Dear past | Sope

Lüks

Gözlerimi açtığımda Hoseok'u koridorun sonunda Jimin'le konuşurken gördüm.Kalkıp hızlı adımlarla yanına yürüdüm.

"Çocuklarıma ne yedirdin?"

Ellerim yakasını bulduğunda Hoseok kollarımı tuttu.

"Yoon-"

"Bırak beni."

Kollarımı çektim.

"Sana neden bir şey olmadı?Onları bilerek mi zehirledin?"

"Ne saçmalıyorsun?"

Ellerimi yakasından indirdi.

"Evde bir şey yoktu ben de dışardan yemek söyledim.Tavuk yemediğim için kendime salata sipariş ettim.Çocuklar tavuktan zehirlenmiş olmalı."

"Gece neden sana ulaşamadık?"

"Erken uyudum çünkü sabah işe gidecektim.Haberi alır almaz sipariş ettiğim yeri şikayet edip buraya geldim."

Bakışlarımı Hoseok'a çevirdiğimde kafasını salladı.Arkama dönerek yürüdüm,aynı yere oturup beklemeye devam ettim.

Odaya yaklaşan doktoru gördüğümde ayağa kalktım.Yanındaki hemşireyle beraber odaya girdiğinde Hoseok yanıma adımladı.İkimiz beraber beklerken Jimin uzaktaydı.

Birkaç dakika sonra kapı açıldığında doktorun önüne geçtim.

"Durumları nasıl?"

"Siz-"

"Babalarıyım."

"İkisi de iyi.Bugün midelerini yoracak şeyler yedirmeyin,birkaç gün de dikkat edin."

Derin bir nefes verip kafamı salladım.

"Teşekkür ederim."

"Rica ederim,bu benim görevim."

Arkama bakıp Hoseok'a selam verdi.

"Geçmiş olsun."

"Çok teşekkürler."

Doktor gittiğinde önce Hoseok girdi içeri.Jimin odaya ilerlediğinde içeri girip kapıyı kapattım.Yavaşça Yeji'nin yanına yaklaştım.

"Kızım."

Sedyeye oturup elini tuttum.

"Nasılsın?"

"İyiyim baba.Ne oldu?"

"Birazcık hastalandın ama şimdi iyisin."

Yerinden kalkacakken tekrar yatırdım.

"İyice dinlenmeden kalkmak yok."

Kafasını yana çevirip Hyunjin'e baktı.Hoseok onun saçlarını okşayıp uyanmasını beklemeye başladı.Yeji tekrar bana baktı.

"Hyunjin iyi mi?"

"İyi tabii ki.O da uyanınca evimize gideceğiz tamam mı?"

"Hangisine?"

Sorduğu soruyla Hoseok'a baktım.Gülümseyerek karşılık verdi.

"Sen hangisine istersen."

"Yoongi babamın evine gidebilir miyiz?"

Kafamı sallayıp önüme döndüm.

"Gidelim tabii.Hem size bir sürprizim var."

"Ne sürprizi?"

İşaret parmağımı burnuna dokundurdum.

"Söylersem sürpriz olmaz."

Yarı açık gözleriyle gülümsediğinde ben de gülümsedim.Hyunjin'e baktığımda oğlumun da uyanması için bekledim.