5. BÖLÜM : 3 KURŞUN

1.1K 27 5
                                    

Helllo okurlarım ben artık  bölümlere  bir sınır koymaya karar verdim.

Bu bölümün sınırı 10 yıldız . 15 yorum   . . .

Sizleri seviyorum iyi okumalar  ....

.............

Uyandığımda  şık döşenmiş  bir yatak odasındaydım ama buranın  neresi olduğunu  bilmiyordum aslında  hiçbirşey  hatırlamıyordum .

Kafamı ellerimin arasına  alıp düşünmeye başladım  evet evet yavaş yavaş  hatırlamaya başladım  en  son  ameliyattan  çıkıp  odama girip hazırlanmaya başladım  , hazırlanıp  arabamın  yanına  gittim  ve  biri tarafından bayıltılmam...

Hızlıca  yataktan kalkıp  etrafıma  göz  gezdirdim daha sonra  cama yaklaşıp  camdan dışarı bakmaya başladım tek gördüğüm  ağaçlar olmuştu  demekki  ev şehirden uzaktaydı ...

Kaç saattir burada  uyuyordum acaba ?
Offf yaaa sevdaile melis meraktan ölmüşlerdir şimdiden hele ki babam...

Hergün  bana mesaj atar  günün  nasıl geçti güzel kızım  diye  bu yüzden  babamı  hiç  düşünmek dahi istemiyorum....

Ben etrafı incelerken odanın  kapısı birden açıldı ben ise  hemen  arkamı  döndüm  .

Gelen kişiyi daha önce  hiç görmemiştim,
Hatta kim olduğuna  dair hiçbir  fikrim yoktu.

Adama bakarak
-" burası neresi ? Ve ayrıca  ben  neden buradayım ?  Siz kimsiniz acaba?  " demeye başladım adam da daha fazla  dibime girip çenemden  tutarak konuşmaya başladı.

-  " şimdi doktor hanım  burası benim evlerimden herhangi biri  ,2 soruna gelecek olursak hastalarından  biri benim düşmanım  .
Zafer keskiner hatırlarsın Doktor.
O mafya babasının , o silah kaçakçısının  .
Onun hayatını kurtardın  sen ...."

Na  na nasıl zafer mafya mıydı bu zamandır ?
Ve ben ona karşı  hisler mi beslemiştim ??
Hayır , hayır  olamaz böyle bir şey ....

-  "Ne oldu  doktor hanım?
Şaşırdın mı  sende beklemiyordun  dimi öyle melek yüzlü  olan bir adamdan böyle bir şey  dimi ?
Ama malesef ki doğru  ve o zafer şerefsizi  yüzünden benim işlerim hep aksaklıklara uğradı....
Neyse anlayacağın  doktor hanım  biraz daha  benim  misafirimsin en azından  zafer keskiner  seni  benden  kurtarana kadar tabi kurtara bilirse...."

Dedi ve  odadan çıktı  gitti .
ben ise  olayın  şokunu hala atlatamadığım için geniş yatağa oturup , kafamı ellerimin arasına alıp sadece zaferi düşünmeye başladım .
Böyle bir şey olabilir miydi gerçekten ?
o böyle bir insan mıydı? tamam Zafer'in hiçbir şeyi  olmuyordum ama bu ona karşı da duygular beslemediğim  anlamına  gelmiyordu tabi....

2 gün sonra

Günler zor ve yavaş  geçiyordu  .
Tabi bir de merak ile  acaba kızlar şu anda  ne yapıyordu?

Yada babam ?
Kesin tüm adamlarına  haber vermişti beni bulana kadar  geri adım  atmazdı ...

Dün akşam nerdeyse  hiç uyumamıştım öyle odada hayalet gibi geziyordum öyle ta ki içeriden çok tanıdık  bir erkek sesi duyana ve daha sonra  2 3 silah sesi duyuldu.
Ben hemen kafamı ellerimin  arasına alıp  yere çöktüm.
Orada öylece  beklerken  bulunduğum odanın kapısı  kırılarak açıldı.

Gelen kişi zafer keskiner den  başkası  değildi
Ama arkasında  biri  daha vardı ve o kişi belli ki ikimizden birinin azraili olacaktı .
O da bendim , o beni seçmişti...
Karnıma ardı ardına  isabet eden 3 kurşun.
Kalbime saplanan 3 dolu  yara ....

