Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
-İzem Alptekin
Oylamayı yorum yapmayı unutmayınnn 🎶:Senle ben.
♦️
"Uykudan uyanmış Gülermiş bakarmış Annesi onu çok Öpermiş severmiş Okula gidermiş Yazarmış çizermiş Babası onu çok Öpermiş severmiş"
Bu benim en sevdiğim ninniydi.
Dış kapının sesi hızla vurulunca annem ayağa kalktı."Anneciğim gelicem ben tamam mı korkma."
Daha 4 yaşındaydım.Babam anneme vurduğu için annemle ikimiz birlikte ağlamıştık.Ben ağladım diye annemden hıncını alamamış banada vurmuştu. Annem bavulu hazırlarken"anneciğim bu notu büyüğünce okuyacaksın,ben bir süreliğine gidiyorum"notu verdikten sonra yanağıma derin derin öpücükler koyarak evden çıktı.Gitme anne diyemedim,beni o adamla bırakma diyememiştim.
İnsan insana güvenmeli midir? İnsan çocukluğuna güvenmeli miydi? İnsan babasına güvenmeli midir? Güvenmek istedim ben.Herkese güvenmek istedim en çokta çocukluğuma. Travmalardan delik deşik olan çocukluğuma,yada beni sevdiğini düşünüp mutlu olduğum lakin tecavüz eden babama.
♦️
Gözüm yanımdan geçen tırın sesiyle açılmıştı.Arabadaydım,Yağız araba kullanırken bakışları yine çok derine inmişti,ela gözlerindeki bakışların altında bir şey vardı,bulunamayacak kadar gizli ve güzel bir şeydi.
"Sabahçısın"yorgun görünüyordu.
"Kim bindirdi beni arabaya?"
"Çok soru soran karı alacağım bugün ben." Bugün benim düğünüm vardı.
"Düğüne arkadaşlarımı çağırabilir miyim?"
"Düğün deniz kıyısında bir salonda olacak,çok kalabalık olmasın.İki üç tane arkadaşın yeter"
"Deniz kıyısını o yüzden seçtin değil mi?"Deniz kıyısını o adamın ölümü için seçmişti. "Sabah sabah çok soru soruyorsun yine." Çantamı arabanın içinde aramaya başladım.
"Çantamı gördün mü?" Sesim yüksek çıksada hiç bir tepki vermeden yola bakmaya devam etti. "Yağız"ismini ilk defa dudaklarımın arasına almıştım.
Kolunu tırnaklarımla kazımış gibi yaptığımda yoldan ayrılıp kolunu acıtan tırnaklarıma baktı.
Yoğun soru işaretine kaplamış kaşlarıyla "Ne yapıyorsun ulan."
