Bölüm On Beş – ALINAN İNTİKAMLAR VE TATLI BULUŞMALAR
'' ÜSTEĞMEN ARSLAN ÖZTÜRK'DEN ''
ÜÇ GÜN SONRA
Üç gün boyunca askeriyeden çıkmamıştık. Yusuf, tekerlekli sandalyede olduğu için bu süre zarfında onunla ilgilenmiştik.
Bir yandan da sokurun ya da adamlarının yerini bulmaya çalışıyorduk. İkisinden birini bulmak hepimiz için kâr.
Ahsen ile sadece o gün yüz yüze görüşmüştük bir daha görüşmemiş, birkaç defa mesajlaşmıştık.
Şimdi komutan ile birlikte teröristlere ait işimize yarayacak en ufak bir iz bulmaya çalışıyorduk. Eren kendi verilerinden bir sinyal almıştı onu doğrulamak için çıkmıştı.
Sinyalin doğruluğu kanıtlandığın da hazırlanıp Eren'in olduğu yere gideceğiz. Yusuf 'ta bizimle tekerlekli sandalyesinde çalışıyordu. Bizimle operasyona gelmek çok isterdi ama mümkün değildi üzerine basamıyordu. Basmaya çalıştığın da acıdan kıvranıyor.
Yarım saat boyunca bilgisayarın başından ayrılmadık ama biz bir iz bulamamıştık. Tek çare Eren'in tespit etmek için gittiği sinyal kaldı.
'' Ara verelim, şimdilik yeter bu kadar çalışmak. '' dedi Erdem komutan. Kafamı sallayıp Yusuf 'u da alıp çıktım.
'' Sizi yormak istemem ama odama gitsek komutanım. Ayağımı uzatsam biraz. ''
'' Yormak ne demek oğlum, bir daha duymayayım. '' Yusuf'un odasına geldiğim de kapısını açıp sandalyeyi içeriye sürdüm. Yusuf 'u yatağa bıraktıktan sonra ihtiyacı olduğunda söylemesini tembihleyerek odasından çıktım.
Zaten onun odasıyla benim odam yan yanaydı. Bende kendi odama geçtim. Masanın üzerindeki telefonumu alıp yatağa geçtim. Mesajlara kısmına girip Ahsen 'e mesaj attım.
Gönderilen; Güzel Üsteğmenim.
'' Nasılsın güzel üsteğmenim. '' yazdım ve gönder kısmına dokundum. Mesaj saniyesinde giderken heyecanla mesaj kısmından çıktım. Telefonu kapamadan önüme koydum. Ve Ahsen 'den mesaj gelmesini bekledim.
1 saniye
2 saniye
3 saniye
4 saniye... İçimden saniyeleri sayarken mesaj hala gelmemişti.
5 saniye olurken odayı mesaj sesi doldurdu. Ekrana baktığım da Ahsen 'in adını görmek beni heyecanlandırmıştı.
Gönderen; Güzel Üsteğmenim.
'' Şimdi daha iyi, sayın üsteğmenim. Sen nasılsın? ''
'' Daha iyi olmak için sana yazdım. ''
Güzel Üsteğmenim; '' Oldun mu? Daha iyi yani. ''
'' Oldum. Daha iyi. ''
Kapımın çalmasıyla telefonu kapatıp kucağıma koydum. '' Gel! '' kapı açıldığın da Yiğit gelmişti.
'' Komutanım, Eren komutanın gittiği sinyal doğru bizi orada bekliyor. ''
'' Hemen geliyorum. '' Yiğit kapıyı kapatıp çıkarken aceleyle yataktan kalktım. Üzerim hazırdı.
YOU ARE READING
VATAN SAĞ OLSUN
ActionNe kadar korktuğumdan haberin var mı? " " Bende korktum seni göremeyeceğim diye ama bir saniye bile göreceksem seni sıyrılıp gelirim o mermilerin içinden. " Ölüm, bizim hep yanı başımızda, aldığımız her nefeste, içtiğimiz her yudumda, her gülüşümüz...