Kendimi daha fazla ayakta  tutamadan yere yığılmıştım .
Kurşunlar vücudumda ateş gibi girmişlerdi adeta...
Zafer Beni o halde görür görmez  delirmiş gibi direkt yanıma  koşup yere çöktü ve bana  sol elini uzattı yatağıma .
Ölmekten  hiç  korkmuyordum .
Tamam  babam eğer  ben ölürsem  o  yaşarken ölürdü , yada sevda ile  melis onlar kendilerini parçalarlardı  ama ben annemi  çok  ama çok özlemiştim....
Ben daha ona doyamadan onu kaybetmiştim şimdi benim yerime kendinizi koyun  düşünün  yani daha anne sütü ile besleniyorsunuz .
Hatta yaşınıza  bile girmeden annenizi kaybediyorsunuz hemde saçma sapan bir  hastalık  yüzünden ....
Ben annem e doyamamıştım  tabi o da bana .....

İnsanların bazı dönüş  noktaları vardır  .

Hayatları  bitti derken farklılıktan başlar ya hani
Belki benimki de öyle bir şey olacaktı. Hiç gücüm kalmamıştı.
Zafer hemen yanıma gelip   sırtındaki siyah  ceketini çıkardı üzerinden hızlıca ve yaralarımın üzerine bastırdı o her ceketi bastırdığında   belli ki onun da canı yanıyordu daha fazla  bekletmemek adına hemen bir elini belime diğer elini bacaklarımdan tutup beni yerden kaldırdı ve dışarıya arabasına doğru hızla ilerlemeye başladı. Beni arabanın arka koltuğuna yatırdı .
Kendisi de benimle arka koltuğa geçip kafama kucağına koydu.
Arabayı hiç tanımadığın biri çalıştırıyordu .

Arabada ilerlerken gözlerim yavaş yavaş  bana ihanet etmeye başladılar .

Ama zafer beni uyutmamak için elinden gelenin en iyisini yapıyordu.

En son
- " doktor hatırlıyor musun  beni sen kurtardın şimdi de ben seni kurtarıyorum ve ödeşmiş oluyoruz anlaştık mı  ? Şimdi sakın  kapatma o gözlerini sakın bana birşeyler  anlat hatta hadi doktor " diyerek beni biraz daha konuşturmaya  başladı...

Ben ise  zar zor  konuşmaya başladım.

-  " ZZaafer bey , buu hayat karşıılıklıı naasıl olssa dimiii amaa ."

Dedim zafere bakarak o ise bu durumda bile  ona bey dememe takılmıştı.

Gözlerimi daha fazla açık tutamayıp yavaş yavaş  kapanmalarına   izin verdim .

Ama zaferin bana seslendiğini  duyabiliyordum.
Bana seslendi fakat  ben  ona cevap veremedim . O da bu durumdan fazlaca sinirlendi ve önde arabayı süren adama  dönüp  birden
- " hızlı olsasana lan " diye kükredi .

Adam ise zafere tek bir  söz  dahi söylemeden  hızlıca  arabayı  sürmeye devam etti.

Yaklaşık  5 dakika sonra hastanenin önüne gelmişlerdi ...

.........

Zafer  in  ağzından

Sevdiğim kadını  kaybedemezdim , bu olamazdı o benden gidemezdi.
O ölemezdi  ....

Hastanenin önüne  gelir gelmez yazgıyı  kucağıma alıp hastaneden hızlıca  içeri  daldım , hemşirelerin getirdiği sedyenin üzerine  yatırdım  sevdiğim kadını  .
Ona ilk görüşte  aşık olmuştum.
Hiç inamazdım normalde ilk görüşte aşka  ama olmuştu  onu ilk gördüğüm  an demiştim kendime
Zafer sen bu  deli kızı  seveceksin deliydi ama bi o kadar da hayat doluydu .
Hatta hastaneden taburcu olur olmaz onu araştırmıştım.
Babası  çok  ünlü bir  iş  adamıydı , annesi ise o daha  7 . Aylıkken kanserden kaybetmişti.
Onun  hayatını biliyordum ama o bunları  bilmiyordu.
Onu ondan daha iyi tanıyordum...
Ama o bunu da bilmiyordu.....

Yazgıyı  aldı hemşireler beni  ise orada öylece  bıraktılar  ....

.......

Sizce yazgı yaşayacak mı?

Zafer keskiner  ve yazgı güneş  arasında  ne olacak?

.......

Evetttt  bir bölümün daha sonuna geldik. ..

Bu bölümde  herhangi bir hata yaptıysam affola...

Hadiii eyvallah .....

Bir  sonraki bölümde  görüşmek üzere  sevgili okurlarımmm....

Mafya Sevgilim Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin