baby you the best [ Taekook ]

'26.'

Kızlar üzgünüm bölüm pek güzel olmadı... İçime de sinmedi ama tekrardan 3.5k yazma cesareti gösteremedim

bu seferlik görmezden gelelim

öpüldünüz

....

Taehyung'dan

Bulunduğum ortamdan kaynaklı mıydı yoksa birkaç dakika içerisinde günlerdir deli gibi merak ettiğim şarkıyı duyacak olmamdan kaynaklı mıydı bilmiyorum ama gergjnlikten bayılmak üzereydim. Belki de ikisinden kaynaklıydı emin değildim...

On dört saat süren uçak yolculuğunun ardından üzerimde ki hiçbir kamerayı umursamadan direkt olarak Jeongguk'un bulunduğu otele doğru yola çıkmış, neredeyse otele vardığım sırada abisinin de burada olduğunu hatırlayarak nasıl davranmam gerektiğini düşünüp durmuştum. Sonuç olarak Jeongguk'un ailesinden birini ilk kez görecektim ve bu bence baya önemli bir şeydi.

Otele varışım ve yukarıya çıkışım uçak yolculuğumun aksine hızlı geçmiş, nasıl davranmam gerektiğine emin olamadan kendimi yedi yüz yetmiş yedi numaralı kapının önünde bulmuştum. Çalsam mı çalmasam mı ikilemi, aman ne olacak ben kimlerle tanıştım niye bu kadar gerildim düşüncesi derken de ani cesaretimle kapıyı çalmıştım. Maalesef kapıyı Jeongguk değil abisi açmıştı...

Beni seviyor muydu yoksa unuttuğum şeyler yüzünden kızgın mıydı anlayamamıştım. Jeongguk abisinin acayip tatlı biri olduğunu söylemişti lakin kapıyı açtığım an karşılaştığım kişi kaşları havalanmış, uzun boyu ve kaslı kollarıyla gözümü korkutmaya yetecek kafes dövüşçüsüne benzeyen biriydi.

Jeongguk'un abi oda servisi mi sorusuna kadar ne kadar bakışmıştık, gözüm ne kadar korkutulmuştu bilmiyordum. Bildiğim tek şey kafası gözüken Jeongguk'un bana sunduğu güzel gülümsemesinin büyüleyiciliğiydi... Neyse ki abisi Jeongguk'u görmüştü de içeriye geçmeme izin verilmişti.

Sonra mı?

Oturmuştuk.

Evet Jeongguk'a sarılmak, heyecanlı olup olmadığını sormak, şarkı hakkında kocaman gülümseyerek konuşmak yerine abisinin uyarıcı bakışları eşliğinde oturmuştuk. Birkaç dakikadır da oturuyorduk. Konuşmama, Jeongguk'a temas etmeme, çıkmasına birkaç dakika kalan şarkıya odaklanmama izin yoktu.

Yapabildiğim tek şey üzerimde ki yoğun bakışları görmezden gelerek masanın önünde çökmüş, saçları hemen elimin altında duran bedeni incelemekti. Gerçi abisine kalsa bakmama da izin verilmezdi... Böyle hayal etmemiştim.

Abisi hayalimde ki tüm sahneleri acımadan katletmişti.

"Son iki dakika. Heyecandan bayılacağım galiba."