Haerin...
Balamın böyle olması kızlara söylemesem de beni cidden üzüyordu. Bazen benimle uğraşıp beni sinir eden Balam'ı geri istiyorum ben. Keşke konuşsa artık onu çok özlüyorum. Sadece ben değil bütün üyeler onun için endişeleniyorlar. Ulan Balam! Yine gözlerim dolmuştu kendimi tutmayıp, ağlamaya başladım. Ağlamaz olaydım! Jay senin geleceğin zamanı ya!
"İyi misin?"~Jay
Bir az daha dibime girseydin ya utanma valla!
"Evet evet hatta muhteşemim o yüzden ağlıyorum!"~
Bu bir az sert mi olmuştu?
"Bu kadar sert olmana gerek yoktu ama seni de anlamak gerek endişeleniyorsun doğal olarak merak etme ama o yakında iyleşir ve daha fazla ağlama lütfen"~Jay
Bekle lan bu niye sarıldı ki?! Ellerim önce bir hava da kalsa da bende ona geri sarılmıştım. Tamam bu iyi geldi kabul ediyorum!
"Tamam tamam iyiyim, ben bahçeye ineyim. "~
"Peki nasıl istersen. "~Jay
Soojin...
M
utfakta Balam istediği için kek yapmayı planlıyordum. Yani ona hayır diyemezdim tabii ki hele o masum masum bakması al yanaklarını sık yani!
✴✴✴
Keki fırına bıraktıktan sonra salona geçiyordum. Ama ömrüm boyunca aklıma gelmeyecek bir şey oldu... Balam koşarak bana doğru gelirken önümde olan Jake'e çarptı ve Jake dengesini kaybedip üstüme düştü burayı geçtim bile! Ama sorum şu ki DUDAKLARIMIZ BİR BİRİNE DEĞİYOR! SOOJİN N'OLUYO?! BALAM BALAM SENİN SAKARLIĞIN YÜZÜNDEN OLANA BAK?! DELİRİCEM! ŞU ANDA KIPKIRMIZI OLDUĞUMA YEMİN EDERİM!
"Ben ben ö-özür dilerim"~Jake
Ayağa kalkıp kalkmama yardım etmişti.
"Sen yapmadın ki neye özür diliyorsun hem bende özür dilerim"~
Balam sırıtarak bakıyordu. Sırıt sen sırıt!
***
B
alam..
Akşam yemeğini yedikten sonra Soojin unnie'nin yaptığı keki yemeye başladım, gerçekten nasıl kek yapıcağını biliyor. Yediğim tabağı yıkadıktan sonra uyku basmıştı sadece, beni değil hepimizi uyku basmıştı gibiydi. Neyse ne yukarı odaya çıkıp gözlerimi kapatıp kendimi uykunun kollarına bırakmıştım...
