Not: 3.bölümde Ziya Alanur'la konuşmak için galeriye değil onun evine gitti...
Bölüm şarkısı; Pera-Giz
Keyifli okumalar💝
-----------------------------------------------------------
Ziya arabayı durdurup geldiği eve baktı. Alanur'la çocukların durumunu konuşmak için iş yerine gitmişti ama Alanur'un orada olmadığını öğrenince ev adresini öğrenip buraya gelmişti.
Arabadan inip eve yaklaştığında evden birini çıktığını gördü.
Z: Merhaba,Alanur hanıma bakmıştım ben
K: Alanur hanım müsait değil
Z: Neden?
Diye sorduğunda Katy tereddütle içeri baktı
K: O hasta. Ben de onun için ilaç almaya gidiyorum.
Z: Peki,tutmayayım ben sizi.
K: Iyi günler
Z: Size de
Kadın hızlı adımlarla uzaklaştı oradan. Ziya da gitmek istedi ilk başta ama kalbinin derinlerinde hissettiği endişe onu rahat bırakmadı bu yüzden eve girdi.
Z: Alanur
Ses gelmedi. Ziya biraz ilerledi ve salondaki kanepede Alanur'un yattığını gördü. Ilk başta uyuyor sandı ama yaklaştığında uyumadığını sadece çok halsiz olduğundan baygın gibi uzandığını gördü.
Z: Alanur
Bu sefer başını yavaşca kaldırıp ona bakmıştı
A: Ziya...
Sesi kısık ve halsizdi. Ziya kanepeye yaklaşıp diz çöktü
Z: Iyi misin? Neyin var?
A: iyiyim...biraz halsizim sadece. Şimdi git sonra konuşuruz her ne konuşacaksan
Z: Bu öyle sıradan bir halsizliğe benzemiyor. Ateşin var mı? Ölçtün mü ateşini?
A: Hayır,ölçmedim,gerek yok iyiyim
Ziya izin almadan elini Alanur'un alnına koydu ve panikle
Z: Alanur sen yanıyorsun! Kalk hemen soğuk bir duş al
A: Ziya git başımdan
Z: Alanur havale geçireceksin kalk hemen
A: Kalkacak halim yok ve iyiyim.
Z: Kalkmıyorsun yani?
Dedi inatla Ziya kadın başını "Hayır" anlamında sallayınca
Z: Peki,bunu sen istedin
Dedi ve Alanur'u kucakladı.
A: Ziya bırakır mısın
Dedi ve yapabildiği kadar çırpınmaya çalıştı ama Ziya'ya hiç bir etki etmedi bu çırpınış. Ziya banyoya girip Alanur'u duş kabininin içine koydu ve soğuk suyu açtı. Alanur elleriyle kendini sarıp
A: Ziya
Dedi titreyen sesiyle.
A: Ziya,çok üşüyorum...çok soğuk,üşüyorum
Dedi buz gibi su damlaları onu ıslatırken. Ziya'nın gözlerinde bu güne kadar kimsenin görmediği kadar büyük bir merhamet belirdi. Ceketini çıkarıp yere attı ve o da duş kabinine girdi. Yere çöktü Alanur'a sarıldı ve Alanur da hiç tereddüt etmeden kedi yavrusu gibi sokuldu ona. Alanur'un ıslak saçlarını okşarken
Z: Şimdi beraber üşüyoruz...
Dedi huzur veren ses tonuyla. Alanur gözlerini kapatmıştı. Her ikisi hasret kaldığı kokuyu ciğerlerine çekiyordu. Su ne kadar soğuk olsa da onlar üşümüyorlardı. Bir kaç dakika sonra Ziya suyu kapattı. Alanur geri çekilmek istemiyor gibiydi. Bir kaç saniye öyle bekledikten sonra
Z: Islaksın,üşüteceksin
Dedi ve yavaşca ayağa kalktı. Alanur'u da ayağa kaldırıp kiyaftelerini çıkardı. Karşısında sadece iç çamaşırlarıyla kalınca bornozu alıp onu giydirdi.
A: Sen de havlu al,üşütürsün
Dedi zayıf sesle. Az öncekine göre daha iyiydi ama hala halsizdi. Ziya da kendi üstündekileri çıkartıp sadece iç çamaşırıyla kalınca kenardaki havluyu beline doladı. Birlikte Alanur'un yatak odasına geldiler. Alanur dolabına yaklaşıp siyah bir tişört ve eşofman çıkarıp Ziya'ya uzattı
A: Kiyafetlerin kuruyana kadar idare et
Ziya giyindikten sonra makyaj masasında oturup saçlarını kurutmaya hazırlanan Alanur'a yaklaştı ve kurutma makinesini ondan alıp kenara bıraktı. Tarak aldı ve yavaşca Alanur'un ıslak saçlarını taramaya başladı. Hiç biri konuşmuyordu sanki her şeyi unutmuş gibiydiler. Sanki Ziya her zaman Alanur'un saçlarını tarıyordu. Sessizliği bozan Ziya oldu
Z: Saçların önceden uzundu. Ben çok severdim saçlarını. Niye kestirdin?
