Melek
Ders çıkışı Lavinia ve Mert'le birlikte kafeteryaya gidip masalardan birine kurulduk. Derse dair bazı anlamsız şeylerden konuştuktan sonra Lavinia, "Eee..." dedi. "Nasıldı dün akşamki yemeğiniz."
"Güzeldi." dedim kısaca. "Onu bunu bırakın da ben yarın işe başlıyorum. Ne yapacağım? Emir'le aynı ortamda çalışmayı bırak yüzünü bile görmek istemiyorum."
Mert, "İşi bırak." dediğinde ters ters bakmakla yetindim. "Zengin değilim ben Mert Bey. Öyle bir lüksüm yok."
"Belki de böylesi daha iyidir. Ne bileyim, sürekli aynı ortamda olmak aslında onu gözünde büyüttüğünü görmene falan yardımcı olur." Ters bakışlarımı bu sefer Lavinia'ya çevirdim. "Ne?" dedi kafasını hafifçe sallayarak. "Olmaz mı?"
"Olmaz Lavinia. Olmaz. Ama salaklık bende ne diye sevgili oluyorsun ki patronunla."
"Hep o Arzu şeytanı yüzünden." dedi Lavinia hınçla.
Arzu yüzünden miydi sahiden? Bir süredir ben de bunu düşünüyordum. Evet, Emir'i seviyordum. Sevmiştim daha doğrusu. Ama ilişkiye başlarken ona karşı bir şeyler hissediyor muydum emin olamıyorum. Arzu, Emir'in benden hoşlandığını öğrendiğinde karşıma geçip beni küçümsemese belki de bu ilişki hiç başlamayacaktı. Ben, Emir'le sırf bir şeyleri ispatlamak için mi başlamıştım bu ilişkiye? Yoksa eninde sonunda gireceğim bir yol muydu bu? Bir dakika! Lavinia nereden biliyordu benim içinde debelendiğim düşüncelerimi?
"Ne alaka? Neden öyle söyledin?"
"Arzu seni küçümsemeseydi belki de hiç başlamayacaktın bu ilişkiye yalan mı? Tamam belki sonrasında aşık oldun ama benim tanıdığım Melek hayatta beraber çalıştığı biriyle ilişkiye başlamazdı."
Cevap vermedim.
"Dün Arzu mesaj attı bana." dediğimde ikisinin de kaşları kalktı. "Yaşananların aramıza girmesini istemiyormuş cart curt."
"O kızla ilişkini dilenci tekmelediğinde kesmen lazımdı." dedi Mert.
"Hatırlatma." Kollarımı masaya, çenemi avuçlarıma yasladım. "O şoku hala atlatabilmiş değilim."
Lavinia tek elini koluma uzattı. "Arzu'yu falan bırak da bak ne diyeceğim. Mert yarın akşam için bir şeyler hazırlamış ama Aras kesin sıkıntı çıkaracak. Sen de gelsen? Sen varken beni rahat bırakır?"
"Annem aldatıldım diye bu ara dışarı çıkmama pek karışmıyor ama bir noktada nereye böyle her gece diyebilir."
Bu sefer Mert atladı lafa. "Bir şey olmaz. Gerekirse ben ikna ederim Efsun Teyze'yi. Hadi Melek, nolur ya!"
"Bıktım sizden, peki!"
***
Annemle oturmuş çay içiyor ve yemek programı izliyorduk. O izliyordu yani. Benim ara sıra gözüm kayıyordu o kadar.
"Bunlarınki de vicdansızlık ama bir puan vermek nedir!? Tamam kadın menüyü yetiştirememiş olabilir ama bari hazır yemeklerine puan verin. Emek bu kadar hiç edilmez ki cidden yazık!"
Tamam gözüm biraz fazla kayıyordu. Melek Hanım'ın günüydü çünkü. Üstelik masada bir adet de Aras Bey vardı. İsim benzerliği de ister istemez gözümün fazlaca kaymasına yol açmıştı.
