ASİN

10.bölüm

Annem gibi olan canım ablama :)

Sen bunu okurken tahminen ben ya yoldayımdır yada varmışımdır ablacım
Bunu yazmak yoktu aklımda ama bir an düştü aklıma buna bir teşekkür mektubu
Diyebiliriz. Ablam ,canım ablam sana olan sevgimi yazsam kağıttan taşar konuşup söylesem dilim yorulur, zaten biliyorsun hissettirmiyorumuyum
sana yoksa?
Yinede söylüyim hissettiremediysem
bana yazıklar olsun .
Seni mantıdan çok daha fazla seviyorum :)
Neyse abla anladın işte sen ...
Abla.... çok çok teşekkür ederim benim için vazgeçtiğin kenara ittiğin herşey için kendime kin tutsamda
hakkını asla ödiyemem,
Eriyip gider ye o çikolatayı."
Yazan: ASİN YAZGI...

Asumanın gözünden iki damla yaş
kağıda damladı,ama dudaklarında
hüzün kokan bir gülüş saklıydı

"Ah benim can parçam bir tanem ağlıyacağımı biliyor güldürmeye çalışıyorsun beni."dedi gözlerini
silip kıkırdayarak.

"Hakkımı ödeme zaten yanımda ol yeter bana ablam.tutunma sebebim benim nerden hatırladın sen bu çikolatayı bu kadarmı etkiledi seni ?" dedi çikolata paketini parmaklarıyla okşarken.

Asumanın zihni köşeye itip saklandığı yerden çıkardı o anıları

8 Nisan 2007 pazar...

"Asin uyudun muu?" Dedi asuman üşüdüğünden kıvrılıp uyuyan asine bakarken. Elleriyle vücudunu gıdıklar gibi yaptı eğer asin numara yapıyorsa Kesin kendini tutamayıp gülerdi çünkü .

"Gıdı, gıdı" asin sadece
yüzünü buruşturdu
"Ayy kolların ne kadar soğuk aynı
odamız gibi olmuş" diyip battaniye aradı bulamayınca köşede duran koltuk örtüsünü üzerine örttü .
Kardeşinin yanaklarından öperken fazlaca tanıdık gelen sesleri duydu yine anne babası şiddetli bir kavgaya tutuşmuştu.

Karışmıyıp kendi aralarında halletmeleri gerektiğini biliyordu Asuman. bu yüzden ne kadar zor olsada onları
dinlememeye çalıştı
Salona geçip sevdiği çizgi filmi
seyretmek istiyordu,

Gözlerini kapatıp anne babasının odasının önünden geçerken sesleri duymamak içinde kulağını
kapatıcakken annesinin
Acı dolu hafif bir iniltisini duydu.

Korkuyla hızlanan kalbi'ne inat

"ANNE!" diyerek odaya koştu tutamamıştı kendini halbuki annesine söz vermişti ama yine onun için dahil olmuştu olaya
"Annecim iyimisin ?" Dedi gözlerinde yaşlarla annesi sadece dengesini kaybetmiş yere düşmüştü.

"İyiyim kızım hadi içeri geç sen." kafasını onaylamaz şekilde salladı ağlamaları şiddetlendi bir çocuğa ne zordu
böyle şeylere şahit olmak
"Hadi kalk anne gel" dedi .

çok ağladığını gören babası
"Bir şey olmadı annene iyi o sakin ol" dediğinde bu cümleyi o küçük zihni algılayamadı ne demek iyi neden itip kakıp iyi olduğunu söylüyordu oyun değildi bu farkındaydı oyunlarda
böyle olmazdı
Bu gerçeğin ta kendisiydi..

"Neden yaptın baba sen niye böyle yapıyorsun hep anneme? yeter artık niye üzüyorsun annemi ?"
"Kes sesini Asuman sinirlendirme beni!"
"Kesimiycem işte " dedi hıçkırıklarını dizginlemeye çalışırken
"Bizi ne kadar üzdüğünün farkında değilmisin yeter!"
"KES SESİNİ DEDİM SANA!"diye bağırdı babası, konuşmayan birine sus diyorlardı
İnsanlar çok acayipti.