafamı evet anlamında salladım. İlk önce bir restorana girip yemdk yemiş ardindan deniz kenarında yürüyüş yapıp fotoğraf çekilmistik.

Şu anda kaanin sürpriz diye nereye gittiğimizi ne kadar ısrar etsem de söylemediği yere gidiyorduk.

Kış mevsiminde olmamızdan dolayı erkenden hava kararmıştı. Şu an gökyüzündeki ay ve yıldızlar yol gösterir gibi üstümüzde ışık saçıyorlardı.

Kaan elini radyoya uzattı ve rasgele bir şarkı açtı. Çalan şarkı ile bakışlarımız kesişti ve gülümsememiz daha da genişledi.

(Başlatın^)