Tamay
Lig bitmiş, hatta milli maçlarda bitmişti. Ve çoğu futbolcuyla beraber tatil yapıyorduk. Aslında denk gelmiştik, (mihanında burda tatil yapacağını öğrendiğimde buraya rezervasyon yaptırdım.)
Miray başta bundan şikayet etsede o da halinden memnundu, sabahtan akşama kadar Samet'i kesiyordu.
Bu akşam denizden erken dönüp hazırlanmaya başlamıştık. Çoğu futbolcu burada tatil yaptığı için Tff özel bir gece düzenlemişti ve bizde davetliydik.
Üzerime en sevdiğim çiçekli elbisemi giydim, resmi bir organizasyon değildi zaten.
Hazırlandıktan sonra alana doğru ilerledik. Alana yaklaştığımızda müzik sesleri geliyordu. En sevdiğim şarkılardan birisi çaldığı için duramamış söylemeye başlamıştım.
Bugünlerde bir şeyler oluyor bana, acep neden?
Yalnızlık geçiyor gönlümdeki ıslak caddelerden
Bakarsan buğulu penceremden
Dünyam kapkaranlık, neden bilsen
Aç kapıyı, gir içeri, gönlüm bekliyor seni
Bana ne şu yalan dünyadan yanımda sen olmazsan
Gözlerim kapanmaz seni sinemde uyutmazsam
"Sevmeyince hayat bomboş", dedin
Yaşamayı bana sen öğrettin. Bu kısmı Miha'ya bakarak söylemiştim.
Aç kapıyı, gir içeri, gönlüm bekliyor seni
Bugünlerde bir şeyler oluyor bana, acep neden?
Yalnızlık geçiyor gönlümdeki ıslak caddelerden
Bakarsan buğulu penceremden
Dünyam kapkaranlık, neden bilsen
Aç kapıyı, gir içeri, gönlüm bekliyor seni
Bana ne şu yalan dünyadan yanımda sen olmazsan
Gözlerim kapanmaz seni sinemde uyutmazsam
"Sevmeyince hayat bomboş", dedin
Yaşamayı bana sen öğrettin
Aç kapıyı, gir içeri, gönlüm bekliyor seni
Aç kapıyı, gir içeri, gönlüm bekliyor seni
Aslında şarkının her kelimesini Miha'ya bakarak söylemiştim. Ben ne beklerdiniz ki?
Ben gece boyunca gözlerimi Miha'dan alamazken Miha'nın gözleri yanlışlıkla da olsa bir kere bile bana kaymamıştı.
Sonra fener tayfayla aynı masaya geçtiğimizde bir kaç kez bana olan bakışlarını yakalamıştım.
Yarım saat sonra alana bir kız girdi. Ziraat finalinde Miha'yla fotoğraf çekilen kızdı bu.
Kız, Miha'nın görüş alanına girdiği an Miha'nın yüzünde güller açmıştı bildiğiniz. Eliyle gelmesini işaret etti büyük bir hevesle. Kız masaya yaklaşınca Miha yarım yamalak türkçesiyle konuşmaya başladı.
"Arkadaşlar bu kız arkadaşım Polina." Demesiyle başımdan aşağı kaynar sular dökülmüştü. Kız gülümseyerek Miha'nın yanındaki boş sandalyeye oturdu.
Miha gülerek insanlara bir şeyler anlatıyordu ben ise sinirden ağlamak üzereydim! Daha ayrılalı bir ay bile olmamışken, nasıl yeni birisini bulabilirdi?
Miray'a doğru döndüm. Kısık ve güçsüz bir sesle, "Kalkalım mı?" Diye sordum.
"Kalkalım." Dediği an ayağa fırladım ve hızlıca alan çıkışına yürüdüm. Miray ise arkamda gitmemizin sebebini soran insanlara yalandan hastalıklar uyduruyordu.
...
Ac kapiyi gir iceri gonlum bekliyor seniii
