Ağzının Payı

1.5K 101 49
                                    

İyi okumalarr

🤰

Jimin'le çok güzel geçen bir günlük tatilimizin üstünden bir hafta geçmiş olsa da benim aklım hala ordaydı, o Jimindeydi.

İçinden resmen farklı biri çıkmıştı ve beni deli etmişti. Keşke her zaman öyle olsa demek isterdim ama diyemiyordum çünkü yaşamayı seviyordum. O Jimin beni yaşatmazdı..

Şimdi ise okuldaydık, pazartesi günüydü. Bütün gece maç izlediğim için o kadar uykuluydum ki kafamı kaldıracak enerjim yoktu.

"Niye beni dinlemedin ki? Baksana gözlerin kıpkırmızı oldu."

Bana trip atar gibi ama bir yandan da kıyamadığını belli eden ilgili bir sesle konuşmuştu. O güzel dudaklarını büzüp masum masum konuşuyordu. Yiyecektim onu.

Kafamı koyduğum sıradan doğrulup ona yanaştım biraz.

"Şu dudaklarını büzme, hoca olmasa fena yapardım seni."

Dudaklarını düzeltirken kızar gibi baktı bana ama küçük çocuk gibiydi. Gözüme sadece tatlı görünüyordu, o kadar.

"Sen beni duydun mu? Bir daha o kadar geç saatlere kadar kalma. Hem zaten seni beklemekten ben de uyuyamadım."

Yüzü öne düşerken elleri de birbirine kenetlenmiş öylece parmaklarıyla oynuyordu.

Bu çocuğu hemen şu an ısırmam lazımdı.

Kafamı tekrar sıraya koyarken sağ eline uzanıp yan tuttuğum elini hocanın görmeyeceği bir açıda durarak hafif sertçe ısırdım. Eli acımazdı ama yine de çekmeye çalışıyordu.

Elini dişlemiş halde bırakmazken Jimin'in alttan alttan yumrukları bile vazgeçiremiyordu beni.

Sonunda dişlerimi çekip bu sefer elinin her yerinden öpüp rahatlamış bir halde doğruldum.

"Birinci öğünümü indirdim mideye."

"Hoca görse kızardı. Niye yapıyorsun?"

Kaşlarımı hafifçe çatarak kızar tonda konuştum.

"Hani artık insanların ne dediği umrunda değildi? Hani insanlardan çekinmeyecektik?"

Ciddi bir şekilde kızmıyordum tabiki ama bu konudaki fikrimi bilsin istiyordum.

Kaşlarım sıranın altındaki elime ulaşan minik elle gevşerken sırıtmamak çok zordu.

"Zaten çekinmiyorum ki artık, insanların içinde beni öpsen de bir şey demiyorum biliyorsun. Sadece hocanın görmesi hoş olmayabilir. Hocanın saçma sapan tavırları yüzünden ceza almanı istemem. Hiç sevmiyorum zaten."

Hocaya yandan yandan attığı iğrenici bakışlarla az daha kahkahayı basacaktım. O kadar komikti ki yüz ifadesi.

"İkinci öğünümü mecbur almak zorundayım şu an."

Niye böyle dediğimi anlamaz bakışlar atarken çalan zille ayaklandım ve elimi uzattım.

"Gel öpüşeceğiz."

Aniden söylememle gözleri açılırken elimi tuttu ama ayağa kalkmadı.

"Önceden sadece tuvalete çağırırdın orda öperdin, çok arsızlaştın sen."

Gözlerinin içine bakarken derin bir nefes çektim. "Öyle oldu, arsızlaştıranda suç. Ayrıca kalkmadığına göre burda istiyorsun?"

Sessizce konuşarak üstüne eğilirken dudaklarına tam değiyordum ki "Ayıp ayıp! İnsan içindeyiz, yaptığınız terbiyesizlink!"

I'm ShyyyyWhere stories live. Discover now