Kabanata 47
Irish point of view
Two Days na simula nong na ooperahaan kami, ngayon araw na to uuwi na din kami okay Naman na ako si Tria nalang ang gagaling sa bahay pinahaalalan ako ni Ram na Hindi ako pwedeng mga buhat oh kahit na ano nakakaapekto sa katawan ko
Inaayos lang ni Yaya Jenny yung mga gamit ko dahil Maya Maya aalis na din kami lumabas muna ako naka will chair ako okay naman na ako eh bakit kailangan pa ng will chair hays
Lumabas ako habang iniikot tong gulong niya gusto ko din makita si Tria Ang kapatid ko.
Pag kalabas ko nakita ko si Levi sa harapan ko hindi ako umiik dahil wala na din kaming sasabihin pa. ng seryoso lang ko, dahil naiinis ako nong nga nakaraan pa dahil sa sinabi niya sa kin Basta na bu buwshit ako sa muhka niya binigay ko naman na lahat bakit ganun pa siya ayaw niya ba ako maging masaya sa piling ng kapatid niya makasari talaga siya
Nag nakalapit na ako sa harap ng pinto ng room ni Tria na tigil tong will chair ko dahil bigla niyang hinawakan ang kamay ko na gulat akong tumingin sa kanya kanya nga walang emotion
"Can we talk?" tanong niya sa akin puro na lang ba pag uusap to Wala na bang pahinga puro nalang ba ako call center! "
" I don't have time! " tugon ko na walang expression sa mukha kahit yung boses ko
"Sandali lang!" sambit niya
"Bakit ba!" tugon ko "Ano bang pag uusapan natin!" sambit ko na mahina
"Marami tayong pag uusapan, kaya please mag usap tayo!" tugon niya ng pipigil dahil sa bosess niya
"Sarili mo kausapin mo!" sigal ko
"Kakausapin mo ko oh sisigaw ako dito!" sigal niya aba Ang gago na nakot pa sa kin
"Pwede ba Levi kahit ngayon lang umayos ka!" sigal ko "Kung gusto mo akong makausap pwede mo naman itext sa akin!" sigal ko "At pag kakatanda ko Wala na dapat tayong pag usapan p!" sigal ko at tinulak tong will chair ko
Hindi ko na napigilan yung sarili ko pa pag kapasok ko na gulat Sila sa akin kaya tumayo si Dad at tinulak ako para makapasok sa ng maayos sa room ni Tria naka ngiti siya sa akin
"Oh anak Irish you look so exhausted!" sambit ni Mom kaya naman huminga akong malalim
"Ah! No Mom!" ngiti ko "Kasi na pagod lang ako dahil mabigat pala ako!" tugon ko "Dahil kasi to sa will chair ko!" pag dadahilan ko
" Dapat ng text ka para sana sunduin kita sa room mo! " tugon ni Dad
" It's okay Dad, kaya ko naman eh! " tugon ko at hinaplos Ang kamay niya tumingin ako Kay Tria" How are you? " tanong ko sa kanya
" I'm okay Ate! " ngiti niya " Gusto ko nang umuwi dahil nababagot na ko dito sa hospital! " tugon niya
" Malapit na tayong umuwi inaayos lang ni Ate Yen at Kuya Ivan niyo yung bill natin! " ngiti ni Mom
" Mabuti Naman para maayos ko na din yung wedding namin ni Levi! "tugon niya kaya na tahimik ako nasasaktan ako para sa kapatid ko kasi sobrang makasarili ang mapapangasawa niya parang ayuko tuloy na Sila dapat
"May na pag usapan na ba kayong buwan kung kaylan?" tanong ko
"Pag okay okay na ako Ate! at Isa pa tapos na din Ang taon kaya sa susunod na taon na para naman maganda yung bugad ng taon natin! " ngiti niya
" I think wag muna! " tugon ko kaya sabay napatingin sa akin ang magulang ko at si Tria na din "Kasi matagal bago ka gumaling!" ayoko na ikakasal kang may sakit pa rin! " tugon ko
