UMUTSUZ VAKA

10.BÖLÜM:ÖLÜM

dediği anda içimde kelebekler uçuşmaya başladı.Hayatımda beni sadece seven iki kişi vardı annem ve gerçek babam onları da zamanla kaybettim.Onları kaybettikten sonra beni gerçekten seven kimsem olmadı ama Kuzeyle tanıştıktan sonra her şey değişti arkadaşlarım oldu sevildim ve şuan birinin beni sevdiğini söylemesi benim için tarif edilemez bir duyguydu.

Birbirimize öylece bakarken Savas'ın sesi bakışmamızı böldü."Heyy çocuklarrğğ nabersiniz yaa",dedi.anlaşılan sarhoştu.Kuzey hemen o tarafa döndü ve sessizce bir şeyler mırıldandı."Savaş gene mi içtin Oğlum!",dedi.Ardından bende "benim eve geçelim isterseniz, bir kahve yaparım ayılır ",dedim.Kuzey kafasıyla onayladı ve apartmandan içeri girdik kapıyı hızlıca açtım "Gene Hira ile kavga ettiğğk ",dedi.Anlaşılan Hira ile tartışmalarının üzerine içmişti.Hemen onu kanepelerden birine oturttuk ve ben kahve yapmaya gittim sade acı bir kahve onu ayıltırdı."Kuzey!sen de ister misin?",diye sordum.o da içerde Savaşla uğraşıyordu."Hayır teşekkürler ",diye cevap verdi.

Savaş kahvesini içtikten sonra kendine biraz da olsa geldi ve "Evin kusura bakma biz kalksak iyi olur,Kuzeyle işimiz var zaten",dedi.Bende "tamam yarın okulda görüşürüz o zaman",dedim.Kuzeyleri uğurladım.Üstümü değiştirdim ve yatağıma şapşal bir gülümsemeyle yattım.Kuzey beni seviyorduk ya ben seviyor muydum?bunu düşünmem gerekliydi.Yani evet yakışıklı ve iyi huylu birine benziyor ama nasıl sevgili oluruz çünkü ben ansızın gidebilir babam yüzünden ya hayır diyecektim ya da tüm gerçekleri anlatıp ona bu şartlarda benim yanımda olup olmadığımı soracaktım.

(.....)
Sabah kalkıp antrenman için erkenden kalktım rutin işlerimi halledip çıktım dün akşamı düşündükçe sırıtmam genişliyordu.Okuoa verdim ve ısınma hareketleriyle başlayıp fileye geçtik

  Antrenman biter bitmez eve gidip kısa bir duş alıp hazırlanıp.okulun yolunu tuttum.

Okula vardığımda Hira'nın morali bozuktu tahminimce Savaşla olan kavgaları yüzündendi onunla dersten sonra konuşmalıydım.Kuzey de geldi ama biz biribirime bakamıyorum yani ben bakamıyorum nedenini bilmiyordum.Ayrica dün düşündüğüm seçenekler arasında gel git yaşıyordum.Hoca da sınıfa geldi ve en sevdiğim ders türkçe başladı.

Zil çalar çalmaz "Hira kantine gidelim mi?",diye sordum.Kafasını olumlu anlamda salladı.Kantine gittiğimizde iki tane kahve aldık ve bir masaya geçtik."Hira bu gün biraz kötü gözüküyorsun.Iyi misin?",dedim.Hira da gülümseyerek "Ben şey yani iyiyim,sıkıntı yok",dedi."Seninle açık konuşacağım Hira.Dün Kuzeyleyken Savaş'ı gördük içmisti ve seninle kavga ettiğini söyledi.Özel değilse kavga nedeniniz öğrenebilir miyim?belki yardımcı olabilirim",dedim.Hira da kararsız bir şekilde "Aslında dün seni hazırladıktan sonra evine gittim ve iki tane tanımadıgim kızla karşılaştım  bilirsin o biraz çapkındır.Sinirlendim çünkü onu bu konuda uyarmıştım yanlış anlama yani şey kızları üzer  diye.Sinirlenince de kızları kovdum ve Savaşda sinirlendi ve kavga ettik",dedi.Şaşırmıştım evet Savaş çapkındı yani şahit olmamıştım ama hallerinden belli oluyordu ayrıca içimden bir ses Hira'nın kızları görünce tek bu sebepten sinirlenmedigini söylüyor."Anlıyorum arkadaşın olarak onun için endişeleniyorsun. İstersen onla konuşabilirim",dedim."Hayır,onla sakın konuşma ya niye bu kadar kafama taktığım düşünüp yanlış anlarsa",dedi endişeyle.Çok saçma bir nedenden endiseleniyordu ne de olsa o da bu tartışma üstüne icmisti bu işte bir iş vardı.Şimdilik üstlenmekten vazgeçtim.Anlayısli bir şekilde "tamam ama bu konuyu senle sonra konuşalım",dedim ve zil çaldı. Sınıfa girdiğimizde bize darılmış bir Melisayla karşılaştık sanırım kantine onsuz gittiğimiz için darılmısti.Ama şaka yaptığını biliyorduk."kızlar bensiz niye kantine gidildi yoksa benden habersiz bir iş mi çeviriyorsunuz",diye sordu şakacı bir ses tonuyla.sonrasinda hoca geldi ve ders başladı.

