Prens ve Prenses

Asiye' m

İyi Okumalar ʕ•ᴥ•ʔ

Asiye'den

Onu buralarda ilk defa görüyordum. Kahverengi göze ve saça sahip biriydi.Boyu 1.65 kadar vardı ve hep gülümsüyordu.Hemen koşup Doruğa sarıldı.Doruk ona sarılıp "Seni çok özledim." dedi.Onlara baktım çok mutlu görünüyorlardı ve arkamı dönüp yürümeye başladım.Asla ama asla buraya gelmemeliydim.Evet, onu kıskanmıştım.Yürüdüğüm zaman biri kolumdan tutup beni kendine çevirdi, bu kişi Doruk'tu.

Doruk=Asiye.

Asiye=Efendim ?

Beni hemen kolumdan tutup odaya doğru yürütmeye başladı.

Asiye=Doruk ne oluyor ?

Doruk=Konuşmamız gerek Asiye.

Asiye=Ne konuşucaz ki ?

Deyince zaten kapının önüne gelmiştik ve kız oradaydı.Bana bakıp gülümsedi.Aslında çok tatlı birine benziyor, ama Doruk'a böyle sarılınca kötü oldum.Acaba Doruk'un neyi oluyordu ? Belki Melisa ile evlenmek istememe sebebi bu kız içindir.

Doruk'a döndüm, kıza bakıyordu. Elimi ondan kurtarmaya çalıştım ama izin vermedi ve bana döndü.

Doruk=Seni biri ile tanıştırmak istiyorum.Bu hayatta en değer verdiğim kişilerden biri kendisi.

Sustu, elimi bırakıp kızın yanına geçti.O an kalbim bir an ağrımaya başladı, içim bir tuhaf oldu.Asla aşık olmamam gereken birine aşık olmuştum.Bakışlarım onların üzerindeyken yere indirdim. Buradan gitmek istiyorum ve daha fazla görmek istemiyorum.Evet, kız kim bilmiyorum ama gitmek istiyorum.Yan yana gelmeleri bile benim canımı çok yakıyor.Gözlerim yavaştan dolmaya başlamıştı ve ben onun bunu görmesini istemiyorum.

İkisi hemen karşımda kapının sağında kalıyorlardı.Onları umursamadan hemen bahçeye geri çıkmak istiyordum ve yapacaktım da.Arkamı dönüp koşmaya başladım.Hata yapmıştım, hemde çok büyük bir hata.Ben ona aşık olamazdım, o bir Prensti.Arkamdan geldiğini biliyorum, çünkü arkamdan sesi geliyordu.Koşarken birine çarptım ve durmak zorunda kaldım ve kim olduğuna baktım bu Berk'ti.Hemen yoluma devam ettim. Burdan gitmeliyim, saraydan, hayatlarından. şehirden, ülkeden hatta bu dünyadan bile çekip gitmeliyim.Anne ve babamın yanına gitmeliydim, çünkü onlar beni koşulsuz seven kişilerdi.

Bahçeye çıkmak yerine hemen yanından her zaman geçtiğim ama asla girmediğim odanın kapısını açıp içine girince durdum. Kapıyı açık bıraktım.Burası tam bir Kraliçe odasıydı, yani öyle gözüküyor. Etrafıma bakındım, oda çok sade dizayn edilmiş ve çok güzel.Sonra durdum, benim buraya girmemem lazımdı ve ben girmiştim.Hemen arkamı dönüp gideceğim sırada Doruk kapıya yaşlanmış bir şekilde bana bakıyordu.Gözlerinde hüzün ve üzüntü vardı ve bu beni daha çok kahrediyordu.Kapıdan içeri girip kapıyı kapattı ve bana doğru yürümeye başladı.

Yanıma gelince beni kendine çekip sıkı sıkı sarıldı.Yapma bunu işte bana, lütfen yapma.Senden uzak durmam lazım, ama yapamıyorum. Ondan uzak duramıyorum.

Asiye=Do-

Doruk=Konuşmayalım lütfen, biraz böyle kalalım olur mu ?

Asiye=Olmaz.

Dedim ve geri çekilmeye çalıştım.

Doruk=Asiye lütfen bunu bana yapma.Sana sarılmam lazım.

Asiye=Tamam.

Deyince hemen geri çekilip elimden tuttu gözleri dolmuştu.Kafasını kaldırınca ellerimi bıraktı.Elleri yanaklarıma gitti ve göz yaşlarımı sildi.