masterpiece/seungmin x bang chan/seungchan

•37. BÖLÜM•

Hyunjin hâlâ dolabın içinde oturuyordu. Kapı sesi gelince de Jeongin'in evden ayrıldığını anlayıp yerinden kalkmıştı.

Diğerlerinin yanında gittiğinde herkes konuşmasını bekleyerek susmuştu. Tüm gözleri üzerinde hissedince de konuşmuştu.

H:"Ne var?"

M:"Ne olduğunu anlamaya çalışıyoruz."

H:"Bir şey olduğu yok. Sadece"

Hyunjin derin bir nefes almıştı.

Js:"Sedece ne? Jeongin'i üzecek bir şey mi yaptın?"

H:"Bilmiyorum."

Js:"Neyi bilmiyorsun? Ne hâlde çıktı evden haberin var mı?"

H:"Bana neden yükseliyorsunuz? Elimi tutup götüren kendisiydi. Biraz yakınlaşmak istedim diye suçlu ben mi oldum?"

S:"Ona niye yakınlaşmak isiyorsun ki?"

H:"Ondan hoşlanıyorum çünkü!"

S:"Sadece bir hoşlantıysa o kadar da yakınlaşma o zaman. Eğer biraz zaman geçirip sonra da gideceksen hiç konuşma bile."

H:"Bundan size ne ki? Bazı kararları Jeongin kendi verebilir bence."

Js:"Onun neler yaşadığını, insanlara olan güveninin nasıl kırıldığını, üzüntüden ne hâle girdiğini biliyoruz da konuşuyoruz. Sadece onu tekrardan aynı halde görmek istemiyoruz."

H:"Bir kişi şerefsiz çıktı diye diğerleri de öyleymiş gibi davranmayın. Jeongin'i bilerek üzecek değilim zaten."

Js:"Yapamazsın zaten."

C:"Tam olarak neyi tartışıyoruz? Sadece yakınlaşmak istemiş."

S:"Anlamıyorsunuz. Biz ona bir şey demiyoruz. Sadece gelip geçici bir şey için Jeongin'i umutlandırmasın."

H:"Ufak bir şey değil işte. Ondan gerçekten hoşlanıyorum ama bana her kapıyı kapattığı için hoşlantıdan ileriye gidemiyor duygularım."

Jisung susmuştu çünkü söyleyecek bir şeyi yoktu.

H:"Jeongin'in bu kadar korkması canımı acıtıyor."

Ortamdaki gerginlik birden kaybolmuştu.

Js:"Yaşadığı şeyler kolay değil."

H:"Biliyorum."

S:"Sen nerden biliyorsun?"

H:"O söyledi."

Jisung ve Seungmin birbirine bakmıştı.

S:"Madem biliyorsun onu da anla biraz."

H:"Anlıyorum ama ben öyle bir insan değilim."

Js:"Kanıtla o zaman."

H:"Nasıl?"

Js:"Kötü hissettiğinde onu yalnız bırakmayarak başlayabilirsin."

Hyunjin'in aydınlanmış gibi gözleri açılmıştı. Yerinden kalkıp konuşmuştu.

H:"Şimdi nerede olabilir?"

Js:"Büyük ihtimalle şu an eve giderken içmek için köşedeki marketten soğuk kahve alıyordur."

H:"Tamamdır."

Hyunjin evden çıkıp merdiven basamaklarını üçer beşer inmişti. Koşuyordu ama sebebini bilmiyordu. Bazı şeylerin tam sırasıymış gibi hissediyordu.