görmezden ; barış alper yılmaz

0.5

Şarkılar; Birileri Anlatsın Bana-Yedinci Ev
En Dibine Kadar-Deblüman

Kapıyı açtığımda karşımda Boey'i görmemle ona sarılamam bir oldu..Beni kollarımdan tutup kendinden uzaklaştırdı.

-N'oluyor Helin?Neyse dur bekle,bir yere gidelim herşeyi anlat,ayak üstü olmaz.
-Peki.

Üstüme kazağımı geçirip masanın üzerinden telefonumu aldım ve kapıya yöneldim.Vestiyerden anahtarımı alıp kapıyı kapattım,kitledim.

-İstersen bana gidelim?İyi olmadığının farkındayım.Üstünde ince?
Sadece kafamı salladım.

İlk defa motorla gelmişti,zorunda olmadığı zaman motor kullanmadığını biliyordum.Anlaşılan hem onu kırmıştım hem de endişelendirmiştim.

Tek kask vardı onu da bana vermişti.Yaklaşık 15 dakika sonra Boey'in evinin önündeydik.

-Gel hadi,dedi.

Kaskı çıkartıp ona verdim.Motoru kilitleyip yanıma geldi.Kolunu omzuma attı ve eve kadar birlikte ilerledik.Kapıyı açtı ve eliyle içeri geçmemi gösterdi.

-Herşeyi anlat.Anlatmadığın bir şey olursa gerçekten bozuşuruz.

Telefonumdan Instagram'ı açıp DM kutuma girdim ve Barış'la konuşmamızı açtım.

-Al oku..

-Ah be kızım.Ben sana demedim mi ya?Bu kadar kaptırma kendini diye.Buda ne orosbu evladıymış insan bi cevap verir.

Bakışlarımı ellerime çevirdim.

-Hell ya.Keşke elimden birşey gelse ama gelmiyor.
-Senden hiçbirşey bekleyemem zaten hem suçluyum hem güçlü geldim bide başını ağrıtıyorum.
-Saçmala,o konuyu unut,daha sonra hallederiz.Seni daha çok üzen şeyler var.Onlarla ilgilenelim.
-Elimizden birşey gelmeyecek,çocuk istemiyor.Daha ne kadar zorlayabiliriz ki.Zaten beni niye istesin?Etrafında o kadar kadın var.
-Helin gerçekten saçmalama.Etrafında güzel kadınlar olabilir ama sende güzelsin.

Telefonum hala Boey'deydi,ve biri arıyordu.Ben kim olduğunu göremeden telefonu açtı.

Boey'den...
Evet,baş rolümüzde arıyor.Orospu çocuğu, sevmiyorsan bile anlatabilirsin.Görüldü atmak ne!Hızlıca telefonu açtım.

-Helin?
-Helin yok ben varım sıkıntı neydi?
-Boey?
-Evet amına koyduğum benim sorun ne?
-Helin'le konuşmam gerekiyor,verebilir misin?
-Şuan seninle konuşacak durumda olup olmadığını sorayım.
-Peki.
-Kızı hem bu kadar üzüyor hemde yüzsüz gibi arıyor piçe bak.
-Birşey mi dedin?
-Yok bekle soruyorum dedim.

Helin'e döndüm.Koltukta uzanıyordu;
-Helin Barış arıyor konuşmak istiyor musun?
Sadece kafasını salladı.Telefonu verdim ve koltuğa oturdum.

Helin'den..
Ne yaptığımın farkına vardığımda iş işten geçmişti.Konuşmak zorundaydım artık, yapacak birşey yoktu.

-Helin?
Boğazımı temizledim ve kısık sesle;
-Efendim.
-Yazdığın mesaj?Ciddi misin?

Ya sabrım sınanıyordu ya da bu çocuk gerçekten gerizekalının tekiydi.Oh mis bu seferde sinirden ağlamaya başlamıştım.Gerçekten mental olarak iyi değildim.Ağlayarak;

-Ya sen benle dalga mı geçiyosun?Sence şaka mı yapıyorum ya ben!
-Şuan olanlar o kadar mantıksız geliyor ki.
-Duygularım senin için mantıksız mı?Hiçbirşeye değecek bir adam değilsin.Ama seviyorum Allah belamı versin ki çok seviyorum.
-Helin..Ben buna birşey diyemem.
-Seni seven,senden hoşlanan aklımı s-
-Helin sırf sana karşı duygularım yok diye beni suçlayamazsın!
-Tamam suçlamıyorum,ben duymam gerekeni duydum Barış.Ne yapmak istiyorsan onu yap.Görüşür müyüz bilmem,inşallah görüşürüz.Herşey için teşekkürler.
-Heli-