Chapter 32

95 8 1
                                    

✞︎   ✞︎   ✞︎

Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.

✞︎   ✞︎   ✞︎

I'm here
I got what you asked.

It took you long enough.
Is it hard?

Medyo. Hindi naman kasi ako
marunong manghuli ng manok.

Nasunod mo ba ang hinihingi ko?

Yes. Covered in black feather, no hint
of any colors, the biggest, and alive.

Salamat, Vivianne.

So, paano mo kukunin ito?

Napatayo ako mula sa
pagkakasalampak sa sahig

ng bumukas ang pinto.

Hawak-hawak ko ang manok
sa mga bisig ko dahil baka
tumakbo.

Nang huminto sa pagbukas ang
pinto ay inilapag ko ang
manok sa sahig at
itinulak papasok sa awang
ng pinto. 

Malakas itong sumara sa
harap ko kaya muli akong
napaupo dahil baka may makakita
saakin dito.

Nagustuhan ko.

So, ano ngang gagawin mo diyan?

That is beyond your concern.
Kamusta naman sa labas?

Okay lang. Bakit hindi mo subukang
lumabas?

Hindi magandang ideya, Vivianne.
At wala naman akong gagawin
sa labas.

Handa naman akong samahan ka.

Handa kang samahan ako?

Yes

Kahit saan?

Oo naman, bakit hindi?

Sobrang bait mo naman.
Your father raised you so well.

How did you know him?
Nevermind
Yes, he did.

Is he a great person?

Yes. Dad is great.

No, not him.

Sino?

The guy you met in the woods.

He's kind.

Anong pangalan niya?

Actually, hindi ko pa naitatanong.
Nakakalimutan ko kasi every time
na magkausap kami.

Gusto mo siya?

Anong klaseng tanong iyan?

Hindi. Grabe naman sa gusto agad.

That's good because you can't
like someone you just met.

Like lang naman. Wala akong
nakikitang mali doon.

Alam mo kung anong ibig
kong sabihin, Vivianne.

Alis na ako. Baka hinahanap na ako
ni Auntie Ravina. Inaaya niya kasi
ako sa pond.

Magi-ingat ka. Base sa naaalala
ko madalas ang aksidente
sa pond.

Letters Behind Closed Door: Epistolary (COMPLETED)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon