[ბაგსბანი & ლოლაბანი] jk

8

-აქ რა ხდება/იუნგიმ დაიყვირა და ახლოს მივიდა

სებიოკი დაფრთხა და ფართხალ-ფართხალით წამოდგა ფეხზე
-არაფერი იუნგი, არასწორად გაიგე/მის წინ დადგა და თავის მართლება დაიწყო
-შეიშალე გოგოო? რას აკეთებ? სახლში მაინც არ ვიყო/შუგამ პლედი დივანზე მიაგდოო
სებიოკმა ისევ სცადა ლაპარაკი მაგრამ ძმამ შეაწყვეტინა
-არა, არაა....გეფიცები დედას და მამას თუ არა ვუთხრა...
-იუნგი გაგიჟდი? რა უნდა უთხრა
-მოკეტე და აქდან გამეცალე, შენ მერე დაგელაპარაკები...

ახლა დივანზე გაშხლართული ჯონქუქისკენ შეიხედა....
-შეე ლეწირაკო,რეებს ბედავ ჰა...ჩემ დას როგორ შეეხე.../მისკენ წავიდა, საყელოში წვდა, მაგრამ სახეში ჯონქუქის ხვრინვა ეფეთა
-ახლა არ გეძინოს, ისე გცემდი პლასტიკური ქირურგიაც ვერ დაგეხმარებოდა სახის გასწორებაში...ნაბიჭვარო/დაიღრინა და კბილი კბილს გააუჭრაჭუნაა

-ოხხ, როგორ მინდა მოვკლაა/ზედ დაჰყურებდა და ქშინავდა, მუშტებს ჰაერში ათამაშებდა ჯონქუქის სახის ნაცვლად, მერე რაღაც იდეა მოუვიდა თავში და დამპლურად ჩაიცინა
-მე შენ გაჩვენებ სეირს/სახესთან მიუახლოვდა და ორი თითი ცხვირზე წაუჭირა

-ძმაო რას აკეთებ უნდა გაგუდოო?/სებიოკი უკნიდან გამოესარჩლა

-შენ კიდევ აქ ხარ რა გითხარ წადი მეთქი/მკვლელი მზერა ტყორცნა
სებიოკიც მაშინთვე წავიდა
ამან კი თავის საქმე გააგრძელა
მძინარე ჯონქუქს ცხვირიდან ჰაერი აღარ მიეწოდა, სანამ პირს გააღებდა სასუნთქად მძიმედ ამოახველა (აი ისე მეორე დღეს რომ ყელის ტკივილი შეაწუხებდა) და მეორე მხარეს გადაბრუნდა...

-რა ვუყო ამ ლაწირაკს.../დაღრეჯილი სახით შეხედა, პლედი აიღო გადასაფარებლად, მაგრამ ისევ გვერძე მიაგდო...
-დაე გაეყინოს დახრუკული გვერდებიი!/შემოტრიალდა და გეზი სებიოკის ოთახისკენ აიღო. თან ფიქრობდა
,,არა, რომ ეთქვთ და არ დაემალათ უკეთესი ხო იქნებოდა"-ო