Sadece Sen Ve Ben

Hayatım'a 🖤

Hayat, sadece bir ömür müdür yoksa yaşanmışlıklar ile dolu bir kader mi ?
Ya da iyi bir gelecek için çaba sarfetmek mi?
Haketmek için çalışmak mı ?
Zorlukları boyun eğmek mi ?
Hak edene hak ettiği değeri vermek mi ?

Ben hayatımı sende buldum sevdiğim
Sesinde, gözlerinde, gülüşünde, teninde,kokunda.Kendimi her kollarının arasında bulduğumda
"-Huzuru buldum hayatında" diyorum.
Hani bana o ilk 'Ömrüm diyişin işte o zaman anladım hayatımda bazı şeyleri başardığımı. Gün gelicek karşında çelimsiz , yorgun gözlerle
"-Başardık sevgilim, bak şimdi tamamen seninim "dicem

Çok şey yaşadık biliyorum yeri geldi üzüldük ,mutlu olduk , güldük , ağladık ama en önemlisi aşık olduk. Ben her şeyi seni yaşayarak öğrendim pişman değilim yine olsa tekrar karşıma çıksan yine severim seni. Biliyorum bazen acı veriyor ama konu sen olunca yaralarım kabuk bağlıyor, bu senin acın sevgilim çekerim gerekirse ölürümde sonunu bilerek ben sevmiştim seni ,râzıyım senden gelen her şeye nede olsa seni sevmek ölüme inat gibiydi...

Bazen duraksıyorum ve düşünmeye çalışıyorum ama fark ediyorum ki ben çoktan ölmüşüm halbuki ben yaşamak istemiştim sonra sen çıktın karşıma ve ellerimden tuttun kendine çektin sımsıkı sardın beni. Sıcacıktı tenin kalbin gibi.

Zamanla bağlandık birbirimize herkes giderken
Sen kaldın yanımda, bazenleri ağlarken susturdun düştüğümde kaldırdım. En büyük destekçim  oldun yanımda durdun, kabul ediyorum bazı şımarıklıklarım var istemeden kırıyorum ama hiç biri bilerek olmuyordu
Seni sen olduğun için sevmiştim, seni ilk gördüğüm gün benliğim bulmuştu beni.
Baktım kahve gözlerine aynı renkti gözlerimiz
Kaderlerimiz gibiydi , sadece sen ve ben bizim de hikayemiz böyle başlamıştı. Seni yaşamak istiyorum o yüzden başladığı gibi devam ettiricem söz veriyorum.

Zaman geçti her anıma şahit oldun ikimizde küçüktük çok şey yaşadık,öğrendik ama en önemlisi vazgeçmemiştik. Mecbur olduğundan gittiğin zamanlarda hıçkırarak ağladığım gecelerin sabahını kim geri vericek bana.

Sevgi bir hatamıydı, sevmek ?
Çevremdekileri aldırış etmedim hiç bir zaman çünkü yaptığımız yanlış değildi. Önümüze okadar engel çıktı yinede vazgeçemiyorum senden. Ben her gidişinde ölüyorum
Benliğimi kaybediyorum , kayboluyorum korkuyorum yanlış kararlardan , seçimlerden
Yapacaklarımdan  ve düşüncelerimden.
O zaman yalnız kalmıştım kendimi inandıramadım, kabullenemiyorum yokluğunu
Sürekli kafamda durmaksızın çalan o şarkı;

-Bekle dedi gitti
Ben beklemedim
O da gelmedi

Bekledim gelmeni  çünkü yapamazdım vazgeçemezdim bizden, bunca zaman beni koruyup kollayan sen şimdi bırakıp gidemezsin.
Söz vermiştin bırakmıcam demiştin.
Unutamıyorum geceleri,yaşayamıyorum gündüzleri. Sensizliği öğrenmek, alışmak istemiyorum, hayır ben inanmak istemiyorum.
Ben senin Birtanendim, bak ne yaptın birtanene önce kırıldı sonra parçalandı.
Yorulmuştum tam dedim gitti bende bittim ama sen dönmüştün, sözünü tutmuştun.
Ama karşılığında  vazgeçtiğin önemli kararlar olmuştu.

"-bir kız için değermiydi bunlara"
"- o bir kız değil  benim canımı istese gözümü kırpmadan verirdim"

Sen benim hayatımda aldığım en doğru karardın hiç bir zaman vazgeçemedim zor zamanlar yaşadık ama yine senin oldum. Mutluyum hayatımdan, seninle olmaktan ama bazenleri çok yoruluyorum, her şey üstüme geliyor nefes alamıyorum , usuldan bir ateş basıyor sonrasında beynim uyuşuyor hafiften içimi kaplayan o korku , telaş ve çaresizlik en önemliside sensizlik. Bulamıyorum seni bazenleri kayboluyorum kendimide kaybediyorum dön diyemiyorum ağlıyorum ama elimden geldikçe direnmeye çalışıyorum. Kimse beni anlamasada ben bizi yaşatmaya çalışıyordum artık çok korkuyorum her sessizliğinin ardından uzaklaşmadan,usulca kaybolup kendini unutturmandan. Tek başıma yapamıyorum, senden hep bir adım bekliyorum ben her düştüğümde yanımda ol istiyorum sadece sana kendimi bırakıp güvende hissetmek istiyorum eskisi gibi,bizim gibi.

