FARFALLA

~13ᵗʰ~

Η ώρα είχε πάει σίγουρα πέντε το πρωί και εκείνοι βρίσκονταν μέσα σε ένα αεροπλάνο το οποίο κινούνταν αρκετά μέτρα πάνω από την γη.

Το ιδιωτικό τους τζετ τους είχε παραλάβει από το αεροδρόμιο της Sinaloa έχοντας ως τελικό προορισμό την Guadalajara του Mexico.

Το βαρύ και μυώδες σώμα του είχε απλώς γύρει πάνω σε μια θέση, τα μάτια του έκλειναν από την κούραση και τα κόκαλα του πονούσαν.

Οι πολύωρες εργασίες του πάνω από το σχεδιαστιριο του, η μανία του με τα σχέδια του μουσείου και η τραγική επιθυμία του να πιάσει εκείνον τον άνδρα τον εξουθενωναν με αποτέλεσμα να νιώθει πως το κορμί του δεν τον κρατούσε άλλο.

Έτριψε δυνατά τους κροτάφους του με τα λεπτά δάκτυλα του και άφησε στον χώρο μια μικρή ανάσα παρατηρώντας πως και μόνο οι μικρές κινήσεις του έκαναν την διπλανή του να ξυπνά.

Έριξε τα πράσινα μάτια του πάνω της και χάιδεψε απαλά τα μαλλιά της εφόσον το κεφάλι της βρισκόταν πάνω στα γόνατα του.

Τοποθέτησε το σακάκι του γύρω της και ύστερα τράβηξε την γραβάτα του βίαια έτσι ώστε να απελευθερώσει τον λαιμό του.

Άνοιξε μερικά από τα κουμπιά του πουκάμισου του και έριξε το κεφάλι του πίσω θέλοντας να ξεκουραστεί, άλλωστε είχαν μια ώρα πτήσης ακόμη.

Πριν ο Μορφέας καταλάβει το μυαλό του και τα όνειρα παίξουν σαν ταινία μέσα από τα βλέφαρα του, η βαθιά φωνή του ακούστηκε στον χώρο απευθύνοντας τον λόγω στον consigliere του.

Fb:να κοιμηθείς και εσύ Mateo. Αρκετά ξενυχτησες τόσες μέρες.

Του είπε και εκείνος χαμογέλασε μερικώς γνωρίζοντας πως ο Ιταλός μαφιόζος ήταν πάντοτε έτσι. Ήθελε τα πράγματα να γίνονται με τον δικό του τρόπο όμως η ψυχή του ήταν καλή και στοργική όταν ήθελε. Νοιαζόταν για τους ανθρώπους που είχε δίπλα του και παρόλο που ήθελε οι υποχρεώσεις να τελειώνουν στην ώρα τους ο ελεύθερος χρόνος αποτελούσε πάντα συστατικό της καθημερινότητάς τους ακόμη και αν δεν υπήρχε όλες τις ημέρες της εβδομάδας.

Fb: Enzo θα μιλήσουμε το πρωί. Ξεκουράσου επίσης θα είχες μια πολύωρη πτήση.

Είπε στον αδελφό του προξενώντας το έκπληκτο βλέμμα του γαλανοματη.

Εκείνος με την σειρά του εγνεψε στον μεγαλύτερο αδελφό του και άφησε το σώμα του να χαλαρώσει πάνω στην αναπαυτική καρέκλα του μικρού αεροπλάνου.