  Ders zilinden sonra Kızlarla bahçeye çıkıp bir banka oturduk.Zehra "eee anlat bakalım dün akşam ne oldu ?meraktan uyuyamadım her şeyi en ince ayrıntısına kadar anlat ",dedi.Onlara Kuzey'in itirafını anlatamalimiydim diye düşündüm ama doğruyu söylemeye karar verdim.Zaten yeteri kadar yalan söylüyordum.Derin bi nefes aldım ve her şeyi baştan sona anlattım.en son kısmı yani Kuzey'in beni sevdiğini söyleyince hepsinin ağzı açık kaldı aynı anda " sonrasında  Sen ne dedin?",dediler."sonra Savaş geldi ve konuşamadık ve sonrasında evlere dağıldık",dedim."Peki asıl soru sen seviyor musun?",diye sordu Melisa."bilemiyorum emin olmadan cevap vermek istemiyorum",dedim.Hira "haklısın,şimdilik sana bir şey soylersek yanlış olur ama karar verdiğinde ilk bize söyleyeceğini söz ver",dedi."söz",dedim ve sınıfa çıktık.

   Okul bitmişti şimdi eve gidip üstümü değiştirip pastahaneye geçecektim ve Kuzey hakkında hâlâ karar veremiyorum.Evet seviyordum ama bunu ona söylemek onun hayatını tehlikeye de atabilirdi.

   Pastahaneye geçtiğimde Şeker abla ve Kuzey televizyonun karşısına geçmiş üzgünlukle ve şaşkınca bakıyordu.Kafamı televizyona çevirdiğimde annemi gördüm ve altyazida intihar ettiği yazıyordu.okur okumaz yerimde sendeledim ve gözümden bir damla yaş aktı sonrasında boğazımdan çıkan hıçkırığa engel olamadım.Sonrasinda Kuzey ve Şeker Abla bana döndü.Seker abla "kızım iyi misin gel otur bir su getireyim sana ",dedi.Bende zar zor "Abla ben bu günlük senden izin alıyorum.kusura bakma",dedim ve dükkandan koşarak  çıktım.Arkamdan Kuzey'in sesini duydum ama umursamadan koşmaya devam ettim.

KUZEY'DEN:

Evin o şekilde dükkandan çıkınca endişelendim ve peşinden koştum."Evin!Dur lütfen!konuşalım!",diye bağırdım.Ama durmadı ona yetistigimde kolundan tutup onu durdurdum."Evin noldu?gel bak banka oturalım ve bana her şeyi anlat unutma ben senin yanındayım ",dedim.O da kafasını salladı ve banka geçtik.Sahile kadar gelmiştik."Anlatmak ister misin?",diye sordum anlayışlı bir sesle.O da ikilem de kalmış gibiydi sonrasında konuşmaya başladı "Kuzey ben sana bir şey açıklayacağım.bana kızıp küsersen anlarım.",dedi.Ne söyleyeceğini merak etmiştim onu rahatlatmak için "Sana asla kızmam Evin",dedim."Ben sana ailem hakkında yalan söyledim çünkü sana zarar verebililerdi",dediği anda ağzım dehşetle açıldı.Nasıl bana yalan mı söylemişti?!sakın kalmalıydım eminim önemli bir nedeni vardi ve konuşmasını devam ettirmesi için bekledim."öz babam yıllar önce daha dogrusu  ben küçükken öldü.Annem sonrasında zorla tekrar evlendirildi ve üvey babam benle anneme yapmadığı işkence kalmadı bende kaçtım üvey babam beni her zaman aradı bulmak üzere olduğu zamanlar oldu ama ben hep kaçtım sana da gerçekleri söyleyemedim güvenmedim ve babam  beni bulup seni tehdit eder diye çok korktum ayrıca haberde ki kadın benim annemdi",dedi ağlayarak.Bense onun adına üzüldüm ve ona sarıldım "her ne olursa olsun bana güven ve senin yanında olacağımı hep bil ne olursa olsun",dedim.Bu kadar acımasız insanlar hâlâ  vardı ve olmayada devam edecekti.Ama bizim gibi insanlar durdurmak içinde hiç bir şekilde çaba sarf etmeyeceklerdi.

                                              (......)

Saatlerce orda kaldık sessizce.İlk sessizliği bozan Evin oldu "Bana kızdın mı ?",diye sordu."Tabikide Hayır sana bu konuda kızmaya hakkım yok ama bundan sonra benden asla bir şey saklamayacağına söz ver",dedim.Ne olursa olsun onun yanında olmaya kararlıydım."Söz",dedi gülümseyerek.Gözlerim gwne gülumsemesine takıldi insanın içini ısıtan neşe veren bir gülümsemesi vardı.Ve dayanamayıp onu gülüşünden öptüm.

BU KADAR NEŞE YETER BIRAZ KAOS LAZIM BENCE(:
SİZCE  SONRAKİ BÖLÜM NASIL OLACAK?
OY VERİRSENİZ SEVİNİRİM.