Silent cry /Minsung/

¿18¿

-jisung'dan-

Minho ile ayrılmıştık ben eve gelmiştim ılak üstüme rahat  bir tişört geçirdim altımada şort giydikten sonra yatağıma uzandım ve minho ile yaptıklarımızı düşündüm çok güzeldi o ve onunla geçidiğim bütün anılar çok güzeldi
Bunları düşünürken uykuya daldım

                       🤙🤙🤙🤙_____________🤙🤙🤙🤙

(Hazırmısınız kaos geliyor)

Sabah alarm ile uyandım bugün tatilin ikinci günüydü alarmı kapatmayı unutmuştum yatağın içinde kıpırdıktan sonra kalktım aynanın karşısına geçip kendime çeki düzen verdim ve aşağıya inmeye karar verdim merdivenlere geldim ve inmeye başladım ama gelen seslerle birlikte durdum

Baba:o çocuğa niye iyi davranıyorsun

Anne:çünkü o bizim oğlumuz

Baba:şaka mı yapıtorsun o bizim oğlumuz değil evlatlık o bir piç, piç bir insanı nasıl sevebiliyorsun

Anne:ben seviyorum demedim hatta nefret ediyorum ama onunda ilgiye ihtiyacı var

Baba: sokarım ilgisine

Duyduğum şeyler ile çok sinirlenmiştim sinirle hızla aşağıya adımladım kapıya yöneldim tam çıkıcakken

Baba:nereye sabah sabah

Jisung:madem sizin çocuğunuz değilim bana karışamazssın

Bunu dedikten sonra babam bana doğru geldi ve elini kaldırıp bana tokat atmak için harekete geçti babamın elini tutup onu yere doğru iteledim o da bu haraeketimle yere düştü

Jisung:senin gibi şerefsize bu zamana kadar karşı gelmeme sebebim varsa o da babam olmandı ama sen benim babam değilsin kendine çeki düzen ver artık karşında o sabaha kadar dövdüğün çocuk yok!¡

Bunu dedikten sonra kapıdan dışarı çıktım arkamdan kapıyı hızlı bir şekilde kapattım çok kötü hissediyordum zoruma giden onların ailem olmaması değildi,onlar ailem bile değilken bana bu zamana kadar böyle davranmalarıydı biraz daha yürüdükten sonra bir banka oturdum dizlerimi kendime çektim kollarımı etrafıma doladım ve ağlamaya başladım

Artık ağlayacak halim kalmayınca felixi aradım ilk aramamda açtı

-alo hanji

-alo

-jisung sesin kötü geliyor birşeymi oldu

-Felix ben hiç iyi değilim

-neredesin sen

Felixe oldum yeri söyledim

-tamam hemen geliyorum

Telofonu kapattım ve felixi bekledim dakikalar sonra buraya koşarak gelne felixe gördüğüm gibi ayağı kalktım ve koşarak ona sarıldım oda bana karşılık verdi

Felix: jisung noldu

Anlatamıyordum sanki sesim boğazıma dolanmıştı yada kalbim çok acıdığı için anlatamıyordum

Felix:o zaman şöyle yapalım benim evime gidelim orada biraz sakinleştikten sonra anlatırsın hımm olurmu

Kafamı salladım ve yürümeye başladık Felix kolunu omzuma attı ve beni kendine çekti ben ise hala ağlıyordum nihayet eve geldiğimizde Felix kapıyı açtı ve içeri girdik girer girmez Felix kolumdan tuttu ve kendine doğru çekti ve kollarını bana doladı kollarını sıkılaştırdı bana sımsıkı sarılıyordu sanki birdaha bana birşey olmasını istemiyordu ben ise düşündükçe ağlamam artıyordu