BÖLÜM 19

6 3 12
                                    

      (1.5 SAAT SONRA)
 
Bahar teyze geleli çok olmuştu. Eftalya hala uyuyordu. Bahar teyzeye

‘’ben diğerlerine bakayım’’

odadan çıkıp diğer odaya girdiğimde Miray teyze başlarındaydı. Selam verip nasıl olduklarını sordum. Aklıma birden kime çarptıkları geldi. 10 dakikaya yakın oturup kalktım ve Eftalya’nın yanına gittim. Odaya girdiğimde Bahar teyze Eftalya’yı yemek yemesi için uyandırıyordu. Ben geldikten sonra Bahar teyze odadan çıktı. Hemen Eftalya’nın yanına oturdum ve

‘’kaza anını hatırlıyor musun, kime çarptınız falan’’

biraz düşündü

‘’hayır, ama tek hatırladığım siyah bir arabaya çarptığımız ve etraftaki çığlıklar…’’

5 dakika sonra Bahar teyze gelmişti bende odadan ayrılıp hemşirenin yanına gidip kaza yapan diğer kişinin adını aldım. Masanın başına geçip

‘’kolay gelsin. Bir şey soracaktım, Eftalya Yıldırım’ın kaza yaptığı diğer aracın sahibinin adını alabilir miyim?’’

hemşire bilgisayara dönüp baktığında

‘’Akgün Yerlikaya’’

Akgün mü, Akgün amca ile mi kaza yapmışlardı?

‘’oda numarasını alabilir miyim acaba?’’

hemşire yeniden dönüp baktığında

‘’325’’

‘’teşekkürler’’

dediğim gibi odayı aramaya çıktım. Aşağı kata indim. Odanın kapısını tıklatıp içeri girdim. İçeri girdiğimde hemşire serum takıyordu. Hemen yanına sandalyeyi çekip oturdum. Beni görünce şaşırmıştı

‘’Akgün amca iyi misin? Duydum hemen geldim.’’

Biraz tebessüm edip

‘’iyiyim kızım da kimden duydun?’’

‘’Eftalya ve Serkan, Sedef merdivenlerden düştüğü için hastaneye getiriyorlardı. Ben evde Hakan’la beraberdim biraz içmişti ikisi de…’’

her şeyi anlattıktan sonra birden kalkmaya çalıştı ama izin vermedim

‘’iyiler merak etme.’’

Gözlerini ovuşturup

‘’bir problem yok değil mi eminsin?’’

kafamı sallayıp ayağa kalktım

‘’ben sana yemek alayım acıkmışsındır.’’

Kantine inip bir şeyler aldım. Yukarı çıkarken o kadını, Açelya teyzeyi, gördüm. O da odaya doğru ilerliyordu. Ondan hızlı davranıp önüne geçtim. Odaya girdikten 10-15 saniye sonra Açelya teyze geldi ve Akgün amca onu görünce

‘’ne işin var burada’’

odaya girip kapıyı kapattı ve Akgün amca hala söylenmeye devam ediyordu

‘’ne yüzle hala yanıma geliyorsun?’’

Açelya teyze hızlı bir şekilde sandalyeyi sedyenin yanına çekti ve

‘’seni görmeye geldim, insan eşini… pardon eski eşini ziyarete gelemez mi ?’’

araya girecektim fakat benim onlarla pek bir alakam yoktu. Akgün amca sinirle kalkmaya çalıştı ama omuzlarından tutup oturttum. Açelya teyze

‘’bir şeyin yok değil mi? Bir şeye ihtiyacın olursa her zaman arayabilirsin’’

Akgün amca eli başında

‘’sağ ol ama gerek olacağını düşünmüyorum sen bana yıllar önce yapabileceğin en kötü şeyi yaptın artık bana karışmasan iyi olur’’

dedi. Bende sessiz bir şekilde

‘’acaba ona desem ne tepki verir?’’

ikili atışmaya devam ediyordu ama ne konuştular anlamadım. Açelya teyze

‘’seni hala seviyorum biliyorsun. Yapma böyle ben iki çocuğa bakamazdım.’’

Akgün amca çok sakin değildi ama sakin olmaya çalışıyordu

‘’bak bende seni seviyordum ama o çocuklara ve bana yaptıkların…’’

bana bakıp sustu. Ben ayağa kalktım

‘’otur kızım, otur gitmesi gereken sen değilsin’’

dedi ve ben tekrar oturdum. Açelya teyze ayağa kalktığında ben de kalktım Akgün amca bileğimden tutup

‘’kızım otursana’’

ben kafamı çevirip

‘’ yok, ben gidip Serkanlara bakayım.’’

Açelya teyze

‘’Serkan kim?’’

diye sordu ona kaşımı kaldırarak baktım

‘’Ömer ve Özlem mi deseydim’’

Açelya teyze gözlerini açarak

‘’ne!’’

dedi. Başı dönmüş olacak ki sandalyeye tutundu. Yanına gidip benden destek almasını sağladım.
   
Açelya teyze kendine yeni yeni kendine geliyordu. Ben

‘’artık odadan çıkmam gerekiyor’’

dedim ve çıktım. Hemen Eftalya’nın yanına gittim ve olanları ona söyledim. Bahar teyzeye her şeyi en baştan anlattık ve

‘’bence ikizlere de söylemeniz lazım, hem de şimdi en doğru yer.’’

Dediği doğruydu şimdi zamanıydı. Akgün amcayı aradım ve Bahar teyzeye verdim telefonu. Konuştuktan sonra Bahar teyze onayladı ve odalarına gidip iyiler ise Eftalya’nın yanına gidelim dedim. Beşimiz odaya girip ikizleri oturttum. Karşılarına sandalye çektim ve konuşmaya nasıl gireceğimi düşünürken odaya Akgün amca ve Açelya teyze gelmişti, onu gören Miray teyze

‘’Açelya! Ne işin var burada’’

dedi. Akgün amcayı da oturttuktan sonra konuşmaya başladık. Derin bir nefes alıp

‘’Serkan, Sedef size bir şey dememiz lazım."



Hızlı olaylar çoooooooook hızlı yaaa siz yapabilir misiniz NO

Son MektupWhere stories live. Discover now