အခန်း ၂၀၆ “ကြာပန်းက ဘယ်မှာလဲ…. နင်ငါ့ကိုကတိပေးထားတယ်လေ”
အင်ပါယာမြို့တော်၏ လမ်းမထက်တွင် လမ်းဘေးစျေးသည်များ ပြည့်နှက်လျက်ရှိသည်။ အနက်ရောင်၀တ်စုံကို ၀တ်ဆင်ထားသော ဘုန်းတော်ကြီးတစ်ပါးက အပူငွေ့တထောင်းထောင်း ထနေသော ပေါက်စီကို လက်ထဲတွင် ကိုင်၍ လမ်းလျောက်နေလေသည်။ ထိုဘုန်းတော်ကြီးက လမ်းလျောက်နေစဉ်တွင် ပေါက်ဆီကို ဖဲ့စားနေလေသည်။ ပေါက်ဆီ၏ အပူငွေ့ငွေ့က သူ့ကို မထိခိုက်နိုင်သကဲ့သို့ ဘုန်းတော်ကြီးက တစ်ကိုက်ကိုက်လိုက်လေသည်။ အချဉ်ရည်များ ထွက်ကျလာပြီး အသားနံ့များကလဲ ပတ်ပတ်လည်သို့ လွင့်ပျံသွားလေသည်။
ဘုန်းတော်ကြီးငယ်က လက်ထဲမှ ကုန်သွားသော ပေါက်ဆီထည့်ထားသည့် ဘူးကို လမ်းမပေါ်သို့ ပစ်ချလိုက်ပြီး ဆီကွက်နေသော ပါးစပ်ကို အင်္ကျီစနှင့် ပွတ်သုတ်လိုက်သည်။ ထို့နောက် ခါးတွင် တွဲလောင်းချည်ထားသော ဝိုင်အိုးကို ယူ၍ မော့သောက်လိုက်လေသည်။ ထို့နောက် သူ၏ မျက်နှာပေါ်တွင် စိတ်ကျေနက်ဟန်များ ဖြစ်ပေါ်လာလေသည်။
“ဒီအသား… ဒီဝိုင်… ဒါက လက်ရှိဘ၀ပဲ….”
ဘုန်းတော်ကြီးငယ်က ရေရွတ်လိုက်ပြီးနောက် ဖန်ဖန်ဆိုင်ငယ်လေးဆီသို့ ခြေလှမ်းကျဲကြီးများနှင့် တက်ကြွစွာ လျောက်သွားလိုက်လေသည်။ ဘုန်းတော်ကြီးက လမ်းကြားထိပ်သို့ ရောက်ရှိလာသည်နှင့် ရုတ်တရပ် ရပ်တန့်လိုက်ပြီး ဆိုင်ငယ်လေးကို လှမ်းကြည့်လိုက်သည်။ ထိုအရပ်တွင် ရှိနေသော ဆိုင်ငယ်လေးဆီမှာ ကြောက်မက်ဖွယ်ကောင်းလှသော စွမ်းအားများ ထွက်ပေါ်နေသည်ကို ခံစားမိလိုက်လေသည်။
ဘုန်းကြီးငယ်က ဝိုင်ကို နောက်တစ်ကျိုက် ထပ်သောက်လိုက်ပြီး သူ၏ မျက်နှာအမူအယာက အနည်းငယ် တင်းမာလာလေသည်။
“ဘယ်လိုတောင် ပေါ့လျော့တဲ့ သူတော်စင်အဆင့် တစ်ယောက်လဲ… သူက အင်ပါယာမြို့တော်ထဲမှာတောင် အဆင့်တက်နေရဲတယ်…”
ဘုန်းကြီးငယ်က ရယ်မောလိုက်ပြီး တီးတိုးရေရွတ်လိုက်သည်။ လက်ရှိအချိန်တွင် အင်ပါယာ မြို့တော်အတွင်း၌ သူတော်စင့်အဆင့်များ မရေမတွက်နိုင်အောင် ပေါများနေလေသည်။ ထို့ကြောင့် သူတော်စင်အဆင့်များ မျက်စိနောက်စရာ ဖြစ်မည်ကို စိုးရိမ်၍ သတိနှင့် လှုပ်ရှားနေကြရသည်။ သတိတစ်ချက် လွတ်သွားသည်နှင့် သူတို့၏ လည်ပင်းပင် ပျောက်သွားနိုင်လေသည်။
ESTÁ A LER
အချက်အပြုတ်နတ်ဘုရား ( ပုဖန် ) Book 1 ( Ch 1 - 995 )(ခွင့်ပြုချက်ရပြီး)
Aventuraလူတိုင်းသိကြလောက်မဲ့ စာစဥ်လေးဆိုတော့ review မရေးတော့ဘူးနော်။ ဘာသာပြန်သူ - ဆူးရှင်းနွေး
