annem eteğimi vermedi|chiscara

Neler oluyor baboli?

Selamlar dostlar yeni bölümle geldim size.
Bide bu kitabı o kadar uzatmayı düşünmüyorum 45 50 bölüm olur diye düşündüm. Elimden geleni yapacağım. (Bolca dram kokusu geldi suan benim burnuma😁) İyi okumalar düşüncelerinizi belirtmeyi unutmayın öpüldünüz.

Ayato'nun ağzından

Thoma'nın kapımın önüne gelip saçma hareketler yapmasının üzerinden 2 gün geçmişti ve bu 2 gün boyunca ne sorun çıkarmıştı ne de genel olarak karşıma çıkmıştı.

Artık zil çalınca kimse kaldı mı diye kontrol etmeye okulu turladığımda orda olmuyordu. Sonunda onla uğraşmak zorunda kaldığım günler bitti diye sevinirken beynimin bir tarafı da kendi kendini kemiriyordu. Sanki bir boşluk vardı hayatımda. İçimdeki huzursuzluğu ondan kurtulduğumu düşünerek geçirmeye çalışıyordum.

Düşünceli düşünceli sınıfta doğru ilerleyip sınıfa girdim. Childe elindeki tişörtü çantasına tıkmaya çalışıyordu.

"Ders beden mi?"

Sorduğum soruyla çantasını omzuna atıp bana döndü.
"Evet, dostum bunu en iyi senin bilmen gerekmiyor mu?? Aklın nerede?"

"Aklım başka yerlerde herhalde. Beklesene beraber gidelim."
"Tamamdır adamım."

O arkasındaki sıraya rastgele yaslanınca bende sırt çantamdaki eşofmanla tişörtü alarak çantama koydum. Childela okuldan sonra basketbol antrenmanımız olduğu için ikimizde çantamızı yanımızda taşıyorduk.

Kapıya doğru yöneldiğimi gören Childe da sıradan kalkıp arkamdan bana yetişip kolunu omzuma attı. Sınıftan çıkıp hızlıca alt kattaki kapalı spor salonuna indik.

Beden dersleri karışık yapılırdı. Yani bu da tüm 12. Sınıflar burada bulunuyor olması demekti.

Etrafa bakarken gözüme sarışın bir şeyin takılmasıyla hemen oraya doğru kenetlendim. Bir grup kızın ve erkeğin yanında sohbet edip gülüşüyordu. O an vücudumun anlayamadığım bir sinirle gerildiğini hissettim.

O gün onun için kötü hissetmiş olmama rağmen ve daha sonrasında okulda göremeyince başına bir şey gelmiş olabileceğini düşünmeme rağmen o iste burda..!

Kitlenmiş ona doğru bakarken görüş alanıma elini şıklatıp bir sağa bir sola sallayan bir kol girdi.

"Ayato!"

Gözlerimi kırparak elin sahibine baktım.

"Dostum cidden! Sende ne var bu aralar? Yarım saattir adını söylüyorum."

"Ah.. öyle mi? Özür dilerim duymamış olmalıyım."

Ne diyeceğimi bilemez bir halde bir şeyler gevelerken hala Thoma'nın olduğu tarafa doğru bakıyordum. Sonunda gözlerimi Childe'ınkilerle buluşturunca görmeyi beklediğim son şey endişeli bir Childe dı.

"Orada ne var nereye bakıyorsun?"
"Yok bir şey! Hiçbir şey. Cidden dostum özür dilerim."

Omzuna hafifçe vurduğumda derin bir nefes verip elini omzuma atıp hafifçe sıktı.

"Ayato eğer bir sorunun varsa gelip benle konuşabilirsin adamım. Biliyorsun değil mi?"

Childe böyle biriydi işte. Dışarıdan ne kadar baba parasıyla pohpohlanmış burnu havada ve sert gözükse de aslında yakınlarına önem veren ve onlar için her şeyi yapmaya hazır biriydi.