Shinobu'dan
Sensiz geçen 4 yıl Giyuu... sensiz geçen 4 sene. Hiç kolay geçmedi. Hala da normale dönmedi.
Artık ara ara sanırım günlük tutucam. Pek yazacağım bişey yok. Okul ve ev başka yaptığım bişey yok.4 yıl önce daha yeni geldiğimde ne evden çıktım , ne de odamdan. Annemler beni zar zor gezmeye çıkarttı.
Okullar açılınca en arkaya oturdum. Kimse yanıma gelsin istemedim. Biliyosun ki Fransızcam ana dilim gibi iyiydi. Herkesi ve herşeyi anlıyodum. Herkes çok arkadaş canlısıydı. Sanki hepsinin içinde sen vardın. Ama ben hiçbiriyle konuşmadım. Galiba bir süre sonra onlarla konuşmadığım için kırıldılar. Artık hiçbiri yanıma gelmiyodu.Daha iyiydi. Sanırım. Sensiz olmak, yanlız olmak çok zor ama benim sana bir sözüm var . Zaten onlarla konuşmak da istemiyodum. Seninki kadar keyif vereceğini sanmıyorum.
6. Sınıfın ikinci dönemine yakın bir öğrenci geldi. Sana çok benziyordu. İlk sen sandım ama yakından bakınca sen olmadığın çok belliydi. Saçlarınızın rengi ve şekli aynı ama daha kısaydı. Gözleri seninki gibi masmavi ama ne çekiklik var , ne de içine bakınca bana veren o huzur.
Çocuk benle uzun süre konuşmaya çalıştı. Nedenini bilmiyorum. Ona gitmesinden başka tek kelime etmiyordum. Onun yanımda olması canımı yakıyodu. Sanki sen yanımdaymışsın gibi ama o sen değildin.
Bana , neden böyle davrandığımı sordu. Bende benim sadece tek bir arkadaşımın olduğunu ve ondan başkasıyla konuşmak istemediğimi söyledim. Beni anlayışla karşıladı , ondan sonra bana selam vermekten başka yanıma gelmedi.
7. Sınıfın ortalarına kadar durum böyle devam etti. Okul birincisiydim ama bu hocalara yetmedi. Sosyol olmam için en önde yanıma birilerini koyarak oturtturuyolardı . Sürekli yanıma arkadaş olamam için yeni kişiler koydular. Etkinliklerde yer almam için benim adıma kayıt yaptılar, sunum yaptırdılar ama hiçbiri beni biriyle bile konuşturtmadı. Rehber hocası beni sürekli yanına çağırırdı ve konuşurdu ama ben onla da konuşmazdım. Annem ile babamda endişelenmeye başladılar. Anlatmam için çok çabaladılar, sürekli beni karşılarına alıp konuştular ama ben istemiyodum.
Tek istediğim yanımda olman ve sana tekrar sarılmak...
En sonunda Hocalar annemleri tekrar okula çağırdı ve durumun böyle olmayacağını ve psikolojik destek almamı önerdiler. Annemler de başka çare olmadığını düşünerek beni psikoloğa, haftada 1 kez götürmeye başladılar.
Keşke o zaman da yanımda olsan.
Oda çok soğuk ve kasvetli gözüküyordu. Çok korkardım ama birşey demezdim. Kadın benle hep nazikçe konuşur du ama onunkileri de yanıtlamadım.Belki çok saçma gelicek. Bir insan ... Bir insan için bunlar değer mi? Bu kadar üzülünür mü? Evet! Ben seni çok özledim Giyuu. Senin için değer. Senden başkasıyla konuşmak hiç güven vermiyor. Annem ile babam da dahil. Onlarla bile herşeyimi paylaşamıyordum. Ablam beni galiba anlamıştı. Yanıma bir gün gelip "seni anlıyorum, yanlız deyilsin" demişti. Ama hangi konuda? İnan bilmiyorum.
En sonunda içim şişmeye başladı. Seni görmek ve tekrardan gülmek istiyodum. Annemi karşıma aldım ve ona seni görmek istediğimi söyledim.
Annem ile babam da yaz tatilinde uçak bileti aldılar. Japon' ya ya, se i görmek için.
Ebeveynler... bizim için herşeyi yaparlar, en doğrusunu isterler ve kendi bildiklerini okurlar. Ama peki ben onu istiyo muydum? Ben Fransa'ya gitmek istiyo muydum? Sadece sen olsan bile benim için yeterdi.Gittiğimde birsürü hayalim vardı ama evinize gelince hayal kırıklığına uğradım.
S-siz taşınmıştınız. Acaba nereye gittin Giyuu? Ne kadar uzaklara? Seni bundan sonra bir daha göremeyeceğim sanırım.Tekrar eve döndüğümde daha da kötü oldum. Daha erken gelmediğim için kırgın mısın?
Belki seni bir daha göremeye bilirim ama bu benim sözümü tutamayacağın anlamına gelmez.Hala beni seviyor musun? bilmiyorum, Hala sözünü tutuyo musun? , değiştin mi? , beni özlüyor musun? Bunların cevaplarını bilmiyorum. Belki hiçbir zaman bilemeyeceğim. Ama şunu biliyorum ki eğer ki hala aynı Giyuu isen ki ben değiştiğine inanmıyorum , sen sözünü tutarsın!
Deyil mi Giyuu? Bana sözlerin var, unutmadın değil mi?Bugün Liseye başlicam Giyuu. Ortaokulumu birincilikle bitirdim. Çok iyi bir lise kazandım. Artık hayattan tek bir isteğim var oda iyi bir meslek ve reşit olduğum zaman seni bulmak. Şuan 15 yaşımdan gün alıyorum ve bu yaşta yapabileceğim hiçbir şey yok! Tek yapabildiğim gittifim yerlerde seni görmeyi ummak. Umarım bir gün karşılaşırız ve beni unutmamışsındır Giyuu.
Sevgiler Kocho

ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sanırım Bu Sana Ait (Askıda)// ~GIYUSHINO~
FanfictionSadece seninle olacağıma ve senden ayrılmayacağıma söz veriyorum~~