ကွက်လပ်

သူရအောင်က နယ်​မှလာ၍​ ကျောင်းတက်​ရ​သောသူတို့၏ ထုံးစံအတိုင်း အ​ဆောင်​က​နေ ပညာသင်​ကြား​နေ​သော​ ကျောင်းသား တ​စ်ယောက်​ ဖြစ်​သည်​။ သူ့အ​ဖေ ဦးတင်​အအောင်မှာ ရွာရဲ့ မျက်​နှာဖုံးတ​စ်ယောက်​ဖြစ်​ပြီး အလုပ်ထဲမှာဘဲ အချိန်​ပြည့်​ ရှိ​နေတတ်​သည်​။

တစ်ဦးထဲ​သော သားဖြစ်​သောသူ့ကို အ​ဖေ​ရော အ​မေကပါ တုန်​နေ​အောင်​ ချစ်​ကြသဖြင့်​ ပညာတတ်​တ​စ်ယောက်​ ဖြစ်​စေရန်​အလို့ငှာ ယခုလို မြို့ကိုပို့ပြီး ပညာသင်​ကြား​ပေးခဲ့ခြင်း ဖြစ်​သည်​။ ထို့​ကြောင့်​ နွေ​ကျောင်းရက်​ရှည်​ပိတ်​သည့်​ ရက်​တွေမှသာ ရွာသို့ပြန်​ဖြစ်​ပြီး ကျန်​အချိန်​အများစုက​တော့ အ​ဆောင်​မှာသာ အ​နေများသည်​။

မိ​ဝေးဖ​ဝေး တနယ်​တ​ကျေးကလာပြီး​ ကျောင်းတက်​နေရ​သော သူတို့လို​ ကျောင်းသား​တွေ စု​ပေါင်း​နေကြ​သော​ကြောင့်​ အသိပညာ အတတ်​ပညာ​တွေ စုံလာခဲ့ကြပြီး လူပျိုအရွယ်​များလည်း ဖြစ်​သော​ကြောင့်​ ကာမဂုဏ်​ကိစ္စများအ​ပေါ်မှာ အထူးပင်​ နှစ်​ခြိုက်​ကြ​ပေသည်​။

သူ့အ​ဖေဦးတင်​အောင်​မှာ အသက်​ ၄၈ နှစ်​ အရွယ်​ဖြစ်​ပြီး အ​မေဖြစ်​သူ​ ဒေါ်ထား​မေက​တော့ အသက်​ ၃၉ နှစ်​ အရွယ်​သာ ရှိ​နေ​သေးသည်​။ ထိုသို့ သူမိဘနှစ်​ပါးရဲ့ အသက်​ကွာခြားရသည့်​ အ​ကြောင်းရင်းမှာ သူ့အ​မေ​ဒေါ်ထား​မေက အ​ဖေ့ရဲ့ ဒုတိယဇနီးဖြစ်​ပြီး ပထမဇနီးသည်​ ဆုံးပါးသွားခဲ့​သော​ကြောင့်​ညအ​မမေဖြစ်သူနဲ့ အကြောင်းပါခဲ့ခြင်း ဖြစ်​သည်​။ ထို့​ကြောင့်​ အ​ဖေက အ​မေ့ထက်​ အသက်​များစွာ ပိုကြီး​နေရ ခြင်းဖြစ်​သည်​။ အ​ဖေ့ပုံစံက တကယ်​ကို အဖိုးကြီးတ​စ်ယောက်​ပုံစံမျိုး ဖြစ်​နေ​သော်​လည်း အ​မေက​တော့ ယခုအချိန်​အထိ လှတုန်း​တောင့်​တုန်း သွေးသားဆူဖြိုးတုန်းဘဲ ဖြစ်​သည်​။

ယခုနှစ်​အတွက်​စာ​မေးပွဲကို​ ကောင်းမွန်​စွာ​ ဖြေဆိုပြီးခဲ့သဖြင့်​ သူတို့သူငယ်​ချင်းတသိုက် ​မွေးရပ်​မြေကမိဘ​တွေရဲ့ရင်​ခွင်​ဆီသို့ ပြန်​ရန်​အချိန်​ကျလာပြီးဖြစ်​သည်​။ ယ​နေ့ပင်​ သူလည်း ရထားဖြင့်​ ပြန်​လာခဲ့ပြီ ဖြစ်​သည်​။