Bilmiyorum bazen yoruluyorsun yaşadıklarımız ağır geliyor ama beni bırakmanın düşüncesi bile beni kendimden geçirtiyor. Yanlışı nerde yaptık sadece bunu arıyorum merak ediyorum. Gitme diyip ağladığım günlerden şu zamana verdiğim değere kadar her şey güzelken şimdi neden ben bitiyorum?
Kendi kendime içimdeki o aptal düşünceleri susturamıyorum, kendime hakim olamıyorum ve sonradan pişman olacağım yanlış şeyler yapıyorum. Ben hiç bir şeyi bilerek yapmıyorum ama yardım et bana ne yaptığımı bilmiyorum sadece seni istiyorum. Hayatımdan herkes gitsin sen kal istiyorum şu an yanımdasın ama içimi kaplayan bir huzursuzluk var sanki her an gidecekmişsin gibi korkuyorum. Kafamdaki tek düşünce ;

"-sensizliğe nasıl alışıcam, kim inandıracak beni buna. Yapıcaklarım karşısında bana kim engel olucak. Sesini ya son duyuşumsa "

Geceleri beni uyutan sen ,yokluğunda gündüzümle bir olan sen. Alışamam yokluğuna unutamam yaşanmışlıkları kırılsada kalpler olsada ayrılıklar  beni yaşatan tek şey unutulmayan anılar olucak. Eğer sen bir gün gidersen, hayatıma son verirsen ben kendi içmimdede yaşarım seni. Ben evimi hiç terk edemedim ne kadar yaksam , kırsam da dönüp dolaştığım yer hep senin yanın oldu ama her seni kaybedişimde de bulamadım seni yalnız kaldım. Her gece yastığa koyduğum kafamın içinde tek bir pişmanlığım vardı.

"- Keşke  seni sevdiğimi daha çok söyleyebilseydim"

27/06/23 
00.32
Seni çok seviyorum daha çok sevmek istiyorum-Hayatım'a 🖤

Günlük yazmayı çok seviyorum belki o bir gün görür ve ona söyleyemediklerimi okur , beni anlar umuduyla. Uykum geldi uyumam gerek artık fakat dışarıda ki hava sanki beni huzura götürecek gibiydi. Hazırlanıp çıktım ama nereye ?
Rüzgarın tenimi dokunuşu ve ayaklarımın götürdüğü yere. Her zaman ki onunla oturduğumuz banka yürüdüm, yürüdükçe içimi burkan hüzün ve karamsar düşünceler.

- Acaba kader seni tekrardan çıkarırmıydı karşıma ?

Oturdum ve ilk tanışmamız geldi aklıma bu bankta tanışmıştık gerçekten komik bir insandı, her daim mutlu ve mutlu etmeyi seven...
Oturmuştu birden yanıma, ilk göz göze gelmemizde anlamıştım onun olduğumu çünkü onun bakışları sanki hayatımı değiştirecek gibiydi. Düşünmek istemiyordum yaptığımız hatalardan sonra birdaha hatırlamak istemiyordum ama unutmak hatırlamaktan daha zordu ve ben başaramamıştım.

Esen rüzgar saçlarımı dalgalandırıyordu yaslandım arkama ve derin bir nefes aldım.
Ceminden çıkardığım sigarayı yaktım, içime her çekişimde dertlerim daha artıyordu ama ben o çakmağı Her yakışımda o ateşi izlemeyi seviyordum sigarayı tutuştururken kendimide yaksam diye geçiyordum aklımdan. Biliyordum ama ölüm bir kurtuluş değil di. Her şeyi denedim ama artık anlıyorum kendime zarar verince bir şey değişmiyor veya yaşadıklarımın acısı dinmiyor.
Bazenleri unutabilmek için uyumak istiyorum ama kafamdaki o düşünceler uyutmuyordu beni. Beynimi kendime verdiğim acıyla uyuşturuyordum, o acıyla ve beraberinde getirdiği yorgunlukla uyuyordum ama canım artık çok yanıyor yapamıyorum. Ne uyku var nede yaşamanın bir anlamı...

Gece yarısı olmuştu kalkmam gerek artık veda ettim o banka ama biliyordum;

-Tekrar seninle burdada karşılaşıcaz sevdiğim,
İnanarak söylemiştim bunu içime nedensizce bir umut doğdu eskisi gibi beni mutlu eden ve sevgini hissettiren.

Gecenin esintisi maziyi anımsatır misali.

Bölüm sonu...
Oylarınızı bekliyorum