A: Sen seviyorsun diye...Uzun saçlarıma her baktığımda senin ellerinin hayaletini hissediyordum saçlarımda ve bunun ne kadar acı verdiğini bilemezsin
"Bilirim,ben de senden sonra asla kahveme tarçın koymadım,çünki ilk defa tarçınlı kahveyi sen tattırmıştın bana ve ben çok beğenmiştim. Senden sonra o kahveyi tarçınla içsem bile asla o güzel tadı alamayacağımı biliyordum,çünki o kahveyi güzel yapan onu senin gülüşünü izleyerek içmekti" demek istedi Ziya ama demedi. Onu neyin susturduğunu bilmiyordu ama galiba az önce Alanur'un kurduğu cümleler kalbini fazla incitmişti.
Kadının saçlarını kurutduktan sonra onun saçlarının fönsüz daha iyi olduğunu söyledi kendi-kendine.
Z: Geç biraz uyu. Ihlamur içmek ister misin?
Anılar Alanur'u geçmişe sürükledi
Flashback
Ziya Alanur'u aramıştı. Sesinin kötü olduğunu duyduğunda hemen onun evine gitmişti.Alanur evde yalnızdı,çünki anne ve babası tatile gitmişti.
Ziya endişeyle konuşuyordu Alanur'la
Z: Iyi olduğuna emin misin?
A: Ateşim vardı ilaç içtim düştü ateşim. Endişelenecek bir şey yok. Hem ben sana annemle babamın başbaşa tatile gittiğini söylememiştim sen nasıl cesaret ettin gelmeye?
Z: Senin sesini öyle duyunca hiç bir şeyi görmedi gözüm
Alanur gülümsedi.
Z: Sen bir şey yedin mi? Evde yemek var mı?
A: Yok yemek. Ben kendim için hazırlıyordum her gün
Z: Sıcak bir çorba yapayım mı sevgilime?
A: Sen? Çorba yapacaksın? Güldürme beni Ziya
Z: Tamam,çorba yapamam. Ihlamur yapayım mı? Sever misin?
A: severim
Z: Bekle,hemen yapıyorum.
Flashback son
Z: Alanur?
A: Efendim
Z: Daldın...Ihlamur yapayım mı? Sen seversin
A: Ihlamur sevdiğimi unutmamışsın...
Bakışlarını kaçırdı Ziya.
Z: Ben ıhlamur yapayım
Diye mırıldandı ve mutfağa indi.
Bir kaç dakika sonra Alanur kiyafetlerini giyinip o da mutfağa geldi. Ziya ıhlamuru hazır etmişti. Alanur mutfağa girdiğinde Ziya'nın kendi için hazır ettiği bardağı eline aldı
A: Teşekkür ederim
Dedi sandalyelerden birine otururken. Ziya da başka bir sandalyeye oturup onu izlemeye başladı. Sessizlikten rahatsız olan Alanur cevabını bildiği bir soru sordu
A: sen niye ıhlamur içmiyorsun? Kendine de yapsaydın keşke
Ziya'nın bakışlarıyla sitem etti ama bir şey demedi.Alanur bu sitemi farkedip hafif gülümsedi
A: Hala ıhlamur sevmiyorsun demek
Ziya da gülümsedi.
Z: Sevmemek değil de nefret etmek diyelim biz ona.
Alanur bardağı bitirene kadar ortama sessizlik hakim oldu. Sonra Ziya kiyafetlerini giyinip gitmek için hazırlandı. Kapıya geldiğinde Alanur onun yanına geldi
Z: Gelmeseydin hastasın
A: Hayır,bu sefer gerçekten iyiyim. Sayende...
Bunu diyip durdu. Sanki bir şeyler söylemek istiyordu ama tereddüt ediyordu.
A: Ziya
Dedi çekingen şekilde. Ziya'nın hiç beklemediği bir anda gelip ona sarıldı ve Ziya da ona karşılık verdi.
A: Teşekkür ederim
Dedi içtenlikle. Ayrıldıklarında Alanur Ziya'nın huzurla gülümsediğini gördü. Bir süre öylece baktılar bir-birinin gözüne. Ne adam gitmek istiyordu ne de kadın onun gitmesini istiyordu ama mecburlardı. Ayrılmaya mahkumlardı...
Nihayet evden çıkabilmişti Ziya. Arabasına otururken düşündü. Neden yapmıştı bunu? Neden yıllar önce onun kalbinde bir mektupla iyileşmez bir yara açan kadına şefkat göstermişti? Sadece hasta olduğu için mi? Hayır,Alanur ne durumda olursa olsun ona yardım ederdi hatta onun için kendini ateşe atardı. Ama neden?
Cevap belliydi...Hala seviyordu bu kadını. Deliler gibi değil,gayet aklı başında seviyordu. Burukca gülümsedi Ziya. Aklına sevdiği bir şarkıdan şu mısralar geldi
Kaybolup da kendimi
Onda bulduğumu bilmiyordu
Benimse bildiğim
Benim olmayacak
Bir kadını sevdiğim...
Bölümün sonu
Bölüm benim içime pek sinmedi ama umarım siz beğenmişsinizdir. Yorumlarınızı bekliyorum. Sevgiler💖
