အနည်းငယ် မူးနေသည့်ခေါင်းကို အသာကိုင်၍ မျက်လုံးဖွင့်ကြည့်လိုက်သော အခါတွင်တော့ ထထိုင်မိမတတ် အီလိုင်ဂျာလန့်သွားရဧ။် တခါမှမမြင်ဖူးသည့်၊ မရင်းနှီးသည့် နေရာတခုဧ။် အိပ်ရာထက်တွင်ရောက်နေကာ လှည့်ပတ်ကြည့်လိုက်သည့်ခဏ နေအိမ်တခုရဲ့အိပ်ခန်းတခန်းဟု ထင်ရပြီး အခန်းထဲတွင် စားပွဲတစ်လုံး၊ ရေချိုးခန်းအိမ်သာဖြစ်ဟန်တူသည့် အခန်းငယ်တစ်ခု ၊ မိမိထထိုင်နေရာ မွေ့ယာနှင့် အတော်လေး အေးစိမ့်နေလေတော့ မြေအောက်ခန်းလားဟုပင် တွေးမိလာသည်။
အတန်ကြာကြောင်ငေးနေရာက အခန်းတံခါးရှိရာပြေး၍ ထွက်ရန်ပြင်လိုက်သော်ငြား အပြင်က သော့ခတ်ထားခြင်းကြောင့် လက်လျော့ကာ ပြတင်းပေါက်ရှိနေရာဆီ သွားဖွင့်တော့လည်း ပြတင်းပေါက်ကိုပါ အပြင်က သစ်သားတွေနှင့် ရိုက်ပိတ်ထားသလားမသိ၊ အလင်းရောင်တောင် အထဲကိုမဖောက်ပေ။ ဒီကို ဘယ်လိုရောက်လာသလဲ အသည်းအသန်စဉ်းစားသော်လည်း စိတ်လှုပ်ရှားနေခြင်းကြောင့် ရုတ်တရက် ဘာကိုမှ မစဉ်းစားမိ၊
တော်တော်ကြာကြာစဉ်းစားပြီးကာမှ ခေါင်းထဲပေါ်လာသည်မှာ ဗင်းန်တို့ အိမ်ကထွက်လာပြီး ကားဌားရန် လမ်းမကြီးဆီထွက်လာစဉ် ဟွန်းတီးသံနှင့်အတူ ရောက်လာသည့် Z နှင့်ကားတစ်စီး၊ အထဲ၀င်ရန်အချက်ပြနေခြင်းကြောင့် ကားထဲ၀င်ထိုင်ပြီး ဘာမှတာင်စမပြောရသေးခင်မှာပင် မျက်နှာကို တစုံတခုထြင့် လာအုပ်တာခံလိုက်ရပြီးနောက် ဘာမှ မသိတော့။
ဒါဆို ဒီနေရာကိို Z ခေါ်လာတာလား။ ဘာအတွက်လဲ။ တံခါးကို သွားလှည့်ဖွင့်လိုက်မိလို့ထင်ဧ။် အခန်းအပြင်က သော့ဖွင့်သံကို ကြားလိုက်ရခြင်းကြောင့် ကြောက်စိတ်က တိုး၀င်လာကာ အခန်းထောင့်တစ်ထောင့်သို့ ပြေးကပ်ထားကာ ပွင့်လာမည့် တံခါး၀ကိုသာ မမှိတ်မသုတ်ကြည့်နေမိသည်။
"နိုးပြီလား အီလိုင်ဂျာ ။ ခေါင်းမူးနေလား မင်း မေ့ဆေးမသုံးလို့ မဖြစ်လို့ပါ"
အသင့်စားထမင်းဘူးနဲ့ ရေတစ်ဘူးကို ခုံပေါ်တင်ပေးလာရင်း Z စကားဆိုလာပေမယ့် မိမိကတော့ ကြောက်စိတ်မွှန်ကာ တစ်ခွန်းမှ ပြန်မပြောမိပေ။
