Another Dream

Relief

Feyza'nın Ağzından

Sonunda hepimiz rahat bir nefes almıştık. Artık endişeleneceğimiz bir şey kalmamıştı. Herkes, her şey yerli yerinde ve mutluyduk hepimiz. Bu sessizliği Harry bozdu.

"Feyza, sonunda rahat bi nefes alabilirsin birtanem. Tüm bu yaşadıkların senin için çok ağır olmalı. Ama merak etme, biz her zaman yanındayız" dedi ve içtenlikle gülümsedi.

Diğer herkes de Harry'e katıldı.

İçimde tarif edemediğim bir huzur vardı ve bu yüzden cevap vermek yerine sadece gülümsemeyi seçtim.

Ardından Harry yanıma geldi ve sarıldı. Çok mutluydum, tarif edemeyeceğim kadar..

Ertesi Gün/Harry'nin Ağzından

Tüm bu olanları bazen düşünüyorum da, sanki kabus gibi geliyor. Bana böyle geliyorsa, Feyza nasıl hissetmiştir kim bilir? Gerçekten bunları yaşamak zorunda kalması beni o kadar üzüyor ki, bazen tüm bunları engelleyemediğim ya da böyle bir gücümün olmadığı gerçeği aklıma geldiğinde kendime sinirleniyorum. Hem de çok. En değer verdiğim kişiye bunların bir daha olmaması için kendime söz verdim bugün. Neyse artık, mutlu ve huzurlu yeni başlangıçlar yapabileceğimiz bir zamana geldik ve ben bu zamanı bayadır bekliyordum.

2 Saat Sonra/ Hyde Park

Feyza'nın Ağzından

Harry ile güzel havanın tadını çıkarmak için yürüyüşe gelmiştik. Bir yandan da çantama sıkıştırdığım sandviçi almaya çalışıyordum. Ama çantam o kadar doluydu ki..

''Off' diyerek söylenirken Harry bana döndü ve meraklı gözlerle baktı.

''Sandviçi çıkaramıyorum da'' diye açıkladım ve biraz utandım. Ne kadar obur olduğuma şahit olduğu bir an daha..

''Suratında niye bu durumdan rahatsız olmuş gibi bir ifade var?'' diye sordu ve ben sadece gülümsedim.

''Feyza'' diyerek ona dönmemi sağladı

''Harry'' diyerek ona karşılık verdim.

''Hala benden utanacak şeyler arıyorsun, sence şu durumda utanmanı gerektirecek bir şey var mı? Sen prenses misin de hiç acıkmayacaksın? Ha evet kabul ediyorum, benden daha sık acıkıyorsun ama bu gayet doğal ve ben buna böyle bakıyorum.'' diye açıkladı ciddi bir tonda

Bakışlarımı yere indirdim, çünkü ne diyeceğimi bilemedim. Tam o anda elleriyle başımı kaldırdı ve tekrar ona bakmamı sağladı. 

''Daha fazla sana olan sevgimden şüphe etmeni  istemiyorum.Sen beni hak ediyorsun, ben de seni. Bu kadar açık ve netken her şey, biraz daha netleştirmek daha iyi olacak.''

Şüpheli bakışlarla bakmaya başladım ama devam etti.

''Ben senden ayrılmak istemiyorum, sonsuza kadar. Benimle birlikte sonsuza kadar yaşar mısın?'' diye sordu 

''Nasıl yani ben-

''Yani, benimle evlenir misin?'' diyerek konuyu netleştirdi.

''Evet'' dedim duygulanarak ''Seninle sonsuza kadar yaşarım''

Birbirimize sıkıca sarıldık ve mutluluktan ağladık..