Tamay
Ziraat kupası finali için İzmir'e gelmiştik. Miha'yla neredeyse hiç konuşmuyordum. Antrenmanda, otelde, hiçbir yerde. Şuan stadyuma gidiyorduk hatta karşımda ama bana bakmamayı tercih ediyordu.
Suç bende ama, bu kadar üzerine düşmemeliydim.
Maç başlamıştı ama ben maça odaklanamıyordum. Gözüm hep Miha'nın üstündeydi, yediği sarının hesabını gidip o hakeme sormak istiyordum.
Kupayı kazanmıştık ama ben Miha'yı kaybetmiştim, sevinemiyordum.
...
Kupaya sevinirken herkesin ailesi, eşi, dostu, sevgilisi gelmişti. Miha'nın yanınada sarı saçlı, güzel bir kız gelmişti.
Ailesinden değildi, olsa bilirdim. Ailesinden birisi olmayacak kadar samimi davranıyorlardı birbirlerine...
...
O sevgi en basta tamayin hakkiydi
Biricik sevdigi tamay olmaliydiii
