BÖLÜM 21

5 2 2
                                    

Gözlerimi zorla açtım. Beni dürten bir el ile kalktım. Arkamı döndüğüm zaman karşımda Hakan beni kaldırmaya çalışıyordu. Yataktan kalktım ve omuzuna vurdum

‘’saat kaç niye kaldırıyorsun ya!’’

gözlerini kısarak bana baktı

‘’saat 12 hanımefendi zahmet edip kalkarsan annen 2 saattir aşağıda seni bekliyor.’’

Üfledim ve zorla kalktım

‘’sanki annem bilmiyor hafta sonu 1 2 gibi kalktığımı’’

Hakan’dan ‘hu’ diye bir ses duydum, güldüm ve dolabımı açtı.

‘’bu ne böyle karadelik falan tövbe…’’

iki tane parça şey seçti ve yatağıma attı. Hakan’ın arkasına geçip sırtından iteleyerek dışarı çıkardım. Odanın dışındayken elimi salladım ve kapımı kapattım. Üstümü değiştikten sonra aşağıya indim ve Hakan’ın anneme yardım ederken ki bana söylenmelerini dinledim

‘’Burçak’ı alan mahvoldu. Aman oğlum bak sakın bunu ve bunun gibilere bakma. Sen yakışıklı çocuksun…’’

anneme bağırarak mutfağa girdim

‘‘anne bende gayet güzelim tamam mı?’’

annem elindeki tabağı yere düşürmüştü. Annem geçip bir sandalyeye oturdu. Elimi belime koydum

‘’açıklama bekliyorum anne bende ne varmış?’’

annem saymaya başladı

‘’dağınıksın, yardım etmiyorsun, geç kalkıyor-‘’

‘’tamam anne susabilirsin ve ayrıca Hakan’da beni alabilir‘’

sus Burçak sus. Hakan ve annem bana şaşkın şaşkın bakıyordu, ama Hakan mutluydu. Annemi unutup geldi ve beni belimden tuttu ve döndürmeye başladı. Annem kendini hatırlatmak için öksürdü. Hakan ikazı aldığı gibi bıraktı ve yukarı kata koştu. Annem kafası ile gitmemi istedi ve bende peşinden çıktım. Annemde ne çıktı resmen bu anı bekliyormuş. Bence bu çok saçma bir şeydi. İnsanın sevgilisinin olması bana göre değildi.
  

  Merdivenlerden çıktığım zaman odamın kapısının kapalı olduğunu gördüm, kapımı açık bırakmıştım, odama doğru ilerledim. Kapıyı açtığımda Hakan yatağıma yüzüstü yatmış bağırıyordu. Yanına gidip dokunduğumda bana baktı ve yüzünün kıpkırmızı olduğunu gördüğümde kendimi tutamadım ve gülmeye başladım. Hakan aynaya baktığında o da fark etti ve gülmeye başladı. Yatakta oturur pozisyona geldi ve bende yanına oturdum. Hakan aynadan bana bakıyordu. Yana dönüp yanağını öptüm. Demin dediğim şeyleri tamamen unutun bence bu gayet güzeldi, güzel bir histi.

      Annemin aşağıdan bize bağırdığını duydum ama tepki vermedim. Hakan benden önce davranıp kalktı

‘’hadi sevgilim aşağıya inelim’’

sevgilim mi?

‘’sevgilim mi? Vay cıkma teklifi alamadan.’’

dedim ve odadan çıktım. Aşağıya inerken annem elinde terlikle karşıladı bizi, ikisi de eline bize bakıyordu. Hakan’a dönüp

‘’canını seviyorsan kaç.’’

Dedim ve annem terlikleri bize attı ve

‘’iki saattir kime bağırıyorum!’’

hemen yemek masasına geçtik.
 
   Hakan’ın telefonu çalıyordu. Arayana baktığımda Serkan’dı. Telefonu açtı

‘’Alo, efendim?’’

Son MektupHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin