okyanus intiharı • takemikey

v

---

Olur ya, her istedikleri önünde, arkalarında onlarca kişi, gerek ağırlığı sayılır nefret gerek ağırlığı sayılır hayranlığa sahip olan kısa boylu adamlar, belki de uzun. Asla ellerindekiyle yetinmeyi bilmezler mesela.

Sarışın oğlan son zamanlarda ışığını kaybetmiş gözlerini karanlık irislerden önündeki kalabalığa çevirdiği sırada Manjirou'nun bencil bir genç olma düşüncesinin zihninden silinişini izliyordu itinayla.

Olaylar çok hızlı gelişmişti, Manjirou sarılının ellerinden tutup onu bu boş araziye çekerken Mitchy'nin sorgulamaya nefesi yetmemişti.

"Oiii, Mikeyy, misafirimiz kim?"

Kalabalığın arasından başka bir sarışın heyecanla sorduğunda yüksek sesli uğultu yerini güçsüz fısıltılara bırakmıştı.

Uzun saçlı oğlan diğerinin bileğinden tutup önünde durdurduğunda çocuksu bir kıkırtı dökülmüştü dudaklarından.

"Mitchy."

Manjirou başka bir şey söyleme gereği duymadığında Ken konuşmaya el atmıştı.

"Takemichi yeni üyemiz, şuanlık herhangi bir bölüğe girmeyecek. Mikey ile birlikte. Başka bir bilgiye ihtiyacınız yok."

Manjirou diğer oğlanın bileğinden sürükleyip çimlerin üzerine ilerlerken siyah giyinimli gençler Ken'in emri ile dağılmaya başlamış, bulundukları yerde olsa zoru on, onbeş kişi kalmıştı.

"Mitchyy, artık çetemizde olduğuna göree, senin savaşın bizim savaşımız!"

Manjirou'nun açık imasını anlayan sarışının gözleri dolarken sarılının kesin emin olduğu bir şey vardı.

Manjirou kesinlikle yolun başındaki bencil oğlan değildi.
En azından kendisine kesinlikle bencil davranmıyordu.

---
geri döndüm.